24.7.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 239/51

Προσφυγή της 29ης Μαΐου 2017 — Martinair Holland κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-323/17)

(2017/C 239/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Martinair Holland NV (Haarlemmermeer, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: M. Smeets, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν όλω την απόφαση C(2017) 1742 τελικό της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές (Υπόθεση ΑΤ.39258 — Αεροπορικές μεταφορές φορτίου) λόγω παραβιάσεως της αρχής της απαγορεύσεως των αυθαιρεσιών και της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως (πρώτος λόγος ακυρώσεως)· και λόγω ελλείψεως εδαφικής αρμοδιότητας όσον αφορά τις αεροπορικές μεταφορές με προέλευση αερολιμένες εκτός του ΕΟΧ και προορισμό αερολιμένες εντός του ΕΟΧ (δεύτερος λόγος ακυρώσεως, κύριο αίτημα)· ή

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 2, στοιχείο δ’ και 3, στοιχείο δ’, της προσβαλλομένης αποφάσεως, κατά το μέτρο που με τις διατάξεις αυτές διαπιστώθηκε παράβαση της προσφεύγουσας ως προς τις αεροπορικές μεταφορές με προέλευση αερολιμένες εκτός του ΕΟΧ και προορισμό αερολιμένες εντός του ΕΟΧ (δεύτερος λόγος ακυρώσεως, επικουρικό αίτημα)· και

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 1, στοιχείο δ’, 2, στοιχείο δ’, 3, στοιχείο δ’, και 4, στοιχείο δ’, της προσβαλλομένης αποφάσεως, κατά το μέτρο που με τις διατάξεις αυτές διαπιστώθηκε ότι η ενιαία και διαρκής παράβαση περιελάμβανε τη μη καταβολή προμηθειών επί των προσθέτων τελών (τρίτος λόγος ακυρώσεως)· και

—

σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο ακυρώσει, εν όλω ή εν μέρει, την προσβαλλόμενη απόφαση, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των αυθαιρεσιών και της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της απαγορεύσεως των αυθαιρεσιών, στο μέτρο που αποκλείστηκαν από το διατακτικό της επιχειρήσεις οι οποίες, βάσει του αιτιολογικού της, μετείχαν στην ίδια πολιτική τιμολογήσεως με τους αποδέκτες της.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, στο μέτρο που επιβάλλει κυρώσεις και πρόστιμο στην προσφεύγουσα για παράβαση και την εκθέτει σε αξιώσεις αποζημιώσεως τρίτων λόγω αστικής ευθύνης, ενώ την ίδια στιγμή αποκλείει από το διατακτικό της επιχειρήσεις οι οποίες, βάσει του αιτιολογικού της, μετείχαν στην ίδια πολιτική τιμολογήσεως με τους αποδέκτες της.

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά έλλειψη εδαφικής αρμοδιότητας όσον αφορά τις αεροπορικές μεταφορές φορτίων από αερολιμένες εκτός του ΕΟΧ προς αερολιμένες εντός του ΕΟΧ.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένως στηρίζεται στην παραδοχή ότι η ενιαία και διαρκής παράβαση σε σχέση με τις αεροπορικές μεταφορές από αερολιμένες εκτός του ΕΟΧ προς αερολιμένες εντός του ΕΟΧ τελέστηκε εντός του ΕΟΧ.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένως στηρίζεται στην παραδοχή ότι η ενιαία και διαρκής παράβαση σε σχέση με τις αεροπορικές μεταφορές από αερολιμένες εκτός του ΕΟΧ προς αερολιμένες εντός του ΕΟΧ είχε ουσιώδεις, άμεσες και προβλέψιμες συνέπειες στον ανταγωνισμό στον ΕΟΧ.

3.

Ο τρίτος λόγος αφορά έλλειψη αιτιολογίας και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, στο μέτρο που με την προσβαλλόμενη απόφαση διαπιστώθηκε ότι η μη καταβολή προμηθειών επί των προσθέτων τελών συνιστά χωριστό στοιχείο της παραβάσεως.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι δύο παραδοχές στις οποίες στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση για να χαρακτηρίσει τη μη καταβολή προμηθειών επί των προσθέτων τελών ως χωριστό στοιχείο της παραβάσεως είναι αντιφατικές, λαμβανομένου υπόψη του οικονομικού και ρυθμιστικού πλαισίου του επίμαχου κλάδου.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η μη καταβολή προμηθειών επί των προσθέτων τελών συμπίπτει με τις σχετικές με τον επίναυλο καυσίμων και τα πρόσθετα τέλη ασφαλείας πρακτικές και δεν συνιστά χωριστό στοιχείο της παραβάσεως.