ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1697/96 υποβολή: Amedeo Amadeo (NI) προς την Επιτροπή (24 Iουνίου 1996)

Θέμα: Ενιαία αγορά και προστασία των καταναλωτών

Προβαίνοντας σε ορισμένες αξιολογήσεις για την ενιαία αγορά και την προστασία των καταναλωτών και λαμβάνοντας υπόψη την προσεχή Διακυβερνητική που θα αποτελέσει θεμελιώδη στιγμή για την υλοποίηση της Ευρώπης των πολιτών, ένα από τα βασικά προβλήματα θα είναι η επανεξέταση ορισμένων σημαντικών ερωτημάτων τα οποία θα επιθυμούσα να υποβάλω και στην Επιτροπή:

1. Ποιες νέες εγγυήσεις για την προστασία των καταναλωτών θα καθιερωθούν με την είσοδο στη Συνθήκη του Μάαστριχτ του άρθρου 119 Α;

2. Ποιες βελτιώσεις μπορούν να προταθούν σχετικά με την προστασία των καταναλωτών ενόψει της αναθεώρησης των συνθηκών το 1996;

3. Ποιες είναι, μετά την πρόσφατη προσχώρηση τριών νέων κρατών, οι διαστάσεις της διατήρησης αυστηροτέρων μέτρων προστασίας σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 129 Α;

4. Η λειτουργία των μηχανισμών διαβούλευσης και ενημέρωσης των καταναλωτών είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες;

Κοινή απάντηση του κας Bonino εξ ονόματος της Επιτροπής στις γραπτές ερωτήσεις E-1697/96 και E-1705/96 (29 Ιουλίου 1996)

1. Οι συντάκτες της συνθήκης για την Ένωση συμπεριλαμβάνοντας το άρθρο 129Α στη συνθήκη αυτή, αναμφίβολα θέλησαν να υπογραμμίσουν τη σημασία που αποδίδεται στην προστασία των καταναλωτών στην υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς. Το άρθρο αυτό ορίζει πράγματι ότι η Κοινότητα πρέπει να συμβάλλει στην επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών όχι μόνο με μέτρα θεσπιζόμενα στο πλαίσιο της υλοποίησης της εσωτερικής αγοράς, αλλά επίσης με ειδικές ενέργειες που υποστηρίζουν και συμπληρώνουν την πολιτική των κρατών μελών για την προστασία της υγείας, της ασφάλειας και των οικονομικών συμφερόντων των καταναλωτών καθώς και για την επαρκή ενημέρωσή τους.

Έως σήμερα το άρθρο 129Α φαίνεται ότι αποτελεί την ενδεικνυόμενη και επαρκή βάση για την ανάπτυξη της πολιτικής για τους καταναλωτές στο κοινοτικό επίπεδο, ιδίως στο πλαίσιο του τρίτου τριετούς σχεδίου δράσης 1996-1998 ((Ανακοίνωση της Επιτροπής επί των προτεραιοτήτων για την πολιτική για τους καταναλωτές, 1996-1998. Έγγρ. COM(95)519. )). Το άρθρο 129Α, παράγραφος 1, εδάφιο β) χρησιμοποιήθηκε εξάλλου ήδη δύο φορές ως συγκεκριμένη νομική βάση για δύο κοινοτικές ενέργειες. Πρόκειται για την τελευταία απόφαση του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί καθιέρωσης κοινοτικού συστήματος πληροφόρησης για τα οικιακά ατυχήματα και για τα ατυχήματα κατά τον ελεύθερο χρόνο ((Απόφαση 3092/94/ΕΚ της 7.12.1994, ΕΕ L 331 της 21.12.1994. )) (Ehlass) και για την πρόταση οδηγίας περί της προστασίας των καταναλωτών όσον αφορά την υπόδειξη των τιμών των προϊόντων που προσφέρονται στους καταναλωτές ((ΕΕ C 260 της 5.10.1995. )).

2. Η Επιτροπή, ενώ θεωρεί ότι το κύριο στοίχημα της διακυβερνητικής διάσκεψης δεν είναι να αυξήσει τις αρμοδιότητες της Ένωσης, παράλληλα πιστεύει ότι στο πλαίσιο αυτής της διάσκεψης θα ήταν δυνατό να διερευνηθεί δυνατότητα του να εξασφαλίσουμε καλύτερα ένα υψηλό επίπεδο προστασίας για τους καταναλωτές μέσα στις διάφορες κοινοτικές πολιτικές.

3. Στο άρθρο 129Α παράγραφος 3, προβλέπεται η κοινοποίηση από τα κράτη μέλη των μέτρων προστασίας των καταναλωτών που είναι πιο αυστηρά από τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου. Δεδομένου ότι κανένα μέτρο νομοθετικού χαρακτήρα δεν έχει ακόμη εκδοθεί στο κοινοτικό επίπεδο σε εφαρμογή αυτής της παραγράφου 2, οι διαδικασίες κοινοποίησης που προβλέπονται στην παράγραφο 3 δεν έγινε δυνατό να εφαρμοσθούν ακόμη. Ωστόσο οι περισσότερες από τις οδηγίες που εκδόθηκαν στο παρελθόν στο πλαίσιο της πολιτικής για τους καταναλωτές, περιέχουν μια ελάχιστη ρήτρα που επιτρέπει στα κράτη μέλη να διατηρούν ή να εκδίδουν πιο αυστηρές διατάξεις για να εξασφαλίζουν καλύτερη προστασία των καταναλωτών. Αυτές οι ελάχιστες ρήτρες χρησιμοποιήθηκαν αρκετά συχνά από τα κράτη μέλη. Τα πιο αυστηρά εθνικά νομοθετικά μέτρα από τις κοινοτικές διατάξεις κοινοποιήθηκαν γενικά στην Επιτροπή στο πλαίσιο της συνήθους γνωστοποίησης των μέτρων μεταφοράς των εν λόγω οδηγιών.

4. Η εντατικοποίηση των προσπαθειών για τη βελτίωση της πληροφόρησης των καταναλωτών και η ενίσχυση της εκπροσώπησής τους είναι δύο από τις δέκα προτεραιότητες για την πολιτική για τους καταναλωτές, που ανήγγειλε η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της με ημερομηνία 31 Οκτωβρίου 1995. Για να βελτιώσει τη διαδικασία ανταλλαγής απόψεων με τους καταναλωτές, η Επιτροπή αποφάσισε ιδίως να καταργήσει το γνωμοδοτικό συμβούλιο και να δημιουργήσει την Επιτροπή των Καταναλωτών ((Απόφαση 95/260/ΕΚ της 13.6.1995. )). Η Επιτροπή αναπτύσσει με επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια ενέργειες στον τομέα της πληροφόρησης των καταναλωτών. Η Επιτροπή μελετά σήμερα τη χάραξη νέων στρατηγικών για την πολιτική πληροφόρησης ώστε να προσαρμοστεί ακόμα περισσότερο στις ανάγκες των καταναλωτών.