|
19.3.2018 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 104/12 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 30 Οκτωβρίου 2017 — Powszechny Zakład Ubezpieczeń na Życie S.A. κατά Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
(Υπόθεση C-617/17)
(2018/C 104/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Najwyższy
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: Powszechny Zakład Ubezpieczeń na Życie S.A.
Καθού και αναιρεσίβλητος: Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Παρισταμένων των: Edward Detka, Mirosław Krzyszczak, Zakład Projektowania i Programowania Systemów Sterowania Atempol sp. z o.o. w Piekarach Ślaskich, Tomasz Woźniak, Spółdzielnia Kółek Rolniczych w Bielinach, Lech Marchlewski, Ommer Polska sp. z o.o. w Krapkowicach, Zakład Przetwórstwa Drobiu Marica spółka jawna J.M.E.K. Wróbel sp. jawna w Bielsku Białej, Glimat Marcinek i S-ka sp. jawna w Gliwicach, HTS Polska sp. z o.o., Jastrzębskie Zakłady Remontowe Dźwigi sp. z o.o. w Jastrzębiu Zdroju, Petrofer — Polska sp. z o.o. w Nowinach, Paco Cases Andrzej Paczkowski, Piotr Paczkowski sp. jawna w Puszczykowie, Bożeny Kubalańcy, Zbigniew Arczykowski, Przedsiębiorstwo Produkcji Handlu i Usług Unipasz sp. z o.o. w Radzikowicach, Pietrzak B.B. Beata Pietrzak Bogdan Pietrzak sp. jawna w Katowicach, Ewelina Baranowska, Przemysław Nikiel, Marcin Nikiel, Janusz Walocha και Marek Grzegolec
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Μπορεί το άρθρο 50 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η εφαρμογή της αρχής ne bis in idem δεν προϋποθέτει μόνο την ταυτότητα του παραβάτη και των πραγματικών περιστατικών αλλά και του προστατευομένου εννόμου αγαθού; |
|
2) |
Πρέπει το άρθρο 3 του κανονισμού (EΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 50 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι κανόνες του δικαίου της Ένωσης περί ανταγωνισμού και οι εθνικοί κανόνες περί ανταγωνισμού, οι οποίοι εφαρμόζονται παραλλήλως από την αρχή ανταγωνισμού κράτους μέλους, προστατεύουν το ίδιο έννομο αγαθό; |