Προσφυγή της 12ης Ιουλίου 2019 — DE κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-505/19)

(2019/C 305/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: DE (εκπρόσωπος: T. Oeyen, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 30ής Οκτωβρίου 2018 με την οποία απερρίφθη το αίτημα του προσφεύγοντος να του χορηγηθεί ειδική άδεια προκειμένου να φροντίσει τα νεογέννητα δίδυμα τέκνα που απέκτησε μέσω παρένθετης μητέρας.

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

—

Λόγω της μη χορηγήσεως στον προσφεύγοντα γονικής άδειας ισοδύναμης με την άδεια μητρότητας ή την άδεια υιοθεσίας, η προσβαλλόμενη απόφαση προσβάλλει τα θεμελιώδη δικαιώματα ίσης μεταχειρίσεως και απαγορεύσεως των διακρίσεων, τα οποία κατοχυρώνονται στο άρθρο 21, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), και στο άρθρο 1, στοιχείο δ', του ΚΥΚ των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεδομένου ότι τα ομοφυλόφιλα άτομα είναι η κύρια ομάδα γονέων που προσφεύγουν στην παρένθετη μητρότητα, πλήττονται δυσανάλογα αρνητικά από την ερμηνεία των διατάξεων του ΚΥΚ σχετικά με την άδεια μητρότητας, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στην προσβαλλόμενη απόφαση.

Με τον δεύτερο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει προσβολή του δικαιώματος προστασίας της οικογενειακής του ζωής.

—

Λόγω της μη χορηγήσεως στον προσφεύγοντα της προσήκουσας ειδικής άδειας προκειμένου να φροντίσει τα νεογέννητα τέκνα του, η οποία ισοδυναμεί με άδεια μητρότητας και/ή άδεια υιοθεσίας, η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ, το οποίο προστατεύει το δικαίωμα του προσφεύγοντα στο σεβασμό της οικογενειακής του ζωής, σε συνδυασμό με το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, ο προσφεύγων προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της χρηστής διοικήσεως.

—	Ειδικότερα, προβάλλεται ότι το καθού (i) προσέβαλε το δικαίωμα ακροάσεως του προσφεύγοντος· και (ii) δεν αιτιολόγησε δεόντως την απόφασή του.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, ο προσφεύγων προβάλλει ότι ο τρόπος ερμηνείας των διατάξεων περί ειδικής άδειας του ΚΥΚ από το καθού στην προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομος.

—

Για τους ίδιους λόγους με εκείνους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο του τρίτου λόγου ανωτέρω, υποστηρίζεται ότι είναι παράνομη η ερμηνεία του άρθρου 57 του ΚΥΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 6 του παραρτήματος V στην οποία προέβη το καθού στην προσβαλλόμενη απόφαση, βάσει της οποίας οι μόνιμοι υπάλληλοι ή το λοιπό προσωπικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που γίνονται γονείς μέσω παρένθετης μητρότητας δεν δικαιούνται να λάβουν ειδική άδεια ισοδύναμη της άδειας μητρότητας και/ή της άδειας υιοθεσίας.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, ο προσφεύγων προβάλλει πλάνη περί το δίκαιο και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 6 του παραρτήματος 2 του ΚΥΚ και των εσωτερικών κανόνων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί αδείας.

—

Στην περίπτωση που το Δικαστήριο αποφανθεί ότι ο προσφεύγων δεν δικαιούται να λάβει γονική άδεια ισοδύναμη με εκείνη που χορηγείται ως άδεια μητρότητας ή άδεια υιοθεσίας, ο προσφεύγων προβάλλει ότι, ως πατέρας διδύμων, δικαιούται 20 ημερών αδείας. Το δικαίωμα αυτό ισχύει, κατά τον προσφεύγοντα, ανεξαρτήτως του νομικού μηχανισμού μέσω του οποίου ο ίδιος απέκτησε γονική μέριμνα.