22.10.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 381/5


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Judecătoria Constanţa (Ρουμανία) στις 18 Ιουλίου 2018 — R κατά P

(Υπόθεση C-468/18)

(2018/C 381/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Judecătoria Constanţa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: R

Εναγόμενος: P

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Μπορούν οι διατάξεις του άρθρου 3, στοιχείο αʹ, του άρθρου 3, στοιχείο δʹ, και του άρθρου 5 του κανονισμού 4/2009 (1), στην περίπτωση κατά την οποία δικαστήριο κράτους μέλους έχει επιληφθεί ενός δικογράφου αγωγής στο οποίο σωρεύονται τρία αγωγικά αιτήματα, ήτοι, περί λύσεως του συζυγικού δεσμού των γονέων ανήλικου παιδιού, περί γονικής μέριμνας του εν λόγω παιδιού και περί υποχρεώσεως διατροφής προς το ίδιο παιδί, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι το δικαστήριο που είναι αρμόδιο για την έκδοση αποφάσεως διαζυγίου, το οποίο είναι συγχρόνως και το δικαστήριο του τόπου της συνήθους διαμονής του εναγομένου και το δικαστήριο ενώπιον του οποίου ο εναγόμενος παρίσταται, είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί της αγωγής περί καταβολής διατροφής προς το παιδί, μολονότι αποφάνθηκε ότι δεν έχει δικαιοδοσία επί θεμάτων γονικής μέριμνας του εν λόγω παιδιού ή ότι είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί της αγωγής περί καταβολής διατροφής μόνο το δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία επί της αγωγής περί γονικής μέριμνας του παιδιού;

2)

Πρέπει να κριθεί, συναφώς, όσον αφορά τη δικαιοδοσία του εθνικού δικαστηρίου, ότι η αγωγή περί καταβολής διατροφής προς το παιδί είναι παρεπόμενη της αγωγής περί γονικής μέριμνας, κατά το άρθρο 3, στοιχείο δʹ, του εν λόγω κανονισμού;

3)

Εξυπηρετεί το ύψιστο συμφέρον του παιδιού, σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα, να αποφανθεί δικαστήριο κράτους μέλους που έχει δικαιοδοσία δυνάμει του άρθρου 3, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009, επί αγωγής περί υποχρεώσεως διατροφής του γονέα προς το ανήλικο παιδί που απορρέει από τον γάμο του οποίου ζητείται η λύση, λαμβανομένου υπόψη ότι το εν λόγω δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν έχει δικαιοδοσία όσον αφορά την άσκηση της γονικής μέριμνας, αναγνωρίζοντας με ισχύ δεδικασμένου ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 12 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (2);


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής (ΕΕ 2009, L 7, σ. 1).

(2)  ΕΕ 2003, L 338, σ. 1.