201807130112003462018/C 268/217222017CJC26820180730EL01ELINFO_JUDICIAL20171127151623

Υπόθεση C-722/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bezirksgericht Villach (Αυστρία) στις 27 Νοεμβρίου 2017 — Norbert Reitbauer κ.λπ. κατά Enrico Casamassima


C2682018EL1530120171127EL0021153162

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bezirksgericht Villach (Αυστρία) στις 27 Νοεμβρίου 2017 — Norbert Reitbauer κ.λπ. κατά Enrico Casamassima

(Υπόθεση C-722/17)

2018/C 268/21Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bezirksgericht Villach

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ανακόπτοντες: Norbert Reitbauer, Dolinschek GmbH, B.T.S. Trendfloor Raumausstattungs-GmbH, Elektrounternehmen K. Maschke GmbH, Klaus Egger, Architekt DI Klaus Egger Ziviltechniker GmbH

Καθού: Enrico Casamassima

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρώτο ερώτημα:

Έχει το άρθρο 24, σημείο 5, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 ( 1 ) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, την έννοια ότι η ανακοπή η οποία ασκείται, βάσει του άρθρου 232 του αυστριακού Exekutionsordnung [κώδικα αναγκαστικής εκτελέσεως], σε περίπτωση διαφωνίας σχετικά με τη διανομή του προϊόντος δικαστικού πλειστηριασμού, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω διατάξεως,

ακόμη δε και στην περίπτωση κατά την οποία η ανακοπή που ασκήθηκε από εμπραγμάτως ασφαλισμένο δανειστή κατά έτερου εμπραγμάτως ασφαλισμένου δανειστή

α)

στηρίζεται στην ένσταση ότι η εμπραγμάτως ασφαλισμένη δανειακή απαίτηση του εν λόγω δεύτερου δανειστή αποσβέστηκε λόγω ανταπαιτήσεως του οφειλέτη για την καταβολή αποζημιώσεως, και

β)

επιπλέον στηρίζεται –όπως η παυλιανή αγωγή– στην ένσταση ότι η σύσταση της εμπράγματης ασφάλειας για την εν λόγω δανειακή απαίτηση είναι ανίσχυρη λόγω ευνοϊκής μεταχειρίσεως του ανωτέρω δεύτερου δανειστή;

2)

Δεύτερο ερώτημα (σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα):

Έχει το άρθρο 24, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις την έννοια ότι η ανακοπή η οποία ασκείται, βάσει του άρθρου 232 του αυστριακού Exekutionsordnung, σε περίπτωση διαφωνίας σχετικά με τη διανομή του προϊόντος δικαστικού πλειστηριασμού, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω διατάξεως,

ακόμη δε και στην περίπτωση κατά την οποία η ανακοπή που ασκήθηκε από εμπραγμάτως ασφαλισμένο δανειστή κατά έτερου εμπραγμάτως ασφαλισμένου δανειστή

α)

στηρίζεται στην ένσταση ότι η εμπραγμάτως ασφαλισμένη δανειακή απαίτηση του εν λόγω δεύτερου δανειστή αποσβέστηκε λόγω ανταπαιτήσεως του οφειλέτη για την καταβολή αποζημιώσεως, και

β)

επιπλέον στηρίζεται –όπως η παυλιανή αγωγή– στην ένσταση ότι η σύσταση της εμπράγματης ασφάλειας για την εν λόγω δανειακή απαίτηση είναι ανίσχυρη λόγω ευνοϊκής μεταχειρίσεως του ανωτέρω δεύτερου δανειστή;

( 1 ) EE 2012, L 351, σ. 1.