Αναίρεση που άσκησε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (Δεύτερο τμήμα) στις 6 Ιουλίου 2022 στην υπόθεση T-408/21, HB κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-597/22 P)

(2023/C 24/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Baquero Cruz, J. Estrada de Solà και B. Araujo Arce)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: HB (εκπρόσωπος: L. Levi, avocate)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 6ης Ιουλίου 2022, στην υπόθεση T-408/21, HB κατά Επιτροπής, στο μέτρο κατά το οποίο ακύρωσε τις αποφάσεις της Επιτροπής C(2021) 3339 final, της 5ης Μαΐου 2021, και C(2021) 3340 final, της 5ης Μαΐου 2021·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας σε σχέση με την προσφυγή ακυρώσεως·

—	να καταδικάσει την HB στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει έναν μοναδικό λόγο αναιρέσεως που αφορά πλάνη περί το δίκαιο.

Κατά την Επιτροπή, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι οι αποφάσεις C(2019) 7318 final και C(2019) 7319 ήταν συμβατικής φύσεως.

Ως εκ τούτου, ο εσφαλμένος χαρακτηρισμός της συμβατικής φύσεως των δύο αυτών απαιτήσεων οδηγεί, κατ’ εφαρμογή της νομολογίας ADR (C-584/17), στην εσφαλμένη ακύρωση των αποφάσεων της Επιτροπής C(2021) 3339 final, της 5ης Μαΐου 2021, και C(2021) 3340 final, της 5ης Μαΐου 2021, οι οποίες αποτελούν το αντικείμενο της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως.