Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 3ης Οκτωβρίου 2019 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Verein für Konsumenteninformation κατά TVP Treuhand- und Verwaltungsgesellschaft für Publikumsfonds mbH & Co KG

(Υπόθεση C-272/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Εφαρμοστέο δίκαιο επί συμβατικών ενοχών - Εξαίρεση του δικαίου των εταιριών από το πεδίο εφαρμογής της Συμβάσεως της Ρώμης και του κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 (Ρώμη I) - Καταπιστευτική σύμβαση μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή με αποκλειστικό αντικείμενο τη διαχείριση συμμετοχής σε ετερόρρυθμη εταιρία)

(2019/C 413/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Verein für Konsumenteninformation

κατά

TVP Treuhand- und Verwaltungsgesellschaft für Publikumsfonds mbH & Co KG

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο ε', της Συμβάσεως σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στη Ρώμη στις 19 Ιουνίου 1980, και το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι), έχουν την έννοια ότι δεν εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω Συμβάσεως και του εν λόγω κανονισμού συμβατικές ενοχές, όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, οι οποίες απορρέουν από καταπιστευτική σύμβαση με αντικείμενο τη διαχείριση συμμετοχής σε ετερόρρυθμη εταιρία.

Το άρθρο 5, παράγραφος 4, στοιχείο β', της Συμβάσεως σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές και το άρθρο 6, παράγραφος 4, στοιχείο α', του κανονισμού 593/2008 έχουν την έννοια ότι δεν εμπίπτει στην εξαίρεση που προβλέπεται στις διατάξεις αυτές καταπιστευτική σύμβαση κατ’ εφαρμογήν της οποίας οι οφειλόμενες στον καταναλωτή υπηρεσίες πρέπει να παρέχονται, εξ αποστάσεως, στη χώρα της συνήθους διαμονής του από το έδαφος άλλης χώρας.

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι ρήτρα καταπιστευτικής συμβάσεως αφορώσας τη διαχείριση συμμετοχής σε ετερόρρυθμη εταιρία και συναφθείσας μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης συμβάσεις, η οποία δεν αποτέλεσε αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως και βάσει της οποίας το εφαρμοστέο δίκαιο είναι εκείνο του κράτους μέλους της έδρας της ετερόρρυθμης εταιρίας είναι καταχρηστική, κατά τη διάταξη αυτή, εφόσον περιάγει τον καταναλωτή σε πλάνη, παρέχοντάς του την εντύπωση ότι μόνον το δίκαιο του κράτους μέλους αυτού έχει εφαρμογή στη σύμβαση, χωρίς να τον ενημερώνει ότι απολαύει επίσης, δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 2, της Συμβάσεως σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές και του άρθρου 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 593/2008, της προστασίας που του εξασφαλίζουν οι αναγκαστικού χαρακτήρα διατάξεις του εθνικού δικαίου που θα ήταν εφαρμοστέο ελλείψει της ρήτρας αυτής.

(1) ΕΕ C 221 της 25.6.2018.