1)

Είναι συμβατός με το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα με το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ (1), σε περίπτωση υπαναχώρησης από σύμβαση καταναλωτικής πίστης που συνδέεται με σύμβαση πώλησης οχήματος που συνήφθη σε φυσικό κατάστημα, ο υπολογισμός του ποσού της αποζημίωσης που πρέπει να καταβάλει ο καταναλωτής στον πιστωτικό φορέα για την απομείωση της αξίας του χρηματοδοτούμενου οχήματος κατά την επιστροφή του με την αφαίρεση του τιμήματος που κατέβαλε ο έμπορος κατά τον χρόνο επιστροφής του οχήματος από το τίμημα το οποίο είχε λάβει ο έμπορος από τον καταναλωτή κατά τον χρόνο της πώλησης του οχήματος;

2)

Προβαίνει η διάταξη του άρθρου 14, παράγραφος 3, στοιχείο β', πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ σε πλήρη εναρμόνιση όσον αφορά τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης που συνδέονται με σύμβαση πώλησης οχήματος και είναι, ως εκ τούτου, δεσμευτική για τα κράτη μέλη;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα:

3)

Συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα με το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ, το να υποχρεούται ο δανειολήπτης, μετά από υπαναχώρηση από σύμβαση καταναλωτικής πίστης που συνδέεται με σύμβαση πώλησης οχήματος, να καταβάλει τους συμβατικά συμφωνημένους χρεωστικούς τόκους για το χρονικό διάστημα μεταξύ της καταβολής του ποσού του δανείου στον πωλητή του χρηματοδοτούμενου οχήματος και του χρονικού σημείου της επιστροφής του οχήματος στον πιστωτικό φορέα (ή στον πωλητή);