1)

Το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι συνιστά διάθεση στο κοινό, κατά την ως άνω διάταξη η αναφόρτωση, από τον τερματικό εξοπλισμό χρήστη διομότιμου δικτύου (peer to peer) προς ανάλογο εξοπλισμό άλλων χρηστών του δικτύου αυτού, των τμημάτων ενός περιλαμβάνοντος προστατευόμενο έργο αρχείου πολυμέσων τα οποία είχε προηγουμένως τηλεφορτώσει ο εν λόγω χρήστης, έστω και αν τα ως άνω τμήματα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν καθαυτά παρά μόνο από ένα ορισμένο ποσοστό τηλεφόρτωσης και πάνω. Δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι, λόγω της διαμορφώσεως του λογισμικού ανταλλαγής αρχείων client-BitTorrent, η ως άνω αναφόρτωση πραγματοποιείται αυτομάτως από αυτό, όταν ο χρήστης, από τον τερματικό εξοπλισμό του οποίου πραγματοποιείται η εν λόγω αναφόρτωση, έχει εγκαταστήσει το λογισμικό παρέχοντας τη συγκατάθεσή του για τη λειτουργία του αφού ενημερώθηκε δεόντως για τα χαρακτηριστικά του.

2)

Η οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι πρόσωπο στο οποίο έχουν παραχωρηθεί με σύμβαση ορισμένα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, τα οποία ωστόσο δεν εκμεταλλεύεται το ίδιο, περιοριζόμενο στο να ζητεί αποζημίωση από εκείνους που φέρονται ότι τα προσβάλλουν, μπορεί καταρχήν να επωφελείται των μέτρων, των διαδικασιών και των μέτρων αποκατάστασης που προβλέπονται στο κεφάλαιο II της οδηγίας, εκτός αν διαπιστώνεται, δυνάμει της γενικής υποχρεώσεως που προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 2, αυτής και κατόπιν συνολικής και εμπεριστατωμένης εξετάσεως, ότι τα αιτήματά του είναι καταχρηστικά. Ειδικότερα, αίτημα ενημέρωσης στηριζόμενο στο άρθρο 8 της εν λόγω οδηγίας πρέπει επίσης να απορρίπτεται αν είναι αδικαιολόγητο ή μη σύμφωνο προς την αρχή της αναλογικότητας, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

3)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων), σε συνδυασμό με το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία [της] ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται, καταρχήν, ούτε στη συστηματική καταχώριση, από τον κάτοχο δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας καθώς και από τρίτον που ενεργεί για λογαριασμό του, των διευθύνσεων IP των χρηστών διομότιμων δικτύων (peer to peer) των οποίων οι συνδέσεις με το διαδίκτυο φέρονται ότι χρησιμοποιήθηκαν για δραστηριότητες που συνιστούν προσβολή των δικαιωμάτων ούτε στη γνωστοποίηση των ονομάτων και των ταχυδρομικών διευθύνσεων των χρηστών αυτών στον εν λόγω δικαιούχο ή σε τρίτον, προκειμένου να του δοθεί η δυνατότητα να ασκήσει αγωγή αποζημιώσεως ενώπιον πολιτικού δικαστηρίου προς αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι προκάλεσαν οι εν λόγω χρήστες, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι οι σχετικές πρωτοβουλίες και τα αιτήματα του δικαιούχου ή ενός τέτοιου τρίτου είναι δικαιολογημένα, αναλογικά και μη καταχρηστικά και έχουν ως νομική βάση εθνικό νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια του άρθρου 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136, το οποίο περιορίζει το περιεχόμενο των κανόνων που προβλέπονται στα άρθρα 5 και 6 της ως άνω τροποποιηθείσας οδηγίας.