22.5.2023   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 179/67


Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2023 — Arkema France κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-165/23)

(2023/C 179/93)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Arkema France (Colombes, Γαλλία) (εκπρόσωποι: S. Dumon-Kappe και D. Todorova, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια,

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕE) 2023/111 της Επιτροπής, της 18ης Ιανουαρίου 2023 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές λιπαρών οξέων καταγωγής Ινδονησίας·

εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 9, παράγραφος 1, και του άρθρου 21, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕE) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο συγκεκριμένος λόγος ακυρώσεως υποδιαιρείται σε τρία σκέλη.

Με το πρώτο σκέλος προβάλλεται ότι η καθής δεν έλαβε υπόψη το σύνολο των συμφερόντων της Ένωσης ούτε την αντίθετη γνώμη διαφόρων φορέων, αποφασίζοντας να συνεχίσει την έρευνα σχετικά με τις εισαγωγές λιπαρών οξέων καταγωγής Ινδονησίας παρά την ανάκληση της καταγγελίας.

Με το δεύτερο σκέλος προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση των συμφερόντων των χρηστών, αποφασίζοντας να επιβάλει οριστικούς δασμούς αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές λιπαρών οξέων καταγωγής Ινδονησίας.

Με το τρίτο σκέλος προβάλλεται ότι η Επιτροπή παραβίασε τις γενικές αρχές της ίσης μεταχείρισης και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον αρνήθηκε να περατώσει την έρευνα αντιντάμπινγκ χωρίς την επιβολή μέτρων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 1, και του άρθρου 3, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕE) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι η καθής υπερεκτίμησε τις αρνητικές συνέπειες των εισαγωγών λιπαρών οξέων καταγωγής Ινδονησίας επί του ενωσιακού κλάδου παραγωγής, στον οποίο οι εν λόγω εισαγωγές δεν έχουν προκαλέσει καμία υλική ζημία.