1)

Μπορεί, λαμβανομένης υπόψη της αρχής της ίσης μεταχείρισης που απορρέει από το άρθρο 3, παράγραφος 1, της απόφασης-πλαισίου 2008/675/ΔΕΥ (1) και υπό το πρίσμα του άρθρου 3, παράγραφος 5, της εν λόγω απόφασης-πλαισίου, όταν συντρέχει περίπτωση σχηματισμού συνολικής ποινής μεταξύ καταδικαστικών αποφάσεων γερμανικού δικαστηρίου και δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να επιβληθεί ποινή για την εγχώρια αξιόποινη πράξη ακόμη και αν ο πλασματικός συνυπολογισμός της ποινής δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα συνεπαγόταν την υπέρβαση του ανωτάτου επιτρεπτού ορίου συνολικής ποινής σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο σε περίπτωση πρόσκαιρης στερητικής της ελευθερίας ποινής;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

Πρέπει η συνεκτίμηση της ποινής δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προβλέπεται στο άρθρο 3, παράγραφος 5, δεύτερη περίοδος, της απόφασης-πλαισίου 2008/675/ΔΕΥ να γίνεται κατά τρόπον ώστε το μειονέκτημα που προκύπτει από την έλλειψη της δυνατότητας καθορισμού συνολικής ποινής εκ των υστέρων –σύμφωνα με τις αρχές σχηματισμού συνολικής ποινής που προβλέπει η γερμανική νομοθεσία– να προσδιορίζεται επακριβώς και να αιτιολογείται στο πλαίσιο της επιμέτρησης της ποινής για την εγχώρια αξιόποινη πράξη;