1. 

Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 1215/2012 – Διεθνής δικαιοδοσία σε υποθέσεις ασφαλίσεων – Αυτοτελές σύστημα κατανομής των δικαιοδοτικών αρμοδιοτήτων

(Κανονισμός 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 6, άρθρο 7, σημεία 2 και 5, και άρθρα 10 έως 16)

(βλ. σκέψη 29)

2. 

Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 1215/2012 – Διεθνής δικαιοδοσία σε υποθέσεις ασφαλίσεων – Σκοπός – Προστασία του ασθενέστερου μέρους – Έννοια του ασθενέστερου μέρους – Επαγγελματίας που έχει ως δραστηριότητα τη διεκδίκηση απαιτήσεων αποζημιώσεως έναντι ασφαλιστικών εταιριών ως εκδοχέας – Δεν εμπίπτει

(Κανονισμός 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αιτιολογική σκέψη 18 και άρθρα 11 § 1, στοιχείο βʹ, και 13 § 2)

(βλ. σκέψεις 32, 33, 35)

3. 

Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 1215/2012 – Διεθνής δικαιοδοσία σε υποθέσεις ασφαλίσεων – Αγωγές κατά του ασφαλιστή – Ευθεία αγωγή του ζημιωθέντος – Έννοια του ζημιωθέντος – Εταιρία που παρέχει υπηρεσίες στον άμεσα ζημιωθέντα τροχαίου ατυχήματος ως αντάλλαγμα για την απαίτηση καταβολής ασφαλιστικών αποζημιώσεων – Διεκδίκηση απαιτήσεων αποζημιώσεως υπό την ιδιότητα του εκδοχέα που δεν ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα στον τομέα της διεκδίκησης τέτοιων απαιτήσεων – Δεν εμπίπτει

(Κανονισμός 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αιτιολογική σκέψη 18 και άρθρα 11 § 1, στοιχείο βʹ, και 13 § 2)

(βλ. σκέψεις 38, 40-43, διατακτ. 1)

4. 

Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 1215/2012 – Ειδικές δικαιοδοσίες – Δικαιοδοσία ως προς τις ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας – Περιεχόμενο – Διαφορά μεταξύ επαγγελματία ο οποίος απέκτησε απαίτηση από θύμα τροχαίου ατυχήματος και ασφαλιστικής επιχείρησης – Εμπίπτει – Στο εθνικό δικαστήριο απόκειται η επαλήθευση των ειδικών προϋποθέσεων εφαρμογής

(Κανονισμός 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 7, σημείο 2)

(βλ. σκέψεις 49-52, 54, διατακτ. 2)

1) 

Το άρθρο 13, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, σε συνδυασμό με το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού αυτού, έχει την έννοια ότι δεν είναι δυνατή η επίκλησή του από εταιρία η οποία, ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που παρέχει στον άμεσα ζημιωθέντα τροχαίου ατυχήματος σε σχέση με την προκληθείσα ζημία, απέκτησε από αυτόν την αξίωση ασφαλιστικής αποζημίωσης, προκειμένου να ζητήσει την καταβολή της από τον ασφαλιστή αστικής ευθύνης του υπαίτιου του εν λόγω ατυχήματος, χωρίς ωστόσο να ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα στον τομέα της διεκδίκησης τέτοιων απαιτήσεων.

2) 

Το άρθρο 7, σημείο 2, του κανονισμού 1215/2012 έχει την έννοια ότι είναι δυνατή η επίκλησή του από επαγγελματία ο οποίος απέκτησε, βάσει σύμβασης εκχώρησης, απαίτηση από τον ζημιωθέντα τροχαίου ατυχήματος προκειμένου να ασκήσει, ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός, αγωγή εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας κατά του ασφαλιστή αστικής ευθύνης του υπαιτίου του ως άνω ατυχήματος, ο οποίος εδρεύει σε άλλο κράτος μέλος και όχι σε εκείνο του τόπου όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης αυτής, ζήτημα που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.