12.3.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/35

Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Comune di Milano κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-46/18)

(2018/C 094/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Comune di Milano [Δήμος Μιλάνου] (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Sciaudone και M. Condinanzi, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση την οποία εξέδωσε το Συμβούλιο στο περιθώριο της 3579ης συνόδου, υπό τη σύνθεση «Γενικές Υποθέσεις», στις 20 Νοεμβρίου 2017, όσον αφορά την επιλογή της νέας έδρας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA), και η οποία δημοσιεύθηκε με ανακοινωθέν τύπου που περιέχει τα πρακτικά της συνόδου [Outcome of the Council Meeting (3579th Council meeting), ανακοινωθέν τύπου αριθ. 65, προσωρινό κείμενο], καθόσον ορίζει το Άμστερνταμ ως νέα έδρα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι ο σκοπός που επιδίωκε το Συμβούλιο με τη διαδικασία επιλογής συνίστατο στον καθορισμό της καλύτερης προσφοράς για τη μεταφορά της έδρας του EMA με γνώμονα προκαθορισμένα κριτήρια επιλογής. Ο ορισμός, όμως, της νέας έδρας του EMA με κλήρωση της οποίας δεν προηγήθηκε καμία εξέταση στοιχείων αντιβαίνει στον σκοπό, ο οποίος είχε διακηρυχθεί κατά τον χρόνο καθορισμού των κανόνων διαδικασίας, περί επιλογής της καλύτερης προσφοράς μέσω διαφανούς διαδικασίας λήψεως αποφάσεως, βάσει τεχνικής αξιολογήσεως και προκαθορισμένων ειδικών κριτηρίων, μην καθιστώντας, επομένως, δυνατό να διαπιστωθεί ότι οι δύο υποψηφιότητες, συγκεκριμένα δε του Μιλάνου και του Άμστερνταμ, δεν ήταν ισοδύναμης αξίας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της διαφάνειας.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται νομιμότητας καθόσον συνιστά το αποτέλεσμα διαδικασίας λήψεως αποφάσεως που χαρακτηρίζεται από: i) έλλειψη τύπων και όρων με σκοπό τη διασφάλιση της αναγκαίας διαφάνειας και ii) το ότι δεν ελήφθησαν προσηκόντως υπόψη τα κρίσιμα στοιχεία για την επίμαχη αξιολόγηση.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της αποφάσεως του Συμβουλίου της 1ης Νοεμβρίου 2009, περί εγκρίσεως του εσωτερικού κανονισμού του Συμβουλίου, και των κανόνων διαδικασίας της 31ης Οκτωβρίου 2017.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι οι όροι διεξαγωγής της ψηφοφορίας και λήψεως της προσβαλλομένης αποφάσεως της 20ής Νοεμβρίου 2017 συνιστούν και λόγους ελλείψεως νομιμότητας της αποφάσεως αυτής, καθόσον αντιβαίνουν σε ειδικές διατάξεις τις οποίες το Συμβούλιο όφειλε να τηρήσει.