1)

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 21, παράγραφος 5, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας ( 1 ) την έννοια ότι η απαλλαγή την οποία τα κράτη μέλη μπορούν να παρέχουν στους μικρούς παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας, εφόσον φορολογούν τα ενεργειακά προϊόντα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή της εν λόγω ηλεκτρικής ενέργειας, μπορεί να οδηγήσει σε κατάσταση, όπως η εκτεθείσα στη σκέψη 7 της παρούσας αποφάσεως για την περίοδο προ της 1ης Ιανουαρίου 2011, κατά την οποία η Γαλλία, όπως της το επέτρεπε η οδηγία, δεν είχε θεσπίσει ακόμη τον εσωτερικό φόρο επί της τελικής καταναλώσεως ηλεκτρικής ενέργειας ούτε, επομένως, απαλλαγή από τον φόρο αυτό υπέρ των μικρών παραγωγών;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, με ποιον τρόπο πρέπει να συνδυαστούν οι διατάξεις του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας και εκείνες του άρθρου της 21, παράγραφος 5, τρίτο εδάφιο, αυτής για τους μικρούς παραγωγούς που καταναλώνουν την ηλεκτρική ενέργεια που παράγουν για τις ανάγκες της δραστηριότητάς τους; Συνεπάγονται, ειδικότερα, οι διατάξεις αυτές ελάχιστη φορολογία η οποία προκύπτει είτε από τη φορολογία της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται με απαλλαγή του χρησιμοποιούμενου φυσικού αερίου είτε από την απαλλαγή φόρου επί της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, οπότε το Δημόσιο υποχρεούται να φορολογήσει το χρησιμοποιούμενο φυσικό αέριο;