Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2018 — CdT κατά EUIPO

(Υπόθεση T-417/18)

(2018/C 341/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Μεταφραστικό Κέντρο των Οργάνων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης (εκπρόσωποι: J. Rikkert και M. Garnier)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 26 Απριλίου 2018 απόφαση με την οποία το EUIPO κατήγγειλε τον διακανονισμό που έχει συνάψει με το CdT·

—	να ακυρώσει την από 26 Απριλίου 2018 απόφαση του EUIPO με την οποία οικειοποιείται το δικαίωμα να εφαρμόσει όλα τα αναγκαία προαπαιτούμενα μέτρα για τη διασφάλιση της συνέχειας των μεταφραστικών του υπηρεσιών, ιδίως με τη δημοσίευση προκηρύξεων διαγωνισμών·

—	να ακυρώσει την απόφαση του EUIPO να δημοσιεύσει προκήρυξη διαγωνισμού για την παροχή μεταφραστικών υπηρεσιών, με στοιχεία δημοσιεύσεως στην Επίσημη Εφημερίδα 2018/S 114-258472, και να του απαγορεύσει την υπογραφή συμβάσεων στο πλαίσιο αυτού του διαγωνισμού·

—	να κρίνει παράνομη τη δημοσίευση προκηρύξεως διαγωνισμού για μεταφραστικές υπηρεσίες από οργανισμούς, ή από οποιοδήποτε άλλο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στους οποίους, σύμφωνα με τον ιδρυτικό τους κανονισμό, μεταφραστικές υπηρεσίες παρέχει το CdT·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, το προσφεύγον προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται μη τήρηση της διαδικασίας. Το προσφεύγον υποστηρίζει, αφενός, ότι στην περίπτωση που εμφανίζονται δυσκολίες στη σχέση μεταξύ του Μεταφραστικού Κέντρου και των πελατών του εφαρμογή έχουν τα προβλεπόμενα στο άρθρο 11 του ιδρυτικού κανονισμού του CdT και, αφετέρου, ότι η απόφαση της 26ης Απριλίου 2018 με την οποία το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: EUIPO) οικειοποιείται το δικαίωμα να εφαρμόσει όλα τα αναγκαία προαπαιτούμενα μέτρα για τη διασφάλιση της αδιάλειπτης παροχής μεταφραστικών υπηρεσιών παραβαίνει το άρθρο 11 του ιδρυτικού κανονισμού του CdT καθόσον δεν τηρεί την προβλεπόμενη στο άρθρο αυτό διαδικασία μεσολαβήσεως μεταξύ των δύο οργανισμών.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται αμέλεια του EUIPO. Ως προς το ζήτημα αυτό, το προσφεύγον υποστηρίζει ότι:

—	πρώτον, η κατάσταση στην οποία περιάγεται το EUIPO δεν συνάδει με το άρθρο 148 του ιδρυτικού κανονισμού του EUIPO και το άρθρο 2 του ιδρυτικού κανονισμού του CdT, καθόσον μπορεί να καταλήξει σε έλλειψη έγκυρου διακανονισμού από την 1η Ιανουαρίου 2019·

—

δεύτερον, από το γράμμα του άρθρου 2 του ιδρυτικού κανονισμού του CdT προκύπτουν τα διάφορα είδη πελατών του CdT και στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού κατονομάζονται ρητά επτά οργανισμοί, ιδρύματα ή γραφεία, μεταξύ των οποίων και το EUIPO, στα οποία το CdT παρέχει τις αναγκαίες μεταφραστικές υπηρεσίες για τη λειτουργία τους. Εξάλλου, γίνεται επίσης μνεία, στην παράγραφο 3, των θεσμικών και λοιπών οργάνων που διαθέτουν ήδη δική τους μεταφραστική υπηρεσία και τα οποία μπορούν να χρησιμοποιούν ενδεχομένως, σε εκούσια βάση, τις υπηρεσίες του CdT·

—

τρίτον, από τον συνδυασμό των δύο αυτών παραγράφων συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι οργανισμοί της παραγράφου 1 δεν έχουν την ευχέρεια να αποφασίσουν, σε εκούσια βάση, αν θα χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του CdT και, κατά συνέπεια, μπορούν να καταγγείλουν τον διακανονισμό που τους συνδέει με το CdT μόνο στην περίπτωση που θα ισχύσει αμέσως άλλος διακανονισμός.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται αναρμοδιότητα του EUIPO να δημοσιεύσει προκήρυξη διαγωνισμού για την παροχή μεταφραστικών υπηρεσιών. Χωρίς να προδικάζει τα αποτελέσματα της αξιολογήσεως της προκηρύξεως διαγωνισμού που δημοσίευσε το EUIPO, το προσφεύγον υποστηρίζει ότι το EUIPO περιάγει εαυτό ήδη με την απόφαση περί κινήσεως της διαδικασίας διαγωνισμού σε αδυναμία τηρήσεως των άρθρων 148 και 2 των ιδρυτικών κανονισμών του EUIPO και του CdT, αντιστοίχως. Τέλος, το προσφεύγον υποστηρίζει ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η υπογραφή συμβάσεων και η παροχή μεταφραστικών υπηρεσιών θα συνιστά σαφή παράβαση του ως άνω άρθρου 148 και, κατά συνέπεια, το EUIPO δεν έχει εν προκειμένω εξουσία κατά νόμον να συνεχίσει τη διαδικασία αυτή έως το πέρας της, ήτοι την υπογραφή των συμβάσεων.