12.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 472/6


Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 20ής Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ROI Land Investments Ltd. κατά FD

(Υπόθεση C-604/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Άρθρο 6 - Εναγόμενος που δεν έχει την κατοικία του σε κράτος μέλος - Άρθρο 17 - Διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών - Έννοια του όρου «επαγγελματική δραστηριότητα» - Άρθρο 21 - Διεθνής δικαιοδοσία σε ατομικές συμβάσεις εργασίας - Έννοια του όρου «εργοδότης» - Σχέση εξαρτημένης εργασίας - Κανονισμός (ΕΚ) 593/2008 - Εφαρμοστέο δίκαιο - Άρθρο 6 - Ατομική σύμβαση εργασίας - Συμφωνία πατρωνίας συναφθείσα μεταξύ του εργαζομένου και τρίτης εταιρίας προς εξασφάλιση της εκτέλεσης των υποχρεώσεων του εργοδότη έναντι του εργαζομένου)

(2022/C 472/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

ROI Land Investments Ltd.

κατά

FD

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 21, παράγραφος 1, στοιχείο β', σημείο i, και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις,

έχει την έννοια ότι:

εργαζόμενος μπορεί να εναγάγει ενώπιον του δικαστηρίου του τελευταίου τόπου στον οποίο ή από τον οποίο παρείχε συνήθως την εργασία του ένα πρόσωπο το οποίο, ανεξαρτήτως αν έχει την κατοικία του σε κράτος μέλος, δεν συνδέεται τυπικώς μαζί του με σύμβαση εργασίας, αλλά, δυνάμει συμφωνίας πατρωνίας χωρίς την οποία δεν θα είχε συναφθεί η σύμβαση εργασίας με τρίτον, ευθύνεται άμεσα έναντι του εργαζομένου για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του τρίτου, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει σχέση εξάρτησης μεταξύ του εργαζομένου και του προσώπου αυτού.

2)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 1215/2012

έχει την έννοια ότι:

η επιφύλαξη σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 21, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού αποκλείει τη δυνατότητα δικαστηρίου κράτους μέλους να στηριχθεί στους εθνικούς του κανόνες για τη διεθνή δικαιοδοσία όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 21, παράγραφος 2, ακόμη και αν οι εθνικοί κανόνες είναι ευνοϊκότεροι για τον εργαζόμενο. Αντιθέτως, όταν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής ούτε του άρθρου 21, παράγραφος 2, ούτε κάποιας από τις λοιπές διατάξεις που απαριθμούνται στο άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού, το δικαστήριο αυτό είναι ελεύθερο, δυνάμει της τελευταίας διάταξης, να εφαρμόσει τους εθνικούς κανόνες για τον καθορισμό της διεθνούς δικαιοδοσίας.

3)

Το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού 1215/2012 και το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι),

έχουν την έννοια ότι:

ο όρος «επαγγελματική δραστηριότητα» δεν καλύπτει μόνον την ανεξάρτητη αλλά και τη μισθωτή δραστηριότητα. Επιπλέον, όταν μεταξύ του εργαζομένου και προσώπου τρίτου προς τον μνημονευόμενο στη σύμβαση εργασίας εργοδότη έχει συναφθεί συμφωνία δυνάμει της οποίας ο τρίτος ευθύνεται άμεσα έναντι του εργαζομένου για τις υποχρεώσεις του εργοδότη από τη σύμβαση εργασίας, η συμφωνία αυτή δεν συνιστά, για την εφαρμογή των ως άνω διατάξεων, σύμβαση συναφθείσα εκτός του πλαισίου και ανεξαρτήτως οποιασδήποτε επαγγελματικής δραστηριότητας ή οποιουδήποτε επαγγελματικού σκοπού.


(1)  ΕΕ C 44 της 08.2.2021.