Προσφυγή της 5ης Απριλίου 2017 — Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-171/17)

(2017/C 231/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και Ε. Τσερέπα-Lacombe)

Καθής: Ουγγαρία

Αιτήματα

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο a nemzeti mobilfizetési rendszerről szóló, 2011. április 1-jei CC. törvény (νόμος CC, της 1ης Απριλίου 2011, σχετικά με το εθνικό σύστημα πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου, στο εξής: Νόμος) τροποποίησε το νομικό πλαίσιο των υπηρεσιών πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου με ισχύ από 1ης Απριλίου 2013, καίτοι παρήγαγε δεσμευτικά αποτελέσματα από τις 2 Ιουλίου 2014. Ο Νόμος διέπει τις κεντρικές υπηρεσίες συναλλαγών μέσω κινητού τηλεφώνου στους ακόλουθους τομείς: α) δημόσιες υπηρεσίες σταθμεύσεως, β) παροχή προσβάσεως στο δημόσιο οδικό δίκτυο για την εντός αυτού κυκλοφορία, γ) μεταφορά προσώπων από δημόσια επιχείρηση, δ) λοιπές υπηρεσίες παρεχόμενες από δημόσιους οργανισμούς. Μεταξύ των μνημονευόμενων υπηρεσιών, δυνατή στην πράξη, μέχρι σήμερα, στην Ουγγαρία είναι η πραγματοποίηση πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου μόνο στους τομείς των δημοσίων υπηρεσιών σταθμεύσεως και της παροχής προσβάσεως στο δημόσιο οδικό δίκτυο για την εντός αυτού κυκλοφορία (ηλεκτρονική κάρτα διοδίων «e-matrica» και σύστημα «HU-GO»). Εντούτοις, η υπό κρίση διαδικασία έχει ως αντικείμενο τους διεπόμενους από τον Νόμο τέσσερις τομείς.

Κατά την Επιτροπή, όσον αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες σταθμεύσεως, η εταιρία Nemzeti Mobilfizetési Zrt. αναπτύσσει στην πραγματικότητα την ίδια δραστηριότητα με αυτήν που ανέπτυσσαν οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου στο πλαίσιο του προηγούμενου συστήματος, αλλά με τη διαφορά ότι απολαύει αποκλειστικού δικαιώματος συνάψεως συμβάσεων με τους παρόχους σταθμεύσεως και ότι τα τιμολόγιά της καθορίζονται βάσει νόμου. Το αυτό ισχύει και σε σχέση με τον τομέα της παροχής προσβάσεως στο δημόσιο οδικό δίκτυο για την εντός αυτού κυκλοφορία, δεδομένου ότι η Nemzeti Mobilfizetési Zrt. αποτελεί τον μοναδικό πάροχο υπηρεσιών που διατηρεί συμβατική σχέση με τον πάροχο της δημόσιας υπηρεσίας και που μπορεί να πωλήσει απευθείας την άδεια χρήσεως του οδικού δικτύου. Επομένως, σε αυτούς τους δύο τομείς, οι λοιποί πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου και υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας μπορούν να δραστηριοποιούνται μόνον ως μεταπωλητές.

Ως εκ τούτου, η καθιέρωση του εθνικού συστήματος πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου, αφενός, και τα χορηγηθέντα υπέρ της Nemzeti Mobilfizetési Zrt. αποκλειστικά δικαιώματα, αφετέρου, θέτουν, τόσο για τις ουγγρικές όσο και για τις αλλοδαπές επιχειρήσεις, εμπόδια εισόδου στη χονδρική αγορά υπηρεσιών πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου — και, κατ’ επέκταση, στην αγορά των υπηρεσιών που, δυνάμει συμβατικών σχέσεων με τον πάροχο της δημόσιας υπηρεσίας σταθμεύσεως ή άλλων δημοσίων υπηρεσιών, παρέχονται σε άλλους παρόχους οι οποίοι μεταπωλούν υπηρεσίες πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου–, η οποία ήταν προηγουμένως ανοικτή στον ανταγωνισμό. Επομένως, κατά την Επιτροπή, οι κανόνες σχετικά με το εθνικό σύστημα πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου, λαμβανομένων υπόψη στο σύνολό τους, εισάγουν διακρίσεις και αντίκεινται στην ελευθερία εγκαταστάσεως (παράβαση του άρθρου 15 της οδηγίας 2006/123 και του άρθρου 49 της Συνθήκης ΛΕΕ). Επιπλέον, οι κανόνες αυτοί αντίκεινται στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (παράβαση του άρθρου 16 της οδηγίας 2006/123 και του άρθρου 56 της Συνθήκης ΛΕΕ), καθόσον τα χορηγηθέντα στη Nemzeti Mobilfizetési Zrt. αποκλειστικά δικαιώματα περιορίζουν την παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών. Σε σχέση με τις λοιπές κεντρικές υπηρεσίες συναλλαγών μέσω κινητού τηλεφώνου, ως προς τις οποίες δεν είναι δυνατή, στην Ουγγαρία, η πραγματοποίηση πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου, ο Νόμος θεσπίζει το ίδιο αποκλειστικό δικαίωμα υπέρ της Nemzeti Mobilfizetési Zrt., όπερ ισχύει ομοίως η προεκτεθείσα νομική ανάλυση.

Σύμφωνα με τις συναφείς διατάξεις στης Συνθήκης ΛΕΕ και της οδηγίας 2006/123, περιορισμοί στην ελευθερία εγκαταστάσεως και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών μπορούν να επιβληθούν μόνον εφόσον οι περιορισμοί αυτοί δεν εισάγουν διακρίσεις και άπτονται του δημοσίου συμφέροντος και εφόσον τηρούν, επιπλέον, τις απαιτήσεις αναγκαιότητας και αναλογικότητας. Κατά την κρίση της Επιτροπής, τα προβληθέντα από την Ουγγαρία επιχειρήματα δεν δικαιολογούν τους επιβληθέντες δυνάμει του Νόμου περιορισμούς, καθόσον οι περιορισμοί αυτοί δεν τηρούν τις απαιτήσεις αναγκαιότητας και αναλογικότητας.

(1)  Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).