—

να ακυρώσει την απόφαση (EE) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 16ης Ιουλίου 2021 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57116–COVID-19: Εγγύηση του Δημοσίου και κρατικό δάνειο υπέρ της KLM, και,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέλειψε να προσδιορίσει δεόντως τον δικαιούχο καθόσον α) θεώρησε την KLM ως μοναδική δικαιούχο της ενίσχυσης που χορήγησαν οι Κάτω Χώρες και β) παρέλειψε να εξακριβώσει ότι η ενίσχυση που είχε χορηγηθεί προηγουμένως στον όμιλο Air France-KLM δεν μπορούσε να ωφελήσει άμεσα ή κατ’ επέκταση την KLM.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής παραβιάζει συγκεκριμένες διατάξεις της ΣΛΕΕ και τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης επί των οποίων στηρίχθηκε η απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 (ήτοι των αρχών της απαγόρευσης των δυσμενών διακρίσεων, της ελεύθερης παροχής των υπηρεσιών και της ελευθερίας εγκατάστασης).

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προέβη σε κατάχρηση εξουσίας και σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ καθώς και του Προσωρινού πλαισίου του καθόσον α) δεν αντιμετώπισε τη σοβαρή διαταραχή στην οικονομία των Κάτω Χωρών και β) παρέλειψε να σταθμίσει τα ευεργετικά αποτελέσματα της ενίσχυσης με τις δυσμενείς επιπτώσεις της στους όρους συναλλαγών και στη διατήρηση ανόθευτου ανταγωνισμού (ήτοι να εφαρμόσει το «κριτήριο σταθμίσεως»).

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέλειψε να κινήσει επίσημη διαδικασία έρευνας παρά τις «σοβαρές δυσχέρειες» και ότι προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης που υπέχει από το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.