ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

GIOVANNI PITRUZZELLA

της 9ης Απριλίου 2019 ( 1 )

Υπόθεση C‑251/18

Trace Sport

κατά

Inspecteur van de Belastingdienst/Douane, kantoor Eindhoven

[αίτηση του rechtbank Noord-Holland (πρωτοδικείου της επαρχίας της Βορείου Ολλανδίας, Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή – Εμπορική πολιτική – Δασμοί αντιντάμπινγκ – Εισαγωγή ποδηλάτων που αποστέλλονται ειδικά από τη Σρι Λάνκα – Επέκταση στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας του επιβληθέντος οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 501/2013 – Κύρος – Παραδεκτό της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως – Εφαρμογή της νομολογίας TWD»

1. 

Η παρούσα υπόθεση αφορά την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το rechtbank Noord-Holland (πρωτοδικείο της επαρχίας της Βορείου Ολλανδίας, Κάτω Χώρες) σχετικά με το κύρος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 501/2013 ( 2 ) (στο εξής: επίμαχος κανονισμός), με τον οποίο το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επεξέτεινε στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται, μεταξύ άλλων, από τη Σρι Λάνκα τον οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ που είχε επιβληθεί στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

2. 

Ο κανονισμός αυτός ακυρώθηκε από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την απόφαση της 19ης Μαρτίου 2015, City Cycle Industries κατά Συμβουλίου ( 3 ), η οποία κατόπιν ασκήσεως αναιρέσεως επικυρώθηκε από το Δικαστήριο με την απόφαση της 26ης Ιανουαρίου 2017, Maxcom κατά City Cycle Industries ( 4 ), όσον αφορά τον μόνο παραγωγό από τη Σρι Λάνκα που είχε ασκήσει προσφυγή ακυρώσεώς του, ήτοι την εταιρία City Cycles Industries (στο εξής: City Cycles).

3. 

Η εταιρία Trace Sport, Γάλλος εισαγωγέας ποδηλάτων, άσκησε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου προσφυγή κατά δύο ατομικών ειδοποιήσεων οφειλής δασμών αντιντάμπινγκ οι οποίες εκδόθηκαν από τις φορολογικές αρχές των Κάτω Χωρών για την πληρωμή δασμών αντιντάμπινγκ για εισαγωγές ποδηλάτων από τη Σρι Λάνκα. Ενώπιον του δικαστηρίου αυτού, η Trace Sport επικαλείται τις προαναφερθείσες αποφάσεις των δικαστηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τη City Cycles, για να προβάλει το ανίσχυρο του επίμαχου κανονισμού όσον αφορά τους παραγωγούς-εξαγωγείς από τη Σρι Λάνκα από τους οποίους είχε εισαγάγει τα ποδήλατα που αφορούν οι προσβαλλόμενες ατομικές ειδοποιήσεις οφειλής, ήτοι τις εταιρίες Kelani Cycles (PVT) Ltd (στο εξής: Kelani Cycles) και Creative Cycles (PVT) Ltd (στο εξής: Creative Cycles).

4. 

Οι ενδιαφερόμενοι που κατέθεσαν γραπτές παρατηρήσεις στο Δικαστήριο υποστηρίζουν, ωστόσο, ότι, λόγω των ιδιαίτερων περιστάσεων που χαρακτηρίζουν την Trace Sport, η οποία είναι εισαγωγέας που συνδέεται με τους προαναφερθέντες δύο παραγωγούς από τη Σρι Λάνκα, η Trace Sport δεν μπορεί να προβάλει το ανίσχυρο του επίμαχου κανονισμού ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου με βάση τη νομολογία που απορρέει από την απόφαση της 9ης Μαρτίου 1994, TWD Textilwerke Deggendorf (C‑188/92, ΕΕ:C:1994:90). Κατά τη νομολογία αυτή, ο διάδικος που αναμφίβολα νομιμοποιείται, κατά την έννοια του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, να στραφεί κατά πράξεως της Ένωσης στο πλαίσιο προσφυγής ακυρώσεως δεν μπορεί να προβάλει το ανίσχυρο της πράξεως αυτής ενώπιον εθνικού δικαστηρίου στο πλαίσιο προδικαστικής παραπομπής (στο εξής: νομολογία TWD) ( 5 ).

5. 

Υπό τις συνθήκες αυτές, σύμφωνα με αίτημα του Δικαστηρίου, οι παρούσες προτάσεις θα επικεντρωθούν στο ζήτημα του παραδεκτού των προδικαστικών ερωτημάτων που υπέβαλε το αιτούν δικαστήριο, και συγκεκριμένα στη δυνατότητα εφαρμογής της νομολογίας TWD εν προκειμένω.

I. Ο επίμαχος κανονισμός, η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

6.

Τον Σεπτέμβριο του 2012 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κίνησε έρευνα σχετικά με ενδεχόμενη καταστρατήγηση των μέτρων αντιντάμπινγκ που είχαν επιβληθεί στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, μέσω εισαγωγών ποδηλάτων που αποστέλλονταν, μεταξύ άλλων, από τη Σρι Λάνκα ( 6 ).

7.

Κατά την έρευνα, η Kelani Cycles ζήτησε απαλλαγή από την επέκταση του δασμού αντιντάμπινγκ ( 7 ). Στις 16 Ιανουαρίου 2013 η Επιτροπή προέβη σε επιτόπια εξακρίβωση στις εγκαταστάσεις της Kelani Cycles. Εν συνεχεία, δεδομένου ότι η συνεργασία της θεωρήθηκε ανεπαρκής, η Επιτροπή ενημέρωσε την Kelani Cycles ότι είχε την πρόθεση να μη λάβει υπόψη τις πληροφορίες που είχε παράσχει η Kelani Cycles, να θεμελιώσει τα σχετικά με αυτήν συμπεράσματά της στα διαθέσιμα στοιχεία ( 8 ) και να απορρίψει την αίτησή της απαλλαγής. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Επιτροπή έδωσε στην Kelani Cycles τη δυνατότητα να παράσχει πρόσθετες εξηγήσεις ( 9 ), τις οποίες η τελευταία παρέσχε με έγγραφο της 7ης Φεβρουαρίου 2013, που συνοδεύεται από 43 παραρτήματα. Για διάφορους λόγους, η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη αυτές τις πρόσθετες εξηγήσεις και, τελικά, απέρριψε την αίτηση απαλλαγής που είχε υποβάλει η Kelani Cycles.

8.

Αφότου η Επιτροπή αρνήθηκε να λάβει υπόψη τα έγγραφα και αποδεικτικά στοιχεία που είχε παράσχει η Kelani Cycles και μνημονεύθηκαν στο προηγούμενο σημείο των παρουσών προτάσεων, η Trace Sport, κατά τη διοικητική διαδικασία που διεξήγαγε η Επιτροπή, ζήτησε ακρόαση ενώπιόν της, προκειμένου να προσκομίσει, παρά την άρνηση αυτή, τα ίδια έγγραφα και στοιχεία που είχε παράσχει η Kelani Cycles για να στηρίξει τις πρόσθετες εξηγήσεις της. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν δέχθηκε την αίτηση της Trace Sport.

9.

Στις 29 Μαΐου 2013 το Συμβούλιο εξέδωσε τον επίμαχο κανονισμό, με τον οποίο επέκτεινε στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται, μεταξύ άλλων, από τη Σρι Λάνκα τον οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ 48,5 % που είχε επιβληθεί στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Στον κανονισμό αυτόν, η Kelani Cycles θεωρείται μη συνεργασθείσα εταιρία ( 10 ), ενώ η Creative Cycles ρητώς δεν αναφέρεται.

10.

Το 2012 και 2013, τελωνειακοί αντιπρόσωποι, ενεργώντας επ’ ονόματι και για λογαριασμό της Trace Sport, υπέβαλαν στις Κάτω Χώρες διασαφήσεις για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία ποδηλάτων με χώρα αποστολής τη Σρι Λάνκα, δηλώνοντας ως εξαγωγείς των ποδηλάτων αυτών την Creative Cycles και την Kelani Cycles.

11.

Μετά εκ των υστέρων ελέγχους της ισχύος των εν λόγω διασαφήσεων, ο Inspecteur van de Belastingdienst/Douane, kantoor Eindhoven (επιθεωρητής εφοριών και τελωνείων, γραφείο Eindhoven, Κάτω Χώρες) έκρινε ότι έπρεπε να καταβληθεί δασμός αντιντάμπινγκ 48,5 % για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία των δηλωθέντων ποδηλάτων. Ως εκ τούτου, εξέδωσε δύο ατομικές ειδοποιήσεις οφειλής δασμών αντιντάμπινγκ, για ποσά, αντιστοίχως, 229990,88 ευρώ και 234275,37 ευρώ. Κατόπιν διοικητικών ενστάσεων που υποβλήθηκαν από την Trace Sport κατά των εν λόγω ατομικών ειδοποιήσεων, αυτές επικυρώθηκαν με δύο αποφάσεις της 24ης Σεπτεμβρίου 2015.

12.

Εν τω μεταξύ, με την απόφαση της 19ης Μαρτίου 2015, City Cycle Industries κατά Συμβουλίου ( 11 ), το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 3, του επίμαχου κανονισμού ( 12 ) κατά το μέρος που αφορούσε τη City Cycle.

13.

Η Trace Sport προσέβαλε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου τις δύο αποφάσεις της 24ης Σεπτεμβρίου 2015 που επικύρωσαν τις ατομικές ειδοποιήσεις οφειλής.

14.

Με την απόφαση της 26ης Ιανουαρίου 2017, Maxcom κατά City Cycle Industries ( 13 ), το Δικαστήριο επικύρωσε κατ’ αναίρεση την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση City Cycle Industries κατά Συμβουλίου.

15.

Στην υπόθεση που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, η Trace Sport αντλεί επιχειρήματα από την απόφαση του Δικαστηρίου στις υποθέσεις Maxcom κατά City Cycle Industries, για να κλονίσει το κύρος του επίμαχου κανονισμού κατά το μέρος που αφορά την Creative Cycles και την Kelani Cycles. Το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι το συμπέρασμα που το Δικαστήριο συνήγαγε στην απόφαση εκείνη σχετικά με τη City Cycle ισχύει επίσης για την Kelani Cycles και την Creative Cycles και, επομένως, διερωτάται ως προς το κύρος του επίμαχου κανονισμού όσον αφορά αυτούς τους δύο άλλους παραγωγούς-εξαγωγείς από τη Σρι Λάνκα.

16.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το rechtbank Noord-Holland (πρωτοδικείο της επαρχίας της Βορείου Ολλανδίας) αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1)

Είναι ισχυρός ο [επίμαχος] κανονισμός […] στο μέτρο που αφορά την παραγωγό-εξαγωγέα Kelani Cycles;

2)

Είναι ισχυρός ο [επίμαχος] κανονισμός […] στο μέτρο που αφορά την παραγωγό-εξαγωγέα Creative Cycles;»

II. Νομική ανάλυση

Α.   Προκαταρκτικές παρατηρήσεις

17.

Όλοι οι ενδιαφερόμενοι που κατέθεσαν γραπτές παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, ήτοι η Ολλανδική Κυβέρνηση, το Συμβούλιο και η Επιτροπή, αμφισβητούν το παραδεκτό της παρούσας αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως για την αξιολόγηση του κύρους νομοθετήματος της Ένωσης. Με βάση τη νομολογία TWD, οι ενδιαφερόμενοι ισχυρίζονται, κατ’ ουσίαν, ότι η Trace Sport δεν μπορεί να προβάλει, στη διαφορά της κύριας δίκης, το ανίσχυρο του επίμαχου κανονισμού, δεδομένου ότι αναμφίβολα θα μπορούσε να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως κατά του εν λόγω κανονισμού.

18.

Όπως εξέθεσα στο σημείο 5 των παρουσών προτάσεων, σύμφωνα με το αίτημα του Δικαστηρίου αυτές θα επικεντρωθούν στο ζήτημα του παραδεκτού των προδικαστικών ερωτημάτων που υπέβαλε το αιτούν δικαστήριο.

19.

Στο πλαίσιο αυτό, πρώτα θα εξετάσω τόσο τις αρχές που απορρέουν από τη νομολογία TWD όσο και την εφαρμογή τους στον τομέα του σχετικού με το αντιντάμπινγκ δικαίου της Ένωσης. Εν συνεχεία, βάσει της αναλύσεως αυτής, θα αξιολογήσω το παραδεκτό των προδικαστικών ερωτημάτων που υπέβαλε το αιτούν δικαστήριο.

Β.   Η νομολογία TWD και η εφαρμογή της στον τομέα του αντιντάμπινγκ

20.

Υπενθυμίζεται ευθύς εξαρχής ότι, κατά πάγια νομολογία, πράξη εκδοθείσα από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης, η οποία δεν έχει προσβληθεί από τον αποδέκτη της ή από θεσμικό όργανο ή άλλο πρόσωπο νομιμοποιούμενο να ζητήσει την ακύρωσή της εντός της αποκλειστικής προθεσμίας του άρθρου 263, έκτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, καθίσταται απρόσβλητη. Η νομολογία αυτή στηρίζεται ιδίως στην εκτίμηση ότι οι προθεσμίες για την άσκηση προσφυγής αποσκοπούν στη διαφύλαξη της ασφάλειας δικαίου, αποτρέποντας την επ’ αόριστον αμφισβήτηση των πράξεων της Ένωσης που παράγουν έννομα αποτελέσματα ( 14 ).

21.

Στη συνέχεια, το Δικαστήριο έχει αναγνωρίσει ότι, στο δίκαιο της Ένωσης, υφίσταται γενική αρχή ότι, στο πλαίσιο εθνικής δίκης, κάθε ιδιώτης έχει το δικαίωμα να προβάλει το ανίσχυρο των διατάξεων που περιέχονται σε πράξεις της Ένωσης που χρησίμευσαν ως έρεισμα για την έκδοση αποφάσεως ή πράξεως του εθνικού δικαίου η οποία παραπέμπει στις πράξεις αυτές και το εθνικό δικαστήριο δύναται να υποβάλει στο Δικαστήριο σχετικό προδικαστικό ερώτημα ( 15 ). Τα εθνικά δικαστήρια μπορούν μεν να συναγάγουν ότι πράξη της Ένωσης είναι ισχυρή, αλλά δεν μπορούν να διαπιστώσουν το ανίσχυρό της ( 16 ).

22.

Εντούτοις, οι ίδιες απαιτήσεις ασφάλειας δικαίου που μνημονεύονται στο σημείο 20 των παρουσών προτάσεων οδήγησαν το Δικαστήριο να κρίνει ότι η εν λόγω γενική αρχή που διασφαλίζει σε κάθε ιδιώτη το δικαίωμα να προβάλει, στο πλαίσιο προσφυγής κατά βλαπτικού για αυτόν εθνικού μέτρου, το ανίσχυρο της πράξεως της Ένωσης που αποτέλεσε έρεισμα για το μέτρο αυτό, ουδόλως εμποδίζει να καταστεί η εν λόγω πράξη απρόσβλητη για έναν ιδιώτη έναντι του οποίου πρέπει να θεωρείται ατομική απόφαση και ο οποίος αναμφίβολα θα μπορούσε να ζητήσει την ακύρωσή της δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ ( 17 ).

23.

Επομένως, κατ’ εφαρμογήν της νομολογίας TWD, σε περίπτωση που μπορεί να θεωρηθεί ότι ιδιώτης αναμφίβολα θα μπορούσε να ζητήσει παραδεκτώς την ακύρωση πράξεως της Ένωσης, ο ιδιώτης αυτός δεν μπορεί να προβάλει το ανίσχυρό της ενώπιον του αρμοδίου εθνικού δικαστηρίου ( 18 ).

24.

Πράγματι, όπως έχει επισημάνει επανειλημμένως το Δικαστήριο, η αποδοχή ότι ιδιώτης, ο οποίος αναμφίβολα νομιμοποιούνταν κατά την έννοια του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως πράξεως της Ένωσης, δύναται, μετά την κατά το άρθρο 263, έκτο εδάφιο, ΣΛΕΕ αποσβεστική προθεσμία για την άσκηση προσφυγής, να αμφισβητήσει ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου το κύρος της πράξεως αυτής θα ισοδυναμούσε με αναγνώριση υπέρ αυτού της ευχέρειας να παρακάμψει το απρόσβλητο της εν λόγω πράξεως έναντι αυτού μετά την εκπνοή των προθεσμιών για την άσκηση προσφυγής ( 19 ).

25.

Συναφώς, η εξαίρεση από τη μνημονευόμενη στο σημείο 21 των παρουσών προτάσεων γενική αρχή, η οποία απορρέει από την εφαρμογή της νομολογίας TWD, δικαιολογείται από την απαίτηση να διαφυλάσσεται η ασφάλεια δικαίου με την αποφυγή της επ’ αόριστον αμφισβητήσεως των πράξεων της Ένωσης, και να αποτρέπεται η καταστρατήγηση των δικονομικών μέσων που, δυνάμει του δικαίου της Ένωσης, έχουν στη διάθεσή τους τα υποκείμενα δικαίου ( 20 ).

26.

Όσον αφορά ειδικότερα τον τομέα του σχετικού με το αντιντάμπινγκ δικαίου της Ένωσης, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι τα συμπεράσματα που συνάγονται από τη νομολογία TWD έχουν εφαρμογή στους κανονισμούς περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ, και τούτο λόγω της διττής φύσεώς τους ως πράξεων με κανονιστικό χαρακτήρα –καθόσον εφαρμόζονται γενικά στους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες– και ως πράξεων που μπορούν να αφορούν άμεσα και ατομικά ορισμένους από τους επιχειρηματίες αυτούς ( 21 ).

27.

Επομένως, σε περίπτωση που μπορεί να θεωρηθεί ότι επιχειρηματίας είχε ενεργητική νομιμοποίηση και αναμφίβολα θα μπορούσε, δυνάμει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, να ζητήσει παραδεκτώς την ακύρωση του κανονισμού περί επιβολής δασμού αντιντάμπινγκ, ο επιχειρηματίας αυτός δεν μπορεί να προβάλει το ανίσχυρο του κανονισμού αυτού ενώπιον του αρμοδίου εθνικού δικαστηρίου ( 22 ).

28.

Συναφώς, στη νομολογία του, το Δικαστήριο έχει προσδιορίσει ορισμένες κατηγορίες επιχειρηματιών που μπορεί να θεωρηθεί ότι κανονισμός περί επιβολής δασμού αντιντάμπινγκ τους αφορά άμεσα και ατομικά, σύμφωνα με το άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, και, επομένως, μπορούν να ζητήσουν παραδεκτώς την ακύρωσή του ενώπιον των δικαστηρίων της Ένωσης.

29.

Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο έχει κρίνει, πρώτον, ότι βάσει της διατάξεως αυτής, τέτοιοι κανονισμοί μπορούν να αφορούν άμεσα και ατομικά τους παραγωγούς και τους εξαγωγείς του οικείου προϊόντος στους οποίους καταλογίζονται οι πρακτικές ντάμπινγκ, βάσει στοιχείων της εμπορικής τους δραστηριότητας ( 23 ).

30.

Δεύτερον, το ίδιο μπορεί να ισχύει για τους εισαγωγείς του εν λόγω προϊόντος των οποίων οι τιμές μεταπωλήσεως ελήφθησαν υπόψη για την κατασκευή των τιμών εξαγωγής και τους οποίους, επομένως, αφορούν οι διαπιστώσεις σχετικά με την ύπαρξη πρακτικής ντάμπινγκ ( 24 ).

31.

Τρίτον, το ίδιο μπορεί να ισχύει ακόμη για εισαγωγείς που συνδέονται με εξαγωγείς του οικείου προϊόντος, ιδίως στην περίπτωση που η τιμή εξαγωγής έχει υπολογιστεί βάσει των τιμών μεταπωλήσεως στην αγορά της Ένωσης που εφαρμόζουν οι εισαγωγείς αυτοί και στην περίπτωση που ο ίδιος ο δασμός αντιντάμπινγκ υπολογίστηκε σε συνάρτηση με αυτές τις τιμές μεταπωλήσεως ( 25 ).

32.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η νομολογία έχει αναγνωρίσει ότι παραγωγοί, εξαγωγείς και εισαγωγείς –είτε συνδέονται με παραγωγό-εξαγωγέα είτε όχι– του προϊόντος που αφορά ο δασμός αντιντάμπινγκ μπορεί να νομιμοποιούνται, βάσει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, να ασκήσουν προσφυγή ακυρώσεως κανονισμού για την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ.

33.

Συναφώς, έχει επισημανθεί ότι το καθοριστικό στοιχείο για την εξατομίκευση του ενδιαφερόμενου επιχειρηματία ο οποίος έχει ενεργητική νομιμοποίηση είναι ότι οι πρακτικές ντάμπινγκ διαπιστώθηκαν βάσει στοιχείων που προέρχονται από την εμπορική του δραστηριότητα ( 26 ).

34.

Το Δικαστήριο, ωστόσο, έχει επίσης κρίνει κατ’ επανάληψη ότι η αναγνώριση του δικαιώματος ορισμένων κατηγοριών επιχειρηματιών να ασκήσουν προσφυγή ακυρώσεως κανονισμού αντιντάμπινγκ δεν σημαίνει ότι ο σχετικός κανονισμός δεν μπορεί να αφορά άμεσα και ατομικά και άλλους επιχειρηματίες, λόγω ορισμένων ιδιαίτερων ιδιοτήτων τους οι οποίες τους εξατομικεύουν σε σχέση με κάθε άλλο πρόσωπο ( 27 ).

35.

Επομένως, ανεξαρτήτως των κατηγοριών των επιχειρηματιών οι οποίες εκτέθηκαν στα σημεία 29 έως 31 των παρουσών προτάσεων, τους οποίους το Δικαστήριο έχει αναγνωρίσει ως νομιμοποιούμενους να ασκήσουν προσφυγή ακυρώσεως, το καθοριστικό κριτήριο για τη στοιχειοθέτηση της ενεργητικής νομιμοποιήσεώς τους, και ιδίως για το αν η πράξη τούς αφορά ατομικά, αποτελεί το αν, σύμφωνα με τη νομολογία που απορρέει από την απόφαση Plaumann ( 28 ), ο κανονισμός αντιντάμπινγκ έχει εφαρμογή στον συγκεκριμένο επιχειρηματία λόγω ορισμένων ιδιαίτερων ιδιοτήτων του ή μιας πραγματικής καταστάσεως που τον χαρακτηρίζει σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο και, ως εκ τούτου, τον εξατομικεύει κατά τρόπο παρόμοιο με τον αποδέκτη της πράξεως.

36.

Συναφώς, για παράδειγμα, στην απόφαση Extramet, το Δικαστήριο αναγνώρισε την ενεργητική νομιμοποίηση ανεξάρτητου εισαγωγέα του προϊόντος που επλήγη με τον δασμό αντιντάμπινγκ, η τιμή πωλήσεως του οποίου δεν είχε ληφθεί υπόψη κατά την έρευνα, αλλά στοιχειοθέτησε την ύπαρξη συνόλου στοιχείων που συνιστούν μια τέτοια ιδιαίτερη κατάσταση η οποία τον εξατομικεύει, όσον αφορά το επίμαχο μέτρο, σε σχέση με κάθε άλλον επιχειρηματία ( 29 ).

37.

Όσον αφορά ειδικά τους εισαγωγείς του προϊόντος το οποίο αφορά το μέτρο αντιντάμπινγκ, όπως προκύπτει αντιστοίχως από τα σημεία 30 και 31 των παρουσών προτάσεων, η νομολογία αναγνωρίζει ότι νομιμοποιούνται να ασκήσουν προσφυγή ακυρώσεως σε υποθέσεις αντιντάμπινγκ τόσο ανεξάρτητοι εισαγωγείς όσο και εισαγωγείς που συνδέονται με παραγωγό-εξαγωγέα του οικείου προϊόντος.

38.

Όσον αφορά την προϋπόθεση συνδέσεως, έχει επισημανθεί ότι η απλώς και μόνον σύνδεση εισαγωγέα με σχετικό παραγωγό-εξαγωγέα δεν συνιστά, ως τέτοια, επαρκές στοιχείο ώστε να μπορέσει να θεωρηθεί ότι ο εισαγωγέας επηρεάζεται ατομικά κατά την έννοια του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ ( 30 ).

39.

Ωστόσο, από τη νομολογία που μνημονεύεται στο σημείο 31 των παρουσών προτάσεων προκύπτει: πρώτον, ότι η ύπαρξη συνδέσεως μεταξύ εισαγωγέα και εξαγωγέα του οικείου προϊόντος έχει βεβαίως σημασία για την αναγνώριση της νομιμοποιήσεως του εισαγωγέα να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως του κανονισμού που επιβάλλει δασμό αντιντάμπινγκ· δεύτερον, ότι, για τον σκοπό αυτόν, ωστόσο, ο εισαγωγέας και ο παραγωγός-εξαγωγέας πρέπει να συνδέονται επαρκώς ( 31 )· και, τρίτον, ότι η ενεργητική νομιμοποίηση του συνδεδεμένου εισαγωγέα αναγνωρίζεται όταν υπάρχουν άλλα στοιχεία που δύνανται να τον εξατομικεύσουν σε σχέση με οποιονδήποτε επιχειρηματία, για παράδειγμα, στην περίπτωση που τα στοιχεία της εμπορικής του δραστηριότητας ελήφθησαν υπόψη κατά την έρευνα.

40.

Συναφώς, στην υπόθεση Neotype ( 32 ), το Δικαστήριο έκρινε ότι επηρεάζεται άμεσα και ατομικά, κατά την έννοια του άρθρου 263 ΣΛΕΕ συνδεδεμένος εισαγωγέας του οποίου η τιμή μεταπωλήσεως χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό του δασμού αντιντάμπινγκ.

41.

Στην υπόθεση Nachi ( 33 ), το Δικαστήριο αναγνώρισε την ενεργητική νομιμοποίηση και, επομένως, εφάρμοσε τη νομολογία TWD σε συνδεδεμένο εισαγωγέα (που είναι θυγατρική του παραγωγού του οικείου προϊόντος) του οποίου οι τιμές μεταπωλήσεως είχαν αποτελέσει τη βάση για την κατασκευή της τιμής εξαγωγής που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ όσον αφορά τον συγκεκριμένο εξαγωγέα.

42.

Αντιθέτως, στην υπόθεση TMK ( 34 ) το Δικαστήριο αρνήθηκε την ύπαρξη ενεργητικής νομιμοποιήσεως και, ως εκ τούτου, δεν εφάρμοσε τη νομολογία TWD σε συνδεδεμένο εισαγωγέα που δεν αποδείχθηκε ότι συνδεόταν επαρκώς με τις σχετικές εξαγωγικές επιχειρήσεις ή ότι ενέπιπτε σε ιδιαίτερη κατάσταση που τον εξατομίκευε σε σχέση με κάθε άλλον επιχειρηματία.

Γ.   Επί του παραδεκτού των προδικαστικών ερωτημάτων

43.

Λαμβανομένων υπόψη ακριβώς όλων των νομολογιακών αρχών που εκτέθηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο, πρέπει να εκτιμηθεί αν, εν προκειμένω, κατ’ εφαρμογήν της νομολογίας TWD, πρέπει να θεωρηθεί ότι η Trace Sport δεν δύναται να προβάλει το ανίσχυρο του επίμαχου κανονισμού όσον αφορά τις Kelani Cycles και Creative Cycles στο πλαίσιο της υποθέσεως που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου.

44.

Συναφώς, θεωρώ απαραίτητες δύο παρατηρήσεις εισαγωγικού χαρακτήρα.

45.

Πρώτον, παρατηρώ ότι η υπό κρίση υπόθεση είναι διαφορετική από όλες τις άλλες υποθέσεις που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο καθόσον δεν αφορά το κύρος κανονισμού για την επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ αλλά το κύρος κανονισμού περί επεκτάσεως του εν λόγω δασμού, ο οποίος εκδόθηκε κατόπιν έρευνας κατά της καταστρατηγήσεως, η οποία διεξήχθη δυνάμει του άρθρου 13 του βασικού κανονισμού.

46.

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να σημειωθεί ότι η ρύθμιση της Ένωσης κατά των καταστρατηγήσεων, η οποία περιλαμβάνεται στο άρθρο 13 του βασικού κανονισμού, αποτελεί κανονιστικό πλαίσιο το οποίο, μολονότι εντάσσεται στη σχετική με το αντιντάμπινγκ νομοθεσία της Ένωσης, έχει ωστόσο ιδιάζοντα χαρακτήρα ( 35 ).

47.

Στο πλαίσιο αυτό, αφενός, φρονώ ότι οι εκτιμήσεις που οδήγησαν το Δικαστήριο, όπως προκύπτει από το σημείο 26 των παρουσών προτάσεων, να εφαρμόσει τις αρχές της νομολογίας TWD στους κανονισμούς επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ ισχύουν επίσης για κανονισμούς περί επεκτάσεως των δασμών αντιντάμπινγκ, όπως είναι ο επίμαχος κανονισμός.

48.

Πράγματι, οι κανονισμοί αυτοί έχουν ως αποτέλεσμα μόνον την επέκταση στις εισαγωγές ομοειδών προϊόντων ή τμημάτων τους του πεδίου εφαρμογής του αρχικού κανονισμού που επέβαλε τον δασμό αντιντάμπινγκ. Κανονισμός που επεκτείνει δασμό αντιντάμπινγκ έχει, ως εκ τούτου, τις ίδιες έννομες συνέπειες για τις επιχειρήσεις που υπόκεινται στον επεκταθέντα δασμό με τις έννομες συνέπειες του κανονισμού που επιβάλλει οριστικό δασμό στις επιχειρήσεις που υπόκεινται σε τέτοιον δασμό ( 36 ), και έχει, και αυτός, τη διττή φύση που εκτέθηκε στο σημείο 26 των παρουσών προτάσεων.

49.

Αφετέρου, παρατηρώ ότι, μολονότι τα κριτήρια που αναπτύχθηκαν στη νομολογία που μνημονεύεται στα σημεία 28 επ. των παρουσών προτάσεων σχετικά με το παραδεκτό των προσφυγών ακυρώσεως των κανονισμών περί επιβολής δασμού αντιντάμπινγκ μπορούν να εφαρμοστούν για την εξέταση του παραδεκτού των προσφυγών ακυρώσεως των κανονισμών που επεκτείνουν έναν τέτοιον δασμό, εντούτοις είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των ερευνών κατά της καταστρατηγήσεως, δυνάμει του άρθρου 13 του βασικού κανονισμού.

50.

Πράγματι, μολονότι οι έρευνες κατά της καταστρατηγήσεως έχουν, χωρίς αμφιβολία, ομοιότητες με τις έρευνες για την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ, εντούτοις χαρακτηρίζονται από την ανάγκη αποδείξεως των τεσσάρων στοιχείων τα οποία, σύμφωνα με τον ορισμό που περιέχεται στο άρθρο 13, παράγραφος 1, τρίτη περίοδος, του βασικού κανονισμού, συνθέτουν την έννοια της καταστρατηγήσεως ( 37 ).

51.

Δεύτερον, πρέπει να υπομνησθεί, πάλι εκ προοιμίου, ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Kelani Cycles νομιμοποιούνταν δυνάμει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ να ασκήσει ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή ακυρώσεως του επίμαχου κανονισμού.

52.

Πράγματι, αφενός, όσον αφορά τον άμεσο επηρεασμό της, πρέπει να υπομνησθεί ότι οι τελωνειακές αρχές των κρατών μελών, χωρίς να διαθέτουν οποιαδήποτε διακριτική ευχέρεια, υποχρεούνται να εισπράττουν τον δασμό αντιντάμπινγκ ο οποίος με τον επίμαχο κανονισμό επεκτάθηκε στις εισαγωγές ποδηλάτων που η Kelani Cycles εξήγε από τη Σρι Λάνκα στην Ένωση ( 38 ).

53.

Αφετέρου, όσον αφορά τον ατομικό επηρεασμό της, η Kelani Cycles είχε ενεργό συμμετοχή στην έρευνα κατά της καταστρατηγήσεως, κατά τη διάρκεια της οποίας υπέβαλε αίτημα απαλλαγής. Εξάλλου, ταυτοποιείται ρητώς στις σκέψεις 39 έως 42 του επίμαχου κανονισμού και αποτέλεσε αντικείμενο συμπερασμάτων του εν λόγω κανονισμού βάσει των διαθέσιμων στοιχείων, λόγω της ανεπαρκούς συνεργασίας της ( 39 ).

54.

Σε συνέχεια των δύο προεκτεθεισών προκαταρκτικών παρατηρήσεων, σημειώνω ότι η Ολλανδική Κυβέρνηση, το Συμβούλιο και η Επιτροπή στηρίζουν την ένστασή τους απαραδέκτου των προδικαστικών ερωτημάτων, κατ’ ουσίαν, σε δύο στοιχεία που, κατά τους ισχυρισμούς τους, μπορούν να χαρακτηρίσουν την Trace Sport και, ως εκ τούτου, την εξατομικεύουν σε σχέση με κάθε άλλον επιχειρηματία ( 40 ).

55.

Θεωρούν ότι η εξατομίκευση αυτή βασίζεται, αφενός, στην ύπαρξη στενών δεσμών μεταξύ της Trace Sport και των δύο παραγωγών-εξαγωγέων από τη Σρι Λάνκα, ήτοι της Kelani Cycles και της Creative Cycles, και, αφετέρου, στο γεγονός ότι η Trace Sport προσπάθησε να παρέμβει υπέρ της Kelani Cycles κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας ενώπιον της Επιτροπής.

56.

Επομένως, είναι αναγκαίο να εξεταστεί αν τα δύο αυτά στοιχεία δύνανται να δικαιολογήσουν, εν προκειμένω, το συμπέρασμα ότι η Trace Sport αναμφίβολα νομιμοποιούνταν να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως του επίμαχου κανονισμού, οπότε, κατ’ εφαρμογήν της νομολογίας TWD, δεν δύναται να προβάλει το ανίσχυρο του κανονισμού αυτού ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου.

57.

Όσον αφορά, πρώτον, την ύπαρξη στενών δεσμών μεταξύ της Trace Sport, αφενός, και της Kelani Cycles και της Creative Cycles, αφετέρου, από το σημείο 39 των παρουσών προτάσεων προκύπτει ότι η ύπαρξη συνδέσεως μεταξύ του συγκεκριμένου εξαγωγέα και του συγκεκριμένου εισαγωγέα έχει σημασία για τη νομιμοποίηση του εισαγωγέα να ζητήσει την ακύρωση κανονισμού αντιντάμπινγκ.

58.

Συναφώς, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι η Επιτροπή, όταν αμφισβητεί το παραδεκτό της ενστάσεως ελλείψεως νομιμότητας ενός τέτοιου κανονισμού η οποία προβλήθηκε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου από συνδεδεμένο εισαγωγέα, πρέπει να προσκομίζει στοιχεία ικανά να αποδείξουν ότι ο εισαγωγέας συνδέεται επαρκώς με τις σχετικές εξαγωγικές εταιρίες ( 41 ).

59.

Πάντως, εν προκειμένω, η Επιτροπή προσκόμισε ως αποδεικτικά στοιχεία αποσπάσματα μιας τελικής εκθέσεως της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) η οποία αφορά έρευνα σχετικά με την καταστρατήγηση των τελωνειακών δασμών και των δασμών αντιντάμπινγκ που πλήττουν τις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Κίνας στην Ένωση, κατόπιν πληροφοριών περί κινεζικών ποδηλάτων που δηλώθηκαν ψευδώς ως καταγωγής Σρι Λάνκα.

60.

Η έκθεση αυτή μνημονεύει έγγραφα που οι γαλλικές τελωνειακές αρχές κατέσχεσαν στις εγκαταστάσεις της Trace Sport και, ειδικότερα, κατάλογο υπεράκτιων εταιριών, από τα οποία προκύπτει ότι ο ιδιοκτήτης της Trace Sport κατείχε το 50 % εταιρίας (το υπόλοιπο κεφάλαιο της οποίας ανήκε σε δύο Κινέζους επενδυτές), της οποίας θυγατρική ήταν η Creative Cycles. Από τα έγγραφα αυτά προκύπτει επίσης ότι ο ίδιος ιδιοκτήτης της Trace Sport ήταν κατά 50 % συνιδιοκτήτης, με έναν από τους εν λόγω Κινέζους επενδυτές, άλλης εταιρίας, της οποίας θυγατρική ήταν η Kelani Cycles. Στη συνέχεια, από την ως άνω έκθεση της OLAF προκύπτει ότι η Kelani Cycles συστάθηκε, στην πράξη, για να αναλάβει όλη τη δραστηριότητα της Creative Cycles.

61.

Η έκθεση της OLAF αναφέρει επίσης ότι όλες αυτές οι εταιρίες, και άλλες εταιρίες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο, είχαν συμμετοχή σε πράξεις με ψευδή τιμολόγια σχετικά με εισαγωγές ποδηλάτων κινεζικής καταγωγής στην Ένωση, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τη διαφυγή τελωνειακών δασμών και δασμών αντιντάμπινγκ.

62.

Η ύπαρξη αυτών των στενών δεσμών μεταξύ της Trace Sport, αφενός, και της Kelani Cycles και της Creative Cycles, αφετέρου, επιβεβαιώνεται περαιτέρω από ορισμένα έγγραφα που αποτελούν μέρος των λεγόμενων «Panama Papers» ( 42 ), από τα οποία η Επιτροπή προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία.

63.

Πάντως, η ύπαρξη όλων αυτών των δεσμών και τα πορίσματα της τελικής εκθέσεως της OLAF ουδόλως αμφισβητήθηκαν από την Trace Sport, η οποία δεν θεώρησε αναγκαίο να υποβάλει παρατηρήσεις στο Δικαστήριο.

64.

Υπό τις συνθήκες αυτές, φρονώ ότι πρέπει να θεωρηθεί ότι, εν προκειμένω, η Επιτροπή προσκόμισε στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη επαρκών δεσμών, κατά την έννοια της νομολογίας, μεταξύ του συγκεκριμένου εισαγωγέα, ήτοι της Trace Sport, και των παραγωγών-εξαγωγέων από τη Σρι Λάνκα, ήτοι της Kelani Cycles και της Creative Cycles.

65.

Όσον αφορά, δεύτερον, το άλλο στοιχείο στο οποίο η Ολλανδική Κυβέρνηση, το Συμβούλιο και η Επιτροπή στηρίζουν την ένστασή τους απαραδέκτου, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι κατά τη διοικητική διαδικασία –στην οποία η Kelani Cycles μετέσχε υποβάλλοντας αίτημα απαλλαγής που τελικά απορρίφθηκε από την Επιτροπή λόγω της ανεπαρκούς συνεργασίας της– η Trace Sport ζήτησε από την Επιτροπή να παρέμβει υπέρ της Kelani Cycles.

66.

Πράγματι, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι η ίδια η Trace Sport δήλωσε ότι ζήτησε από την Επιτροπή ακρόαση, προκειμένου να μπορέσει να προβάλει ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα και να προσκομίσει ακριβώς τα ίδια έγγραφα και αποδεικτικά στοιχεία που είχε προηγουμένως υποβάλει η Kelani Cycles ως πρόσθετες παρατηρήσεις, κατόπιν της ανακοινώσεως της Επιτροπής σχετικά με την πρόθεσή της να απορρίψει το αίτημά της απαλλαγής. Η Επιτροπή απέρριψε τα εν λόγω έγγραφα και αποδεικτικά στοιχεία για τους λόγους που εκτίθενται στην αιτιολογική σκέψη 40 του επίμαχου κανονισμού.

67.

Πάντως, αυτή η παρέμβαση της Trace Sport υπέρ της Kelani Cycles στη διεξαχθείσα από την Επιτροπή έρευνα κατά της καταστρατηγήσεως, έστω και αν τελικά δεν ευδοκίμησε λόγω της αρνήσεως της Επιτροπής να επανεξετάσει τη δική της ανάλυση των επίμαχων επιχειρημάτων και εγγράφων, αποδεικνύει διάφορα στοιχεία που είναι σημαντικά για την ανάλυση.

68.

Πρώτον, αποδεικνύει την ύπαρξη τόσο στενών δεσμών μεταξύ της Trace Sport και της Kelani Cycles ώστε η πρώτη γνώριζε την έρευνα στην οποία εμπλεκόταν η δεύτερη, πράγμα που συνιστά πληροφορία που δεν είναι δημόσια.

69.

Δεύτερον, αποδεικνύει την ύπαρξη κοινότητας συμφερόντων μεταξύ του συγκεκριμένου εξαγωγέα και του συνδεδεμένου εισαγωγέα, ικανής να οδηγήσει τον τελευταίο να επιδιώξει να παρέμβει στην έρευνα σχετικά με τον συνδεδεμένο παραγωγό, σε μια προσπάθεια να ξεπεραστεί η άρνηση της Επιτροπής να λάβει υπόψη τα επιχειρήματα και τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε προσπαθήσει να παρουσιάσει ο πρώτος. Η ύπαρξη τέτοιας κοινότητας συμφερόντων οδήγησε τελικά τους δύο επιχειρηματίες να ενεργήσουν στο πλαίσιο της έρευνας ως ενιαία οντότητα.

70.

Τρίτον, είναι εύλογο να θεωρηθεί ότι οι επίμαχες πληροφορίες και τα επίμαχα έγγραφα αφορούσαν, τουλάχιστον εν μέρει, την ίδια την Trace Sport. Πράγματι, αφενός, από την αιτιολογική σκέψη 40 του επίμαχου κανονισμού προκύπτει ότι ένα από τα επίμαχα ζητήματα μεταξύ της Επιτροπής και της Kelani Cycles αφορούσε διευκρινίσεις σχετικά με τις συνδεδεμένες εταιρίες, όπως η Trace Sport. Αφετέρου, αν οι πληροφορίες και τα έγγραφα που η Trace Sport σκόπευε να παρουσιάσει στην Επιτροπή δεν την αφορούσαν, τούτο δεν εξηγεί με ποιον τρόπο η Trace Sport μπόρεσε να δικαιολογήσει ενώπιον της Επιτροπής την παρέμβασή της, ώστε να είναι σε θέση να παρουσιάσει τις εν λόγω πληροφορίες και τα εν λόγω έγγραφα.

71.

Συναφώς, πρέπει ακόμη να υπομνησθεί ότι, εν προκειμένω, αν, αντιθέτως προς τις υποθέσεις που μνημονεύθηκαν στα σημεία 29 έως 31 των παρουσών προτάσεων, η Επιτροπή δεν μπόρεσε να στηρίξει στα στοιχεία που παρουσιάστηκαν από τον συνδεδεμένο παραγωγό και τον συνδεδεμένο εισαγωγέα τα πορίσματα της έρευνας κατά της καταστρατηγήσεως για τον καθορισμό της επεκτάσεως του δασμού αντιντάμπινγκ, αυτό οφειλόταν στην ανεπαρκή συνεργασία της Kelani Cycles (και της Trace Sport) στην έρευνα.

72.

Όλα τα στοιχεία αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, στην πραγματικότητα, η Kelani Cycles και η Trace Sport ενήργησαν κατά τη διάρκεια της έρευνας ως εάν υποστήριζαν τα συμφέροντα ενός και μόνου επιχειρηματία. Αντιθέτως, η Creative Cycles δεν μετέσχε στην έρευνα, διότι, όπως προκύπτει από το σημείο 60 των παρουσών προτάσεων, είχε ουσιαστικά αντικατασταθεί στις δραστηριότητές της από την Kelani Cycles.

73.

Από το σύνολο των ανωτέρω εκτιμήσεων προκύπτει ότι, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις της παρούσας υποθέσεως, κατά τη γνώμη μου πρέπει να θεωρηθεί αποδεδειγμένη η ύπαρξη συνόλου στοιχείων που συνιστούν μια ιδιαίτερη κατάσταση η οποία χαρακτηρίζει την Trace Sport όσον αφορά τον επίμαχο κανονισμό σε σχέση με κάθε άλλον επιχειρηματία και, ως εκ τούτου, δύναται να την εξατομικεύσει κατά τρόπο παρόμοιο με αυτόν του συνδεδεμένου παραγωγού Kelani Cycles.

74.

Επομένως, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις της υπό κρίση υποθέσεως, κατά τη γνώμη μου προκύπτει ότι η Trace Sport αναμφίβολα νομιμοποιούνταν να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως του επίμαχου κανονισμού βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ και ότι, συνεπώς, κατ’ εφαρμογήν της νομολογίας TDW, δεν δύναται να προβάλει το ενδεχομένως ανίσχυρο του κανονισμού αυτού ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων.

75.

Συναφώς, πρέπει ακόμη να επισημανθεί ότι έχω επίγνωση, αφενός, του ότι το άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ προβλέπει περιοριστικά κριτήρια για το παραδεκτό των προσφυγών ακυρώσεως ( 43 ) και, αφετέρου, του ότι, εφόσον η νομολογία TDW συνιστά, όπως εξέθεσα στα σημεία 21 έως 25 των παρουσών προτάσεων, εξαίρεση από γενική αρχή, η νομολογία αυτή πρέπει να έχει περιορισμένη εμβέλεια, καλύπτουσα μόνον τις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει αμφιβολία όσον αφορά το παραδεκτό της προσφυγής ακυρώσεως που ιδιώτης θα ασκούσε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου ( 44 ).

76.

Εντούτοις, συναφώς, αφενός, φρονώ ότι η αναγνώριση της νομιμοποιήσεως της Trace Sport να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως του επίμαχου κανονισμού είναι χωρίς αμφιβολία σύμφωνη με τη νομολογία περί του παραδεκτού των προσφυγών ακυρώσεως στον τομέα του αντιντάμπινγκ η οποία μνημονεύεται στα σημεία 31 και 34 έως 42 των παρουσών προτάσεων.

77.

Αφετέρου, υπό τις πολύ ιδιαίτερες περιστάσεις της υπό κρίση υποθέσεως, θεωρώ ότι το να επιτραπεί σε συνδεδεμένο εισαγωγέα όπως η Trace Sport –ο οποίος αποδείχθηκε, αφενός, ότι συνδέεται επαρκώς με εξαγωγέα που είχε συμμετοχή στην έρευνα κατά της καταστρατηγήσεως και σαφώς νομιμοποιούνταν να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως της επίμαχης πράξεως, και, αφετέρου, ότι είχε συμμετοχή, έστω και ανεπιτυχώς, στην έρευνα κατά της καταστρατηγήσεως σχετικά με τον εν λόγω συνδεδεμένο παραγωγό, οι οποίοι ενεργούσαν στην έρευνα αυτή ως εάν αντιπροσώπευαν το συμφέρον ενός και μόνου επιχειρηματία– να προβάλει ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου το ανίσχυρο του επίμαχου κανονισμού αντιβαίνει στον λόγο υπάρξεως της νομολογίας TWD, όπως επισημαίνεται στο σημείο 25 των παρουσών προτάσεων, ήτοι στο να διαφυλαχθεί η ασφάλεια δικαίου και να αποτραπεί η καταστρατήγηση των δικονομικών μέσων που δυνάμει του δικαίου της Ένωσης έχουν στη διάθεσή τους τα υποκείμενα δικαίου.

III. Πρόταση

78.

Λαμβανομένων υπόψη όλων των ανωτέρω εκτιμήσεων, προτείνω στο Δικαστήριο να απαντήσει στα προδικαστικά ερωτήματα που υπέβαλε το rechtbank Noord-Holland (πρωτοδικείο της επαρχίας της Βορείου Ολλανδίας, Κάτω Χώρες) ως εξής:

1)

Ούτε η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2015, City Cycle Industries κατά Συμβουλίου (T‑413/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2015:164), ούτε εκείνη του Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2017, Maxcom κατά City Cycle Industries (συνεκδικασθείσες υποθέσεις C‑248/15 P, C‑254/15 P και C‑260/15 P, EU:C:2017:62), επηρεάζουν το κύρος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 501/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 990/2011 στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας ή όχι, κατά το μέτρο που ο κανονισμός αυτός αφορά τις εταιρίες Kelani Cycles (PVT) Ltd και Creative Cycles (PVT) Ltd.

2)

Εισαγωγέας των ποδηλάτων αυτών, όπως η Trace Sport, ο οποίος αποδεικνύεται, αφενός, ότι συνδέεται επαρκώς με τους εν λόγω παραγωγούς-εξαγωγείς και, αφετέρου, ότι είχε συμμετοχή, έστω και ανεπιτυχώς, στην έρευνα κατά της καταστρατηγήσεως σχετικά με αυτούς τους συνδεδεμένους παραγωγούς, οι οποίοι ενήργησαν στην έρευνα αυτή ως εάν αντιπροσώπευαν το συμφέρον ενός και μόνου επιχειρηματία, ώστε να έχει αναμφίβολα δικαίωμα να ασκήσει ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή ακυρώσεως του δασμού αντιντάμπινγκ που έπληξε τα οικεία προϊόντα, αλλά δεν άσκησε τέτοια προσφυγή, δεν μπορεί στη συνέχεια να προβάλει το ανίσχυρο του εν λόγω δασμού αντιντάμπινγκ ενώπιον εθνικού δικαστηρίου. Σε μια τέτοια περίπτωση, το εθνικό δικαστήριο δεσμεύεται από τον οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ, ο οποίος επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 990/2011 του Συμβουλίου, της 3ης Οκτωβρίου 2011, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας έπειτα από επανεξέταση ενόψει της λήξης ισχύος των μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009, και βάσει του άρθρου 1 του εκτελεστικού κανονισμού 501/2013 επεκτάθηκε στα ποδήλατα που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία.


( 1 ) Γλώσσα του πρωτοτύπου: η γαλλική.

( 2 ) Εκτελεστικός κανονισμός του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 990/2011 στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας ή όχι (ΕΕ 2013, L 153, σ. 1).

( 3 ) Απόφαση της 19ης Μαρτίου 2015, City Cycle Industries κατά Συμβουλίου (T‑413/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2015:164).

( 4 ) Απόφαση της 26ης Ιανουαρίου 2017, Maxcom κατά City Cycle Industries (C‑248/15 P, C‑254/15 P και C‑260/15 P, EU:C:2017:62).

( 5 ) Πρβλ. σκέψη 17 της εν λόγω αποφάσεως. Το Δικαστήριο επιβεβαίωσε επανειλημμένως την αρχή που διατύπωσε στην απόφαση εκείνη. Συναφώς, βλ., ιδίως, αποφάσεις της 15ης Φεβρουαρίου 2001, Nachi Europe (C‑239/99, EU:C:2001:101, σκέψεις 30 και 37)· της 27ης Νοεμβρίου 2012, Pringle (C‑370/12, EU:C:2012:756, σκέψη 41)· της 14ης Μαρτίου 2017, Α κ.λπ. (C‑158/14, EU:C:2017:202, σκέψεις 66 και 67 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία), και της 25ης Ιουλίου 2018, Georgsmarienhütte κ.λπ. (C‑135/16, EU:C:2018:582, σκέψεις 14 και 15).

( 6 ) Κανονισμός (ΕΕ) 875/2012 της Επιτροπής, της 25ης Σεπτεμβρίου 2012, για την έναρξη έρευνας όσον αφορά την πιθανή καταστρατήγηση των μέτρων αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 990/2011 του Συμβουλίου στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας μέσω εισαγωγών ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας είτε όχι, και για την υπαγωγή των εν λόγω εισαγωγών σε καταγραφή (ΕΕ 2012, L 258, σ. 21).

( 7 ) Βάσει του άρθρου 13, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 2009, L 343, σ. 51, και διορθωτικό ΕΕ 2010, L 7, σ. 22), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 1168/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012 (ΕΕ 2012, L 344, σ. 1, στο εξής: βασικός κανονισμός).

( 8 ) Σύμφωνα με το άρθρο 18, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού. Βλ. αιτιολογικές σκέψεις 39 έως 42 του επίμαχου κανονισμού.

( 9 ) Σύμφωνα με το άρθρο 18, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού.

( 10 ) Βλ. αιτιολογικές σκέψεις 39 και 42 του επίμαχου κανονισμού.

( 11 ) T‑413/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2015:164.

( 12 ) Η διάταξη αυτή επεκτείνει στις προαναφερθείσες εισαγωγές τον δασμό αντιντάμπινγκ 48,5 % και προβλέπει την είσπραξή του για τις εισαγωγές που καταχωρίστηκαν κατά την περίοδο της έρευνας.

( 13 ) C‑248/15 P, C‑254/15 P και C‑260/15 P, EU:C:2017:62.

( 14 ) Πρβλ. αποφάσεις της 15ης Φεβρουαρίου 2001, Nachi Europe (C‑239/99, EU:C:2001:101 σκέψη 29), και της 14ης Νοεμβρίου 2017, British Airways κατά Επιτροπής (C‑122/16 P, EU:C:2017:861 σκέψεις 83 και 84). Όσον αφορά την προθεσμία ασκήσεως προσφυγής ως απαίτηση δημοσίας τάξεως, βλ. τις εκτιμήσεις του γενικού εισαγγελέα P. Mengozzi στις προτάσεις του στην υπόθεση British Airways κατά Επιτροπής (C‑122/16 P, EU:C:2017:406, σημεία 93 έως 99).

( 15 ) Η αρχή αυτή απορρέει από το άρθρο 277 ΣΛΕΕ. Βλ. αποφάσεις της 15ης Φεβρουαρίου 2001, Nachi Europe (C‑239/99, EU:C:2001:101, σκέψη 35), και της 27ης Νοεμβρίου 2012, Pringle (C‑370/12, EU:C:2012:756, σκέψη 39 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

( 16 ) Απόφαση της 22ας Οκτωβρίου 1987, Foto-Frost (314/85, EU:C:1987:452, σκέψεις 14 και 15). Βλ., επίσης, αποφάσεις της 10ης Ιανουαρίου 2006, IATA και ELFAA (C‑344/04, EU:C:2006:10, σκέψεις 27 και 30), και της 3ης Οκτωβρίου 2013, Inuit Tapiriit Kanatami κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου (C‑583/11 P, EU:C:2013:625, σκέψη 95).

( 17 ) Βλ. απόφαση της 15ης Φεβρουαρίου 2001, Nachi Europe (C‑239/99, EU:C:2001:101, σκέψη 37), κατ’ εφαρμογήν των σκέψεων 24 και 25 της αποφάσεως της 9ης Μαρτίου 1994, TWD Textilwerke Deggendorf (C‑188/92, EU:C:1994:90). Βλ., επίσης, αποφάσεις της 27ης Νοεμβρίου 2012, Pringle (C‑370/12, EU:C:2012:756, σκέψη 41)· της 18ης Σεπτεμβρίου 2014, Valimar (C‑374/12, EU:C:2014:2231, σκέψεις 28 και 29), και της 16ης Απριλίου 2015, TMK Europe (C‑143/14, EU:C:2015:236, σκέψη 18).

( 18 ) Βλ., ιδίως, αποφάσεις της 4ης Φεβρουαρίου 2016, C & J Clark International και Puma (C‑659/13 και C‑34/14, EU:C:2016:74, σκέψεις 56 και 57 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία), και της 25ης Ιουλίου 2018, Georgsmarienhütte κ.λπ. (C‑135/16, EU:C:2018:582, σκέψεις 14, 17 και 18 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

( 19 ) Αποφάσεις της 27ης Νοεμβρίου 2012, Pringle (C‑370/12, EU:C:2012:756, σκέψη 41)· της 14ης Μαρτίου 2017, Α κ.λπ. (C‑158/14, EU:C:2017:202, σκέψη 66 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία), και της 25ης Ιουλίου 2018, Georgsmarienhütte κ.λπ. (C‑135/16, EU:C:2018:582, σκέψη 15), κατ’ εφαρμογήν της σκέψεως 18 της αποφάσεως της 9ης Μαρτίου 1994, TWD Textilwerke Deggendorf (C‑188/92, EU:C:1994:90).

( 20 ) Βλ., συναφώς, προτάσεις του γενικού εισαγγελέα M. Campos Sánchez-Bordona στην υπόθεση Georgsmarienhütte κ.λπ. (C‑135/16, EU:C:2018:120, σημείο 36). Ομοίως, ο γενικός εισαγγελέας F. G. Jacobs υποστήριξε ότι η νομολογία TWD αφορά τις καταστρατηγήσεις διαδικασίας εκ μέρους των διαδίκων που θα μπορούσαν να προσβάλουν πράξη της Ένωσης και δεν το έπραξαν [προτάσεις του γενικού εισαγγελέα F. G. Jacobs στην υπόθεση Cassa di Risparmio di Firenze κ.λπ. (C‑222/04, ΕΕ:C:2005:655, σημείο 63)]. Πράγματι, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας M. Campos Sánchez-Bordona στις προαναφερθείσες προτάσεις, η νομολογία TWD δεν εμποδίζει τα εθνικά δικαστήρια να εκφράζουν, οποτεδήποτε, τις αμφιβολίες τους ως προς το κύρος πράξεως της Ένωσης, είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αιτήματος άλλων διαδίκων (οι οποίοι προδήλως δεν νομιμοποιούνται να ασκήσουν προσφυγή ακυρώσεως).

( 21 ) Βλ. αποφάσεις της 15ης Φεβρουαρίου 2001, Nachi Europe (C‑239/99, EU:C:2001:101, σκέψη 37 in fine)· της 16ης Απριλίου 2015, TMK Europe (C‑143/14, EU:C:2015:236, σκέψη 18), και της 4ης Φεβρουαρίου 2016, C & J Clark International και Puma (C‑659/13 και C‑34/14, EU:C:2016:74, σκέψη 58). Συναφώς, βλ. απόφαση της 28ης Φεβρουαρίου 2019, Συμβούλιο κατά Growth Energy και Renewable Fuels Association (C‑465/16 P, EU:C:2019:155, σκέψη 72)

( 22 ) Απόφαση της 4ης Φεβρουαρίου 2016, C & J Clark International και Puma (C‑659/13 και C‑34/14, EU:C:2016:74, σκέψεις 56 και 57 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

( 23 ) Όπ.π., σκέψη 60 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία.

( 24 ) Όπ.π., σκέψη 61 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία.

( 25 ) Όπ.π., σκέψη 62 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία. Βλ. σημεία 40 έως 42 των παρουσών προτάσεων.

( 26 ) Βλ. προτάσεις του γενικού εισαγγελέα J. Mischo στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις Nashua Corporation κ.λπ. κατά Επιτροπής και Συμβουλίου (C‑133/87 και C‑150/87, μη δημοσιευθείσες, EU:C:1989:286, σημείο 35).

( 27 ) Βλ. αποφάσεις της 16ης Μαΐου 1991, Extramet Industrie κατά Συμβουλίου (C‑358/89, EU:C:1991:214, σκέψη 16)· της 18ης Σεπτεμβρίου 2014, Valimar (C‑374/12, EU:C:2014:2231, σκέψη 33), και της 16ης Απριλίου 2015, TMK Europe (C‑143/14, EU:C:2015:236, σκέψη 22).

( 28 ) Απόφαση της 15ης Ιουλίου 1963, Plaumann κατά Επιτροπής (25/62, EU:C:1963:17, σ. 939).

( 29 ) Απόφαση της 16ης Μαΐου 1991, Extramet Industrie κατά Συμβουλίου (C‑358/89, EU:C:1991:214, σκέψεις 11 και 17). Τα στοιχεία αυτά συνίσταντο στο γεγονός ότι επρόκειτο για τον σημαντικότερο εισαγωγέα του προϊόντος που αποτελούσε αντικείμενο του μέτρου αντιντάμπινγκ και, ταυτόχρονα, τον τελικό χρήστη του προϊόντος αυτού, καθώς και στο γεγονός ότι οι οικονομικές του δραστηριότητες εξηρτώντο, σε πολύ μεγάλο βαθμό, από τις εισαγωγές αυτές και θίγονταν σοβαρά από τον τότε επίμαχο κανονισμό.

( 30 ) Βλ. προτάσεις του γενικού εισαγγελέα J. Mischo στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις Nashua Corporation κ.λπ. κατά Επιτροπής και Συμβουλίου (C‑133/87 και C‑150/87, μη δημοσιευθείσες, EU:C:1989:286, σημεία 36 και 37).

( 31 ) Βλ. απόφαση της 16ης Απριλίου 2015, TMK Europe (C‑143/14, EU:C:2015:236, σκέψη 26).

( 32 ) Απόφαση της 11ης Ιουλίου 1990, Neotype Techmashexport κατά Επιτροπής και Συμβουλίου (C‑305/86 και C‑160/87, EU:C:1990:295, σκέψεις 20 και 21).

( 33 ) Απόφαση της 15ης Φεβρουαρίου 2001, Nachi Europe (C‑239/99, EU:C:2001:101, σκέψη 39). Συναφώς, βλ. απόφαση της 14ης Μαρτίου 2017, Α κ.λπ. (C‑158/14, EU:C:2017:202, σκέψεις 64 και 65).

( 34 ) Απόφαση της 16ης Απριλίου 2015, TMK Europe (C‑143/14, EU:C:2015:236, σκέψη 26).

( 35 ) Η διαπίστωση αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι η ρύθμιση αυτή δεν βασίζεται στον κώδικα αντιντάμπινγκ του 1994 [Συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (ΕΕ 1994, L 336, σ. 103)] που περιέχεται στο παράρτημα 1A της Συμφωνίας για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, η οποία εγκρίθηκε με την απόφαση 94/800/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, σχετικά με την εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σύναψη των συμφωνιών που απέρρευσαν από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης (1986-1994) (ΕΕ 1994, L 336, σ. 1), αλλά θεσπίστηκε μονομερώς από την Ένωση. Συναφώς, βλ. αιτιολογική σκέψη 19 του βασικού κανονισμού και προτάσεις του γενικού εισαγγελέα P. Mengozzi στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις Maxcom κ.λπ. κατά Chin Haur Indonesia (C‑247/15 P, C‑253/15 P και C‑259/15 P, EU:C:2016:712, σημείο 5).

( 36 ) Πρβλ. απόφαση της 26ης Σεπτεμβρίου 2000, Büchel κατά Συμβουλίου και Επιτροπής (T‑74/97 και T‑75/97, EU:T:2000:215, σκέψη 52).

( 37 ) Από τον ορισμό που περιέχεται στο άρθρο 13, παράγραφος 1, τρίτη περίοδος, του βασικού κανονισμού προκύπτει ότι, για να στοιχειοθετηθεί η ύπαρξη καταστρατηγήσεως, πρέπει να συντρέχουν τέσσερις προϋποθέσεις: πρώτον, να υφίσταται μεταβολή του τρόπου διεξαγωγής εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της συγκεκριμένης τρίτης χώρας και της Ένωσης· δεύτερον, η μεταβολή αυτή να απορρέει από πρακτικές, διαδικασίες ή εργασίες, για τις οποίες δεν υφίσταται αποχρών λόγος ή οικονομική δικαιολογία πλην της επιβολής του δασμού· τρίτον, να υπάρχει απόδειξη για την ύπαρξη ζημίας, και, τέταρτον, να υπάρχει απόδειξη για την ύπαρξη ντάμπινγκ.

( 38 ) Πρβλ. απόφαση της 26ης Σεπτεμβρίου 2000, Büchel κατά Συμβουλίου και Επιτροπής (Τ‑74/97 και Τ‑75/97, EU:T:2000:215, σκέψη 50).

( 39 ) Κατά το άρθρο 18 του βασικού κανονισμού.

( 40 ) Ο άμεσος επηρεασμός της Trace Sport δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση, διότι επηρεάζεται άμεσα από τον επίμαχο κανονισμό για τους ίδιους λόγους που εκτίθενται στο σημείο 52 των παρουσών προτάσεων.

( 41 ) Απόφαση της 16ης Απριλίου 2015, TMK Europe (C‑143/14, EU:C:2015:236, σκέψη 26).

( 42 ) Ο όρος «Panama Papers» αναφέρεται σε ένα πολύ σημαντικό αριθμό εμπιστευτικών εγγράφων της παναμαϊκής δικηγορικής εταιρίας Mossack Fonseca τα οποία αποκαλύφθηκαν στον διεθνή τύπο το 2015. Τα έγγραφα εξετάστηκαν στο πλαίσιο ενός σχεδίου διεθνούς δημοσιογραφικής έρευνας και, στη συνέχεια, επίσης από τις φορολογικές και δικαστικές αρχές διαφόρων χωρών. Μετά την αποκάλυψη των «Panama Papers», το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συγκρότησε εξεταστική επιτροπή για την εξέταση των ισχυρισμών περί παραβάσεων και κακοδιοικήσεως, κατά την εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, σχετικά με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, από φοροαποφυγή και από φοροδιαφυγή.

( 43 ) Συναφώς, βλ. απόφαση της 14ης Μαρτίου 2017, Α κ.λπ. (C‑158/14, EU:C:2017:202, σκέψεις 68 και 69).

( 44 ) Βλ., συναφώς, τις εκτιμήσεις που διατυπώθηκαν στο σημείο 34 των προτάσεων του γενικού εισαγγελέα M. Campos Sánchez-Bordona στην υπόθεση Georgsmarienhütte κ.λπ. (C‑135/16, EU:C:2018:120) και στα σημεία 70 έως 72 των προτάσεων της γενικής εισαγγελέα E. Sharpston στην υπόθεση Α κ.λπ. (C‑158/14, EU:C:2016:734).