27.3.2023   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/22


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 15 Δεκεμβρίου 2022 — Sächsische Ärzteversorgung κατά Deutsche Bundesbank

(Υπόθεση C-759/22, Sächsische Ärzteversorgung)

(2023/C 112/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων και αναιρεσείων: Sächsische Ärzteversorgung

Καθής: Deutsche Bundesbank

Προδικαστικά ερωτήματα

Ερωτήματα σχετικά με την ερμηνεία των κανονισμών (EΕ) 2018/231 και (EΕ) 549/2013 (1):

1)

α)

Θέτει το παράρτημα Α, σημείο 3.19, παράγραφος 1, στοιχείο β', ΕΣΛ ως προϋπόθεση να είναι όλοι οι καταναλωτές των προϊόντων που προσφέρει ο παραγωγός ελεύθεροι να αγοράζουν ή να μην αγοράζουν και να επιλέγουν με βάση τις τιμές που χρεώνονται;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο ανωτέρω ερώτημα:

β)

Σε περίπτωση κατά την οποία η μεγάλη πλειονότητα των καταναλωτών αυτών, χωρίς να διαθέτει τέτοια ελευθερία επιλογής, λαμβάνει από τον παραγωγό αγαθά που αντιστοιχούν σε περισσότερο από το ήμισυ της αξίας παραγωγής λόγω της εκ του νόμου υποχρεωτικής υπαγωγής στην ασφάλιση αυτού και της καταβολής εισφορών υποχρεωτικού χαρακτήρα σε τιμές καθοριζόμενες από τον ίδιο, ικανοποιεί τις απαιτήσεις της διάταξης το γεγονός ότι μια μειοψηφία είχε τη δυνατότητα προαιρετικής υπαγωγής στην ασφάλιση του παραγωγού και έκανε χρήση αυτής της δυνατότητας προκειμένου να λαμβάνει αγαθά καταβάλλοντας ίδιες εισφορές με εκείνες που καταβάλλουν οι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι;

2)

Υφίσταται πάντοτε εμπορεύσιμη παραγωγή σε οικονομικά σημαντικές τιμές κατά την έννοια του παραρτήματος Α, σημεία 3.17 έως 3.19, ΕΣΛ, οσάκις πληρούται το «κριτήριο του 50 %» που ορίζεται στο παράρτημα Α, σημείο 3.19, παράγραφος 3, τρίτη και τέταρτη περίοδος, ΕΣΛ, περί κάλυψης τουλάχιστον του 50 % του κόστους από τις πωλήσεις στη διάρκεια μιας συνεχούς πολυετούς περιόδου, ή πρέπει το κριτήριο αυτό να νοείται ως μη επαρκής (μη αυτοτελής), αλλά αναγκαίος όρος ο οποίος πρέπει να ισχύει, εφόσον πληρούνται αμφότερες οι προβλεπόμενες στο παράρτημα Α, σημείο 3.19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, στοιχεία α' και β', ΕΣΛ, προϋποθέσεις;

3)

Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εξέταση του κατά πόσον οι θεσμικές μονάδες είναι παραγωγοί εμπορεύσιμου προϊόντος κατά το παράρτημα Α, σημείο 3.24, ΕΣΛ, και οι πρόσθετες απαιτήσεις που προβλέπονται στο παράρτημα Α, σημείο 1.37, παράγραφος 2, ΕΣΛ, εκτός από τις προβλεπόμενες στο παράρτημα Α, σημεία 3.17, 3.19 και 3.26, ΕΣΛ;

4)

α)

Τίθεται ως προϋπόθεση από το παράρτημα Α, παράγραφος 2.107, ΕΣΛ, προκειμένου μια θεσμική μονάδα να ταξινομηθεί στον υποτομέα S.129, να παρέχονται όλες οι υπηρεσίες της προς όλα τα μέλη της βάσει συμβατικής συμφωνίας;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα:

β)

Πληρούται ήδη υπό την έννοια αυτή η απαίτηση περί συμβατικής βάσης των παροχών, οσάκις η υποχρεωτική υπαγωγή στην ασφάλιση, οι εισφορές και οι παροχές υποχρεωτικού χαρακτήρα της θεσμικής μονάδας ρυθμίζονται από το καταστατικό κατ’ ενάσκηση δημόσιας εξουσίας, εντούτοις οι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι μπορούν επίσης να θεμελιώσουν δικαίωμα λήψης συμπληρωματικών παροχών προβαίνοντας σε προαιρετικές καταβολές πρόσθετων εισφορών;

5)

Έχει το άρθρο 1, σημείο 1, τρίτη περίοδος, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2018/231 την έννοια ότι εξαιρεί από την έννοια του συνταξιοδοτικού ταμείου η οποία διαλαμβάνεται στο άρθρο 1, σημείο 1, πρώτη περίοδος, του εν λόγω κανονισμού, μόνον τις θεσμικές μονάδες που πληρούν τα δύο κριτήρια του παραρτήματος Α, σημείο 2.117, ΕΣΛ, ή καλύπτει η εν λόγω εξαίρεση και άλλες θεσμικές μονάδες οι οποίες πρέπει να θεωρούνται ως συνταξιοδοτικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης κατά το παράρτημα Α, σημείο 17.43, ΕΣΛ, χωρίς να πληρούν όλες τις απαιτήσεις του παραρτήματος Α, σημείο 2.117, ΕΣΛ;

6)

α)

Καλύπτει η έννοια της γενικής κυβέρνησης στο παράρτημα Α, σημείο 2.117, στοιχείο β', και σημείο 17.43, ΕΣΛ μόνον την οικεία πρωτοβάθμια μονάδα ή περιλαμβάνει ασφαλιστικούς οργανισμούς οι οποίοι έχουν συσταθεί διά νόμου, διαθέτουν νομική ανεξαρτησία, προβλέπουν υποχρεωτική υπαγωγή στην ασφάλιση χρηματοδοτούμενη από εισφορές, έχουν εξουσία αυτοδιαχείρισης και καταρτίζουν αυτόνομα τους λογαριασμούς τους;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο αμέσως ανωτέρω ερώτημα:

β)

Έχει ο καθορισμός εισφορών και παροχών που προβλέπεται στο παράρτημα Α, σημείο 2.117, στοιχείο β', ΕΣΛ, την έννοια ότι πρέπει να γίνεται προσδιορισμός του ύψους των τιμών ή αρκεί νόμος ο οποίος προβλέπει τους ελάχιστους κινδύνους που πρέπει να καλύπτονται και το ελάχιστο επίπεδο κάλυψης ενώ ρυθμίζει τις αρχές και τα όρια είσπραξης των εισφορών, αφήνοντας, εντούτοις, εντός αυτού του πλαισίου, τον υπολογισμό του ύψους των εισφορών και παροχών στον ασφαλιστικό οργανισμό;

γ)

Περιλαμβάνει η έννοια της μονάδας της γενικής κυβέρνησης κατά την έννοια του παραρτήματος Α, σημείο 20.39, ΕΣΛ, μόνον τις θεσμικές μονάδες που πληρούν όλες τις απαιτήσεις του παραρτήματος Α, σημεία 20.10 και 20.12, ΕΣΛ;


(1)  Κανονισμός (EΕ) 2018/231 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 26ης Ιανουαρίου 2018, σχετικά με τις υποχρεώσεις παροχής στατιστικών στοιχείων των συνταξιοδοτικών ταμείων (ΕΚΤ/2018/2) (ΕΕ 2018, L 45, σ. 3), σε συνδυασμό με τον κανονισμό (EΕ) 549/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, για το ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2013, L 174, σ. 1, στο εξής: ΕΣΛ).