—

να ακυρώσει το άρθρο 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/1382 (1) της Επιτροπής, καθόσον αφορά την προσφεύγουσα·

—

να κρίνει ότι τα αποτελέσματα του προσβαλλόμενου κανονισμού εξακολουθούν να ισχύουν έως ότου η καθής λάβει τα αναγκαία μέτρα για τη συμμόρφωσή της με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 264 ΣΛΕΕ·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής, καθόσον εξάρτησε το επίπεδο των επιβληθέντων δασμών αντιντάμπινγκ από το εάν οι ποσοστώσεις που ίσχυαν στο πλαίσιο των μέτρων διασφαλίσεως είχαν ή όχι εξαντληθεί, ενήργησε αναρμοδίως και κατά παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/477 (στο εξής: κανονισμός σε σχέση με τις συνδυασμένες επιπτώσεις) (2), καθώς και του άρθρου 9, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036 (στο εξής: βασικός κανονισμός αντιντάμπινγκ) (3).

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και ενήργησε κατά παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 1, του κανονισμού σε σχέση με τις συνδυασμένες επιπτώσεις, καθώς και του άρθρου 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, καθόσον τροποποίησε τα μέτρα αντιντάμπινγκ μόνον αφότου οι ποσοστώσεις που ίσχυαν στο πλαίσιο των μέτρων διασφαλίσεως είχαν εξαντληθεί.