Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2018 — Fernández González κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-162/17 RENV) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Άρθρο 2, στοιχείο γ', του ΚΛΠ - Ανακοίνωση κενής θέσεως που αφορά θέση εκτάκτου υπαλλήλου του άρθρου 2, στοιχείο β', του ΚΛΠ - Απόρριψη υποψηφιότητας - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Άρθρο 8 του ΚΛΠ - Ευθύνη - Απώλεια ευκαιρίας))

(2018/C 445/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Elia Fernández González (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: M. Casado García-Hirschfeld και É. Boigelot, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid και L. Radu Bouyon, επικουρούμενοι από τους D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 14ης Νοεμβρίου 2014 περί απορρίψεως της υποψηφιότητας της προσφεύγουσας-ενάγουσας για τη θέση εκτάκτου υπαλλήλου την οποία αφορά η ανακοίνωση κενής θέσεως COM/2014/2036 καθώς και της αποφάσεως της 22ας Μαΐου 2015 περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 14ης Νοεμβρίου 2014, περί απορρίψεως της υποψηφιότητας της Elia Fernández González για τη θέση εκτάκτου υπαλλήλου την οποία αφορά η ανακοίνωση κενής θέσεως COM/2014/2036.

2)

Η Επιτροπή υποχρεώνεται να καταβάλει στην Ε. Fernández González το ποσό των 12 000 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζομένων, από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της παρούσας αποφάσεως μέχρι εξοφλήσεως, με ετήσιο επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο που καθορίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως, προσαυξημένο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

4)	Καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 354 της 26.10.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-121/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).