1)

To άρθρο 9 της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, καθώς και τα άρθρα 54, 110 και 111 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα, έχουν την έννοια ότι πράξη, όπως η όχληση, με την οποία ο δικαιούχος προγενέστερου σήματος ή άλλου προγενέστερου δικαιώματος αντιτάσσεται στη χρήση μεταγενέστερου σήματος χωρίς ωστόσο να πράξει ό,τι είναι αναγκαίο για την επίτευξη νομικώς δεσμευτικής λύσεως δεν θέτει τέλος στην ανοχή και, κατά συνέπεια, δεν διακόπτει την προβλεπόμενη στις διατάξεις αυτές προθεσμία απώλειας δικαιώματος.

2)

Το άρθρο 9 της οδηγίας 2008/95 καθώς και τα άρθρα 54, 110 και 111 του κανονισμού 207/2009 έχουν την έννοια ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εμποδίζει την απώλεια δικαιώματος λόγω ανοχής που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές η άσκηση ένδικου βοηθήματος με την οποία ο δικαιούχος προγενέστερου σήματος ή άλλου προγενέστερου δικαιώματος ζητεί την κήρυξη της ακυρότητας μεταγενέστερου σήματος ή αντιτάσσεται στη χρήση του σήματος αυτού, στην περίπτωση που το εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο, μολονότι κατατέθηκε πριν από την λήξη της προθεσμίας της απώλειας δικαιώματος, δεν πληρούσε, ελλείψει επιμελείας του ενάγοντος, τις απαιτήσεις του εφαρμοστέου εθνικού δικαίου περί επιδόσεων, οι δε σχετικές πλημμέλειες θεραπεύθηκαν το πρώτον, για λόγους οι οποίοι αφορούν τον ενάγοντα, μετά τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας.

3)

Το άρθρο 9 της οδηγίας 2008/95 καθώς και τα άρθρα 54, 110 και 111 του κανονισμού 207/2009 έχουν την έννοια ότι όταν ο δικαιούχος προγενέστερου σήματος ή άλλου προγενέστερου δικαιώματος, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, έχει απολέσει το δικαίωμα να ζητήσει την ακυρότητα μεταγενέστερου σήματος και να ζητήσει την παύση της χρήσεως του σήματος αυτού, η απώλεια του εν λόγω δικαιώματος τον εμποδίζει επίσης να προβάλει παρεπόμενες ή συναφείς αξιώσεις, όπως είναι η επιδίκαση αποζημιώσεως, η παροχή πληροφοριών ή η καταστροφή των προϊόντων.