Υπόθεση T-299/18: Προσφυγή της 16ης Μαΐου 2018 — Strabag Belgium κατά Κοινοβουλίου
Προσφυγή της 16ης Μαΐου 2018 — Strabag Belgium κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-299/18)
2018/C 259/56Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλικήΔιάδικοι
Προσφεύγουσα: Strabag Belgium (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: M. Schoups, K. Lemmens και M. Lahbib, δικηγόροι)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να κρίνει την παρούσα προσφυγή ακυρώσεως παραδεκτή και βάσιμη· |
|
— |
κατά συνέπεια, να ακυρώσει (i) την απόφαση της 19ης Απριλίου 2018 που επιβεβαιώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2017, περί αναθέσεως της συμβάσεως-πλαισίου γενικών εργασιών για τα κτίρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες (πρόσκληση προς υποβολή προσφορών αριθ. 06/D20/2017/M036) σε πέντε άλλους υποψηφίους εκτός της Strabag Belgium και όχι στην τελευταία, καθώς και (ii) την έκθεση αναλύσεως των προσφορών (addendum) η οποία συντάχθηκε στις 26 Μαρτίου 2018 από την διορισμένη από τον αρμόδιο διατάκτη επιτροπή αξιολογήσεων· |
|
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, συμπεριλαμβανομένης της δικηγορικής αμοιβής. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνον λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από παράβαση:
|
(i) |
του άρθρου 110, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ 2012, L 298, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2015/1929 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 2015 (ΕΕ 2015, L 286, σ. 1), ο οποίος προβλέπει ότι η Επιτροπή έχει την εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 210 για τις λεπτομέρειες που αφορούν τα κριτήρια αναθέσεως, συμπεριλαμβανομένης της πλέον συμφέρουσας από οικονομικής απόψεως προσφοράς· |
|
(ii) |
του άρθρου 151, το οποίο τροποποιήθηκε από τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2015/2462 της Επιτροπής, της 30ής Οκτωβρίου 2015, για την τροποποίηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 1268/2012 σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ 2015, L 342, σ. 7), που προβλέπει τους εφαρμοστέους κανόνες για τις ασυνήθιστα χαμηλές προσφορές, καθώς και |
|
(iii) |
του άρθρου 102 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012, σχετικά με τις γενικές αρχές της διαφάνειας, της αναλογικότητας, της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων στις δημόσιες συμβάσεις. |
Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι οι ανωτέρω κανόνες παραβιάστηκαν καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση:
|
(i) |
αναφέρει ότι κανένα από τα στοιχεία που προσκομίστηκαν, είτε στις υποβληθείσες προσφορές είτε στις συμπληρωματικές επεξηγήσεις που ζητήθηκαν στην συνέχεια, δεν καθιστά δυνατό να υποστηριχθεί ότι η προσφορά μίας εκ των αναδόχων εταιριών είναι ασυνήθιστα χαμηλή βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, και |
|
(ii) |
παρουσιάζει την προαναφερθείσα προσφορά ως τη χαμηλότερη νομότυπη προσφορά χωρίς επαρκή αιτιολόγηση, ενώ η εν λόγω προσφορά δεν αποτελεί προδήλως τη χαμηλότερη νομότυπη προσφορά, περιλαμβάνει τιμές ασυνήθιστα χαμηλές, και συνεπώς πρέπει να κριθεί παράτυπη και να απορριφθεί κατόπιν πιο συγκεκριμένης και εκτενέστερης εξετάσεώς της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. |