—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή εσφαλμένως έκρινε ότι αυτές γνώριζαν την αντίθετη προς τους κανόνες του ανταγωνισμού συμπεριφορά σε σχέση με τα πρόσθετα τέλη ασφαλείας και τη μη καταβολή προμηθειών.

—

Επιπλέον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να διαχωριστούν από το σύνολο της προβαλλομένης ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως και, επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί εν όλω.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε επαρκώς κατά νόμον ότι αυτές μετείχαν στην προβαλλόμενη παράβαση όσον αφορά τον επίναυλο καυσίμων.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι το γεγονός ότι ελάμβαναν δελτία τύπου δεν σήμαινε ότι γνώριζαν για την προβαλλόμενη σύμπραξη.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, τέλος, ότι από τα περιορισμένα αποδεικτικά στοιχεία περί επαφών τους με αερομεταφορείς δεν στοιχειοθετείται αντίθετη προς τους κανόνες του ανταγωνισμού συμπεριφορά, ούτε εξάλλου προκύπτει ότι αυτές γνώριζαν ή μπορούσαν να έχουν προβλέψει την αντίθετη προς τους κανόνες του ανταγωνισμού συμπεριφορά άλλων αερομεταφορέων.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι, αφού η προθεσμία παραγραφής είχε παρέλθει, κακώς η Επιτροπή έκρινε ότι η διαπίστωση περί υπάρξεως ευθύνης, στην οποία προέβη με το άρθρο 1, παράγραφοι 1, 3 και 4, της προσβαλλομένης αποφάσεως ισχύει και ως προς αυτές.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι η Επιτροπή δεν είναι αρμόδια να καταλογίσει στις προσφεύγουσες ευθύνη για παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ όσον αφορά δρομολόγια σε αερολιμένες του ΕΟΧ για το χρονικό διάστημα πριν από την 1η Μαΐου 2004, ούτε του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ για το χρονικό διάστημα πριν από την 19η Μαΐου 2005.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ακόμη ότι η Επιτροπή δεν είναι αρμόδια να καταλογίσει στις προσφεύγουσες ευθύνη για παράβαση σε σχέση με δρομολόγια μεταξύ αερολιμένων της ΕΕ και της Ελβετίας.

—

Τέλος, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι οι διαπιστώσεις της Επιτροπής αντιβαίνουν στην αρχή non bis in idem.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η διαπίστωση της Επιτροπής ότι αυτές μετείχαν στην προβαλλόμενη σύμπραξη δεν τεκμηριώνεται από αποδεικτικά στοιχεία.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι η ως άνω διαπίστωση βασίστηκε στην εσφαλμένη παραδοχή ότι η παράβαση επηρέασε όλα τα δρομολόγια.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ακόμη ότι η διαπίστωση αυτή υπερβαίνει τα όρια της εδαφικής αρμοδιότητας της Επιτροπής και οδηγεί σε ασάφεια όσον αφορά τα γεωγραφικά όρια της προβαλλομένης παραβάσεως.

—

Οι προσφεύγουσες, τέλος, υποστηρίζουν ότι η διαπίστωση αυτή οδηγεί σε αντίφαση μεταξύ αιτιολογικού και διατακτικού όσον αφορά το περιεχόμενό της, με αποτέλεσμα οι προσφεύγουσες να αδυνατούν να αντιληφθούν τη φύση και το περιεχόμενο της προβαλλομένης παραβάσεως.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι με τη συμπεριφορά αυτή δεν επιδιωκόταν ένας ενιαίος, αντίθετος προς τον ανταγωνισμό σκοπός.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι η συμπεριφορά δεν αφορούσε ενιαίο προϊόν, ούτε ενιαία υπηρεσία.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ακόμη ότι συμπεριφορά δεν αφορούσε την ίδια επιχείρηση.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επιπλέον ότι η προβαλλόμενη παράβαση δεν ήταν ενιαία.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν περαιτέρω ότι τα στοιχεία της προβαλλομένης παραβάσεως δεν εξετάστηκαν εν παραλλήλω.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, τέλος, ότι, σε σχέση με τη μη καταβολή προμηθειών, η Επιτροπή στηρίχθηκε σε ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία και δεν προέβη σε ανάλυση βάσει του άρθρου 101, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι δεν τους δόθηκε η δυνατότητα να αντικρούσουν τη διαπίστωση της Επιτροπής ότι τελούσαν εν γνώσει της παραβάσεως αναφορικά με τα πρόσθετα τέλη ασφαλείας και τη μη καταβολή προμηθειών.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι η Επιτροπή προέβαλε νέους ισχυρισμούς προς θεμελίωση της διαπιστώσεώς της για την ύπαρξη της προβαλλομένης συμπράξεως.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ακόμη ότι τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία η Επιτροπή επικαλέστηκε εναντίον τους είναι απαράδεκτα.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν περαιτέρω ότι οι αντιφάσεις μεταξύ αιτιολογικού και διατακτικού καθιστούν την προσβαλλόμενη απόφαση πλημμελώς αιτιολογημένη.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, τέλος, ότι δεν μπόρεσαν να εκθέσουν την άποψή τους αναφορικά με την απόφαση να παύσει, μετά την ανακοίνωση των αιτιάσεων, η έρευνα ως προς 13 αερομεταφορείς και τρεις πτυχές της παραβάσεως, η δε Επιτροπή δεν παρέσχε καμία αιτιολογία συναφώς.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι κακώς δεν έγινε διάκριση μεταξύ του συντονισμού σε επίπεδο τελικής τιμής και του συντονισμού σε επίπεδο επιμέρους μόνον στοιχείων της τιμής.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη, στην προσβαλλόμενη απόφασή της, ότι το συνολικό μερίδιο αγοράς των αποδεκτριών ήταν περιορισμένο, ούτε ότι ο συγκεκριμένος κλάδος της βιομηχανίας είναι ρυθμιζόμενος.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ακόμη ότι η Επιτροπή επιφύλαξε σε αυτές την ίδια μεταχείριση όπως και σε άλλες αποδέκτριες, περιλαμβανομένων εκείνων του επονομαζόμενου «σκληρού πυρήνα», των οποίων η συμπεριφορά ήταν πολύ σοβαρότερη.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, τέλος, ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη, στην προσβαλλόμενη απόφασή της, ότι αυτές είχαν πολύ πιο περιορισμένη συμμετοχή στην παράβαση, σε σύγκριση με άλλες αποδέκτριες στις οποίες επίσης χορηγήθηκε μείωση προστίμου λόγω συνδρομής ελαφρυντικών περιστάσεων.