—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2020) 3011 τελικό, της 4ης Μαΐου 2020, η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 5 Μαΐου 2019 και εκδόθηκε κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 18, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003 του Συμβουλίου στο πλαίσιο έρευνας στην υπόθεση AT.40628 — Σχετικές με δεδομένα πρακτικές της της Facebook·

—

επικουρικώς: i) να ακυρώσει εν μέρει το άρθρο 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως στο μέτρο που με αυτό ζητείται παρανόμως η προσκόμιση εσωτερικών εγγράφων άσχετων με την έρευνα· και/ή ii) να ακυρώσει εν μέρει το άρθρο 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως ούτως ώστε ανεξάρτητοι δικηγόροι του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου να έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε φυσικό έλεγχο των εγγράφων που καλύπτονται από την προσβαλλόμενη απόφαση, προκειμένου να αποκλείουν από τα έγγραφα που πρέπει να προσκομισθούν εκείνα τα οποία είναι προφανώς άσχετα με την έρευνα και\ή έγγραφα προσωπικού χαρακτήρα· και/ή iii) να ακυρώσει εν μέρει το άρθρο 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως στο μέτρο που με αυτό ζητείται παρανόμως η προσκόμιση άσχετων εγγράφων προσωπικού ή ιδιωτικού χαρακτήρα·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν προσδιορίζει το αντικείμενο της έρευνας της Επιτροπής κατά τρόπο σαφή και συνεκτικό, κατά παράβαση όσων ορίζει το άρθρο 18, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003, το άρθρο 296 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατά προσβολή τόσο των δικαιωμάτων άμυνας όσο και του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως της Facebook.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον απαιτεί την προσκόμιση εγγράφων των οποίων η πλειονότητα συνίσταται σαφώς σε εντελώς άσχετα και/ή προσωπικού χαρακτήρα έγγραφα, παραβιάζει την αρχή της αναγκαιότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 18, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003 και/ή προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας της Facebook, και/ή συνιστά κατάχρηση εξουσίας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον απαιτεί την προσκόμιση τόσο πολλών εγγράφων, εντελώς άσχετων και προσωπικού χαρακτήρα (για παράδειγμα: της αλληλογραφίας σχετικά με θέματα υγείας των εργαζομένων και της οικογενείας τους· της αλληλογραφίας σε περίοδο πένθους· εγγράφων σχετικά με προσωπικές διαθήκες, τη γονική μέριμνα, την επιμέλεια των τέκνων και προσωπικές χρηματοοικονομικές επενδύσεις· υποψηφιοτήτων για θέσεις εργασίας και συστατικών επιστολών· εσωτερικών αξιολογήσεων· και εγγράφων σχετικά με την αξιολόγηση των κινδύνων ασφαλείας για τον ιστότοπο και το προσωπικό της Facebook), προσβάλλει το θεμελιώδες δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και προσβάλλει το θεμελιώδες δικαίωμα χρηστής διοικήσεως. Κατά συνέπεια, η προσβαλλόμενη απόφαση προσβάλλει το θεμελιώδες δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή, όπως αυτό προστατεύεται από το άρθρο 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Επίσης παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον το περιεχόμενό της είναι ιδιαιτέρως ευρύ και δεν προσδιορίζει αρκούντως το αντικείμενο της έρευνας της Επιτροπής.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν διευκρινίζει τον τρόπο με τον οποίο οι όροι αναζήτησής της θα εντοπίζουν μόνον τα έγγραφα που είναι συναφή και αναγκαία για την έρευνα της Επιτροπής ούτε τον λόγο για τον οποίο εξωτερικοί ανεξάρτητοι δικηγόροι του ΕΟΧ δεν έχουν τη δυνατότητα ελέγχου της συνάφειας των εγγράφων, ούτε εξάλλου διευκρινίζει ή προβλέπει κάποιο νομικά δεσμευτικό «data room» για προσωπικού χαρακτήρα ή/και εντελώς άσχετα έγγραφα και, επομένως, είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη, κατά παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003 και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ.