—

να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια,

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 2019 με την οποία καταγγέλθηκε η σύμβαση αορίστου χρόνου της προσφεύγουσας-ενάγουσας ως έκτακτης υπαλλήλου και η ίδια παύθηκε από τα καθήκοντά της,

—

να διατάξει την αποκατάσταση της υλικής της ζημίας που ανέρχεται στο ποσό των 10 000 ευρώ, συν τις προς υπολογισμό δαπάνες φοίτησης, και την ικανοποίηση της ηθικής της βλάβης, η οποία εκτιμάται στο ποσό των 30 000 ευρώ,

—

να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 80 του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία οδήγησε σε σφάλμα εκτιμήσεως και σε κατάχρηση εξουσίας. Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι το καθού δεν έλαβε υπόψη το σύνολο των στοιχείων που μπορούσαν να καθορίσουν την απόφασή του.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος σε δίκαιες και ισότιμες συνθήκες εργασίας, κατάχρηση εξουσίας και παράβαση της απαγόρευσης κάθε μορφής ηθικής παρενόχλησης, η οποία προβλέπεται από τα άρθρα 12 και 12α του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.