Προσφυγή — Αγωγή της 18ης Φεβρουαρίου 2022 — Arhs developments κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-88/22)

(2022/C 294/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Arhs developments SA (Belvaux, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: P. Teerlinck, M. Gherghinaru και L. Panepinto, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση ARES (2022) 1027365, της 11ης Φεβρουαρίου 2022, με την οποία η Επιτροπή αποφάσισε να μην κάνει δεκτή την προσφορά της προσφεύγουσας-ενάγουσας στη διαδικασία προμηθειών DIMOS V — Ενότητα 2 (Αριθμός αναφοράς προϋπολογισμού: BUDG19/PO/04, COM. Ref: BUDG/2020/OP/0001)·

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το ποσό των 6 945 492,50 ευρώ, προσαυξημένο, αρχικώς, με αντισταθμιστικούς τόκους από την ημερομηνία έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης έως την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου η οποία θα περιέχει τη δικαστική εκτίμηση του ύψους της ζημίας, και, στη συνέχεια, με τόκους υπερημερίας από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης με την οποία αναγνωρίζεται η υποχρέωση αποκατάστασης της ζημίας, έως την πλήρη εξόφληση·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα, καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως, ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει έναν και μοναδικό λόγο ακυρώσεως ο οποίος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 167, παράγραφος 2, του δημοσιονομικού κανονισμού (1), των αρχών της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων, όπως προβλέπονται στο άρθρο 160, παράγραφος 1, του ανωτέρω κανονισμού, των σημείων 18.2 και 20 του Παραρτήματος I (Προμήθειες) του ίδιου κανονισμού και της υποχρέωσης αιτιολόγησης.

—

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση ARES(2022) 1027365, της 11ης Φεβρουαρίου 2022, εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 167, παράγραφος 2, του δημοσιονομικού κανονισμού και κατά παραβίαση των αρχών της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων, όπως προβλέπονται στο άρθρο 160, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού και των σημείων 18.2 και 20 του Παραρτήματος I (Προμήθειες) του ανωτέρω κανονισμού, δεδομένου ότι η Επιτροπή χρησιμοποίησε τη συμφωνία επιπέδου υπηρεσιών (SLA) ως κριτήριο επιλογής, αν και οι απαιτήσεις που προβλέπονται στο εν λόγω έγγραφο δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστούν ως κριτήριο επιλογής. Πράγματι, οι SLA (συμφωνίες επιπέδου υπηρεσιών) εξ ορισμού αναφέρονται στην ποιότητα της υπηρεσίας που πρόκειται να παρασχεθεί και όχι στην ικανότητα των προσφερόντων να παράσχουν την υπηρεσία. Καθόσον η Επιτροπή χρησιμοποίησε εσφαλμένως την SLA ως κριτήριο επιλογής, είναι παράνομη ολόκληρη η διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης.

—	Επιπλέον, προβάλλεται ότι η Επιτροπή παραβίασε τις προαναφερθείσες διατάξεις και την υποχρέωση αιτιολόγησης, διότι η αιτιολογία που παρέθεσε όσον αφορά τον χαρακτηρισμό της SLA ως κριτηρίου επιλογής είναι εσφαλμένη και ανεπαρκής.

—

Στο πλαίσιο αυτό, ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως περιλαμβάνει δύο σκέλη:

—	Πρώτον, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η SLA δεν αφορά την ικανότητα των προσφερόντων να εκτελέσουν τη σύμβαση, αλλά στην ποιότητα της υπηρεσίας που πρόκειται να παρασχεθεί·

—	δεύτερον, η αιτιολογία που παρέθεσε η Επιτροπή όσον αφορά τον χαρακτηρισμό της SLA ως κριτηρίου επιλογής είναι αβάσιμη και αντίκειται στις διατάξεις που προβάλλονται με τον συγκεκριμένο λόγο ακυρώσεως.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής κατά το σκέλος του αιτήματος αποζημίωσης, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι ο παράνομος χαρακτήρας της προσβαλλόμενης απόφασης της προκάλεσε βλάβη η οποία συνίσταται:

—	Στην απώλεια της ευκαιρίας να της ανατεθεί η σύμβαση για παροχή υπηρεσιών που αφορά η Ενότητα 2 της διαδικασίας διαγωνισμού DIMOS V·

—	στα έξοδα που αφορούν τη συμμετοχή στη διαδικασία του διαγωνισμού.

(1) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (EE 2018 L 193, σ. 1).