—

να κρίνει παραδεκτή ως έχει και στο σύνολό της την υπό κρίση προσφυγή ακυρώσεως·

—

επί της ουσίας, να κρίνει βάσιμη την προσφυγή ακυρώσεως·

—

ως εκ τούτου, να ακυρώσει την απορριπτική της προσφοράς της επιχειρήσεως απόφαση της 7 Σεπτεμβρίου 2018·

—

να ακυρώσει επίσης την απόφαση της Επιτροπής της 17ης Σεπτεμβρίου 2018·

—

να διατάξει ό,τι επιτάσσει το δίκαιο στην προκειμένη περίπτωση·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και λοιπά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της υπό κρίση προσφυγής.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως την οποία ενέχουν, αφενός, η απόφαση της Επιτροπής της 7ης Σεπτεμβρίου 2018 περί απορρίψεως της προσφοράς που υπέβαλε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο του διαγωνισμού HR/R1/PR/2017/059, ο οποίος φέρει τον τίτλο «Συντήρηση των εγκαταστάσεων ασφαλείας στα κτίρια που χρησιμοποιεί και/ή διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο» (ΕΕ 2018/S 209-476275) και, αφετέρου, η απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 2018 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της προσφεύγουσας να της παρασχεθούν διευκρινίσεις όσον αφορά τον προμνημονευθέντα διαγωνισμό. Συγκεκριμένα, η απόφαση περί απορρίψεως της προσφοράς της προσφεύγουσας απλώς μνημονεύει ότι με την προσφορά δεν προτεινόταν η χαμηλότερη τιμή, μολονότι το κριτήριο της τιμής δεν ήταν το μοναδικό κριτήριο αναθέσεως που προέβλεπε η συγγραφή υποχρεώσεων. Δεδομένου ότι η ανεπαρκής αιτιολογία ισοδυναμεί με έλλειψη αιτιολογίας, πρέπει να επισύρει την κύρωση της ακυρώσεως της αποφάσεως.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη νομιμότητας της προσβαλλομένης αποφάσεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι το κριτήριο της χαμηλότερης τιμής δεν ήταν το μόνο επιλεγέν και ότι έπρεπε, επιπλέον, η επιλεγείσα προσφορά να είναι νομότυπη και σύμφωνη με τα απαιτούμενη. Κατά την προσφεύγουσα, όμως, η ανάδοχος του διαγωνισμού δεν διέθετε την πιστοποίηση NEDAP την οποία απαιτούσε η συγγραφή υποχρεώσεων. Ως εκ τούτου, η ανάθεση της εκτελέσεως της συμβάσεως στην εταιρία αυτή ήταν παράτυπη, οπότε πρέπει να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της διαφάνειας, της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, την οποία ενέχουν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις, όσον αφορά ιδίως τη στερούμενη αναλογικού χαρακτήρα απαίτηση περί ελάχιστου κύκλου εργασιών ύψους 900 000 ευρώ για τις επιχειρήσεις που διεκδικούσαν την παρτίδα αριθ. 4 στο Λουξεμβούργο και την παράλειψη της Επιτροπής να απαντήσει στην επιστολή της προσφεύγουσας της 28ης Ιουνίου 2018, με την οποία η δεύτερη έθετε στην Επιτροπή το ζήτημα αυτό.