—

η οδηγία 2001/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Δεκεμβρίου 2001, για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων (1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 765/2008 (2), και τον κανονισμό (ΕΚ) 596/2009 (3), ιδίως άρθρο 12 και παράρτημα ΙΙ,

—

ο κανονισμός (ΕΚ) 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου, ιδίως άρθρα 20 και 22, καθώς και

—

η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2019/417 της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2018, σχετικά με τον καθορισμό κατευθυντήριων γραμμών για τη διαχείριση του συστήματος ταχείας ανταλλαγής πληροφοριών «RAPEX» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θεσπίστηκε δυνάμει του άρθρου 12 της οδηγίας 2001/95/ΕΚ για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων, και του συστήματος κοινοποίησής του (4), την έννοια ότι:

1.

από τις διατάξεις αυτές απορρέει άμεσα το δικαίωμα οικονομικού φορέα να συμπληρώσει κοινοποίηση RAPEX;

2.

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αρμόδια να κρίνει τέτοια αίτηση;

ή

3.

η αρχή του εκάστοτε κράτους μέλους είναι αρμόδια να κρίνει τέτοια αίτηση;

(Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα)

4.

η (εθνική) ένδικη προστασία έναντι τέτοιας αποφάσεως είναι επαρκής όταν δεν παρέχεται σε κάθε πρόσωπο, αλλά μόνο στον οικονομικό φορέα τον οποίο αφορά το (υποχρεωτικό) μέτρο, προκειμένου να αμφισβητήσει το κύρος του (υποχρεωτικού) μέτρου που έλαβε η αρχή;