Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 3 Ιουνίου 2022 — AHY κατά The Minister for Justice

(Υπόθεση C-359/22)

(2022/C 303/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: AHY

Καθής: The Minister for Justice

Προδικαστικά ερωτήματα

Περιλαμβάνει το δικαίωμα άσκησης πραγματικής προσφυγής, με τη μορφή ένδικου μέσου ή επανεξέτασης, τόσο για τα πραγματικά όσο και για τα νομικά στοιχεία, κατά «απόφασης μεταφοράς» δυνάμει του άρθρου 27, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 (1), του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013 (στο εξής: κανονισμός Δουβλίνο III) το δικαίωμα τέτοιας πραγματικής προσφυγής κατά απόφασης ληφθείσας από το κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 17, παράγραφος 1, του κανονισμού Δουβλίνο III σχετικά με την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας βάσει του άρθρου 17, παράγραφος 1, όσον αφορά την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας που έχει κατατεθεί από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα, ακόμη και αν δεν είναι υπεύθυνο για την εξέταση δυνάμει των κριτηρίων που ορίζονται στον κανονισμό Δουβλίνο III;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

α)	προκύπτει ότι το κράτος μέλος που υποβάλει το αίτημα εμποδίζεται να εκτελέσει απόφαση μεταφοράς εν αναμονή της εκδίκασης του αιτήματος του αιτούντος για την άσκηση διακριτικής ευχέρειας δυνάμει του άρθρου 17, παράγραφος 1, του κανονισμού Δουβλίνο III;

β)

περιλαμβάνεται στα οριζόμενα από το άρθρο 27, παράγραφος 3, το οποίο επιβάλλει στα κράτη μέλη να προβλέπουν στο εθνικό τους δίκαιο μία εκ των τριών μορφών αναστολής για τους σκοπούς άσκησης ένδικων μέσων κατά αποφάσεων μεταφοράς ή επανεξετάσεων των αποφάσεων αυτών, η προσβολή απόφασης δυνάμει του άρθρου 17, παράγραφος 1, με την οποία [τα κράτη μέλη] αρνούνται να ασκήσουν τη δυνατότητα ανάληψης της ευθύνης για αίτηση διεθνούς προστασίας (στο εξής: απορριπτική απόφαση του άρθρου 17);

γ)

όταν από καμία συγκεκριμένη εθνική διάταξη δεν προβλέπεται μία εκ των τριών μορφών αναστολής του άρθρου 27, παράγραφος 3, σε περίπτωση προσβολής απορριπτικής απόφασης του άρθρου 17, υποχρεούνται τα εθνικά δικαστήρια να χορηγήσουν ανασταλτικό αποτέλεσμα με μία από τις τρεις αυτές μορφές στην εθνική τους νομοθεσία και, εφόσον ναι, με ποια από τις μορφές αυτές;

δ)	έχει καθένα από όλα τα ένδικα βοηθήματα με ανασταλτικό αποτέλεσμα του άρθρου 27, παράγραφος 3, την έννοια ότι λειτουργεί ως αναστολή της προθεσμίας εκτέλεσης απόφασης μεταφοράς δυνάμει του άρθρου 29, παράγραφος 1, του κανονισμού Δουβλίνο III;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

α)

το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής δυνάμει του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγορεύει στο κράτος που υποβάλει το αίτημα να εκτελέσει απόφαση μεταφοράς εν αναμονή της εκδίκασης του αιτήματος του αιτούντος για την άσκηση διακριτικής ευχέρειας δυνάμει του άρθρου 17, παράγραφος 1, του κανονισμού Δουβλίνο III;

β)

το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής δυνάμει του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγορεύει στο κράτος που υποβάλει το αίτημα να εκτελέσει απόφαση μεταφοράς εν αναμονή της έκδοσης απόφασης επί ενδίκου μέσου ασκηθέντος βάσει των διατάξεων του εθνικού δικαίου κατά απορριπτικής απόφασης του άρθρου 17;

γ)

επικουρικώς, έχει το ένδικο μέσο το οποίο ασκήθηκε βάσει των διατάξεων του εθνικού δικαίου κατά απορριπτικής απόφασης του άρθρου 17 ως αποτέλεσμα την αναστολή της προθεσμίας εκτέλεσης απόφασης μεταφοράς δυνάμει του άρθρου 29, παράγραφος 1, του κανονισμού Δουβλίνο III ή άλλως παράγει ανασταλτικό αποτέλεσμα επί της απόφασης μεταφοράς;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ 2013, L 180, σ. 31).