23.4.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/52

Προσφυγή της 6ης Φεβρουαρίου 2018 — Alfamicro κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-64/18)

(2018/C 142/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alfamicro — Sistema de Computadores — Sociedade Unipessoal, L.da (Cascais, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: G. Gentil Anastácio και D. Pirra Xarepe, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει, αφενός, την απόλυτη ακυρότητα της αποφάσεως C(2017) 8839 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2017, σχετικά με την είσπραξη οφειλής, στο μέτρο που αφορά το χρεωστικό σημείωμα αριθ. 3241507078, και, αφετέρου, τη σχετική ακυρότητα της εν λόγω αποφάσεως κατά τα λοιπά.

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

1.

Όσον αφορά το αίτημα να κηρυχθεί απόλυτη ακυρότητα, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, παρά τις διατάξεις του άρθρου 19 ΣΕΕ και του άρθρου 272 ΣΛΕΕ, η Επιτροπή αντιποιείται τη δικαστική αρμοδιότητα, καθόσον υποκαθιστά την από 14 Νοεμβρίου 2017 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (υπόθεση T-831/14), στην οποία καθορίζεται η αξίωση της Ένωσης από ορισμένη υποχρέωση, με άλλη απόφαση για την ίδια υποχρέωση, συνιστώσα εκτελεστό τίτλο.

2.

Όσον αφορά το αίτημα να κηρυχθεί σχετική ακυρότητα, η προσφεύγουσα προβάλλει:

—

έλλειψη αιτιολογίας, δεδομένου ότι η Επιτροπή περιορίστηκε να βεβαιώσει ότι είχαν διαπιστωθεί συστηματικά σφάλματα στους οικονομικούς ελέγχους που διενεργήθηκαν στη σύμβαση την οποία αφορούσε η προσβαλλόμενη απόφαση, χωρίς να εξηγήσει σε τι συνίσταντο τα σφάλματα αυτά·

—

νομικό σφάλμα, δεδομένου ότι, επεκτείνοντας αυτομάτως τα συμπεράσματα ενός οικονομικού ελέγχου διενεργηθέντος στο πλαίσιο μιας συμβατικής σχέσεως σε άλλες συμβατικές σχέσεις, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 135, παράγραφος 5, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 966/2012 (1), καθώς και τη θεμελιώδη αρχή που διέπει τις διοικητικές συμβάσεις γενικότερα και τις δημόσιες συμβάσεις που υπόκεινται στις διατάξεις του ενωσιακού δικαίου ειδικότερα και κατά την οποία δεν επιτρέπονται επεμβάσεις στη ρήτρα περί της αμοιβής.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 (ΕΕ 2012, L 298, σ. 1).