Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Shindler κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-627/19)

(2019/C 383/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Harry Shindler (Porto d’Ascoli, Ιταλία) και πέντε λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: J. Fouchet, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 13 Σεπτεμβρίου 2019 ρητή άρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διαπιστώσει παράλειψη·

—

να κρίνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρανόμως παρέλειψε να λάβει:

—

αφενός, απόφαση που να διαφυλάσσει την ευρωπαϊκή ιθαγένεια των Βρετανών προσφευγόντων, οι οποίοι διάγουν την ιδιωτική και οικογενειακή τους ζωή σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στερήθηκαν του δικαιώματος ψήφου για να αποφασίσουν ως προς την έξοδο του κράτους καταγωγής τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποκλειστικά λόγω του ότι είχαν κάνει χρήση της ελευθερίας κυκλοφορίας (κανόνας της 15ετίας), ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει ή όχι συμφωνία σχετικά με την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

αφετέρου, απόφαση που να είναι δεσμευτική, και να ισχύει ομοιόμορφα στα υπόλοιπα 27 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου ζουν Βρετανοί και που να περιλαμβάνει διάφορα μέτρα αναφορικά με την είσοδό τους, τη διαμονή τους, τα κοινωνικά τους δικαιώματα και την επαγγελματική τους δραστηριότητα, τα οποία θα εφαρμοστούν σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση·

κατά συνέπεια·

—	να αναγνωρίσει την παράλειψη αυτή·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει σε καθέναν από τους προσφεύγοντες το ποσό των 1 500 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά προσβολή δικαιωμάτων που αντλούν από την ευρωπαϊκή τους ιθαγένεια, ανεξάρτητα από το αν θα επιτευχθεί ή όχι συμφωνία. Στο πλαίσιο αυτού του λόγου, οι προσφεύγοντες επικαλούνται ειδικότερα ότι:

—	δεν υφίσταται στις Συνθήκες πρόβλεψη για απώλεια της ευρωπαϊκής ιθαγένειας σε περίπτωση εξόδου ενός κράτους μέλους από την Ένωση και, επομένως, παραβιάζεται η αρχή της ασφάλειας δικαίου·

—	ότι παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας·

—	ότι προσβάλλεται το δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή.

2.	Ο δεύτερος λόγος αφορά παράνομη παράλειψη της Επιτροπής να υιοθετήσει δεσμευτικά μέτρα, παρά μόνο συστάσεις.

Ο τρίτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως, της ελεύθερης κυκλοφορίας και της αρχής της ισότητας της ψήφου λόγω του «βρετανικού κανόνα της 15ετίας». Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν συναφώς ότι αυτός ο «κανόνας της 15ετίας» αποτελεί μια εθνική ρύθμιση που περιάγει σε μειονεκτική θέση ορισμένους υπηκόους ενός κράτους μέλους, αποκλειστικά λόγω του ότι έκαναν χρήση της ελευθερίας κυκλοφορίας ή διαμονής σε άλλο κράτος μέλος και ότι αυτό συνιστά περιορισμό των ελευθεριών που αναγνωρίζονται από το άρθρο 21, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.