11.7.2022 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 266/4 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 17ης Μαΐου 2022 [αίτηση του Judecătoria Sector 2 Bucureşti (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — IO κατά Impuls Leasing România IFN SA
(Υπόθεση C-725/19) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές - Αρχή της ισοδυναμίας - Αρχή της αποτελεσματικότητας - Διαδικασία αναγκαστικής εκτελέσεως συμβάσεως χρηματοδοτικής μισθώσεως που συνιστά εκτελεστό τίτλο - Ανακοπή κατά της εκτελέσεως - Εθνική νομοθεσία η οποία απαγορεύει στο δικαστήριο που επιλαμβάνεται της εν λόγω ανακοπής να εξετάσει την καταχρηστικότητα των ρητρών εκτελεστού τίτλου - Εξουσία του δικαστή της αναγκαστικής εκτελέσεως να εξετάσει αυτεπαγγέλτως τον ενδεχομένως καταχρηστικό χαρακτήρα ρήτρας - Ύπαρξη ενδίκου βοηθήματος του κοινού δικαίου που καθιστά δυνατή την εξέταση της καταχρηστικότητας των επίμαχων ρητρών - Απαίτηση καταβολής εγγυήσεως προκειμένου να ανασταλεί η διαδικασία εκτελέσεως)
(2022/C 266/04)
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Αιτούν δικαστήριο
Judecătoria Sector 2 Bucureşti
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
IO
κατά
Impuls Leasing România IFN SA
Διατακτικό
Το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία η οποία δεν επιτρέπει στον δικαστή της αναγκαστικής εκτελέσεως που επιλαμβάνεται ανακοπής κατά της εκτελέσεως να εκτιμήσει, αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν αιτήσεως του καταναλωτή, τον καταχρηστικό χαρακτήρα των ρητρών συμβάσεως που έχει συναφθεί μεταξύ καταναλωτή και επαγγελματία και συνιστά εκτελεστό τίτλο, εφόσον ο δικαστής της ουσίας, ο οποίος ενδέχεται να επιληφθεί αυτοτελούς αγωγής του κοινού δικαίου προκειμένου να εξετασθεί ο τυχόν καταχρηστικός χαρακτήρας των ρητρών τέτοιας συμβάσεως, μπορεί να αναστείλει τη διαδικασία εκτελέσεως έως ότου αποφανθεί επί της ουσίας μόνον εφόσον καταβληθεί εγγύηση τόσο μεγάλου ύψους ώστε να μπορεί να αποθαρρύνει τον καταναλωτή από το να ασκήσει τέτοιο ένδικο βοήθημα και να εμμείνει στην εκδίκασή του.