24.7.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 239/22


Αναίρεση που άσκησε στις 30 Μαρτίου 2017 η Δημοκρατία της Πολωνίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 19 Ιανουαρίου 2017 στην υπόθεση T-701/15, Stock Polska κατά EUIPO — Lass & Steffen (LUBELSKA)

(Υπόθεση C-162/17 P)

(2017/C 239/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: Bogusław Majczyna)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 19 Ιανουαρίου 2017 στην υπόθεση T-701/15, Stock Polska κατά EUIPO — Lass & Steffen (LUBELSKA),

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για την έκδοση νέας απόφασης,

να καταδικάσει κάθε διάδικο στα δικαστικά έξοδά του.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Πολωνική Δημοκρατία ζητεί να αναιρεθεί η απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 19 Ιανουαρίου 2017 στην υπόθεση T-701/15, Stock Polska κατά EUIPO — Lass & Steffen (LUBELSKA) (EU:T:2017:16), και να αναπεμφθεί η υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για την έκδοση νέας απόφασης.

Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή που άσκησε η Stock Polska sp. z o.o., με έδρα το Lublin, κατά της απόφασης την οποία εξέδωσε το τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ, και νυν, μετά την αλλαγή της ονομασίας του: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης — EUIPO), της 24ης Σεπτεμβρίου 2015 στην υπόθεση R1788/2014-5 και με την οποία επικυρώθηκε η απόφαση του EUIPO της 14ης Μαΐου 2014 περί απόρριψης της αίτησης της Stock Polska sp. z o.o. για την καταχώριση σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και τις προηγηθείσες αυτής αποφάσεις του EUIPO απορρίφθηκε η αίτηση καταχώρισης του σήματος «Lubelska», δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα, λόγω της ομοιότητας του εν λόγω σήματος με το σήμα «Lubeca», καθόσον διαπιστώθηκε ότι η ομοιότητα αυτή συνεπάγεται κίνδυνο σύγχυσης του κοινού στο έδαφος της Γερμανίας, όπου το προγενέστερο σήμα «Lubeca» χαίρει προστασίας όσον αφορά την προέλευση των προϊόντων που φέρουν το εν λόγω σήμα.

Προς στήριξη της αίτησης αναίρεσης, η Πολωνική Δημοκρατία προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

1.

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (1), καθόσον δεν εκτιμήθηκε συνολικά η ύπαρξη κινδύνου σύγχυσης βάσει της συνολικής εντύπωσης, λαμβανομένων υπόψη των διακριτικών και των κυρίαρχων στοιχείων, τούτο δε ιδιαιτέρως λόγω του ότι η εκτίμηση της ομοιότητας του σημείου με το προγενέστερο σήμα περιορίστηκε αδικαιολόγητα σε ένα και μόνο στοιχείο του εν λόγω σημείου (ήτοι το λεκτικό στοιχείο).

Το Γενικό Δικαστήριο κακώς δέχτηκε ότι η εκτίμηση της ομοιότητας δύο σημάτων δύναται να περιοριστεί στην εξέταση ενός μόνον εκ των στοιχείων που συναποτελούν το σύνθετο σήμα (ήτοι του λεκτικού στοιχείου) και στη σύγκρισή του με άλλο σήμα, αποκλείοντας από την εκτίμηση αυτή το εικονιστικό στοιχείο, χωρίς να έχει προηγουμένως διαπιστωθεί ότι το λεκτικό στοιχείο είναι το κυρίαρχο και το εικονιστικό είναι άνευ σημασίας. Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε απλώς ότι το εικονιστικό στοιχείο έχει διακριτικό χαρακτήρα, μη λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ασθενής διακριτικός χαρακτήρας του συγκεκριμένου στοιχείου του εν λόγω σημείου δεν ισοδυναμεί με μη κυρίαρχο χαρακτήρα του στοιχείου αυτού.

2.

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 και παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχείρισης, της χρηστής διοίκησης και της ασφάλειας δικαίου, καθόσον δεν συνεκτιμήθηκε το γεγονός ότι το EUIPO δεν εφάρμοσε την περιγραφόμενη στις κατευθυντήριες γραμμές του προγενέστερη πρακτική του κατά τη λήψη αποφάσεων, καταλήγοντας κατά συνέπεια σε λύση αντίθετη προς την εν λόγω προγενέστερη πρακτική.

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το γεγονός ότι το EUIPO παρεξέκλινε από την περιγραφόμενη στις κατευθυντήριες γραμμές του προγενέστερη πρακτική του κατά τη λήψη αποφάσεων, η οποία αφορά την εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, καθώς και το ότι δεν υπήρχαν ειδικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την παρέκκλιση από την πρακτική αυτή.

3.

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, διότι κατά την εκτίμηση του κινδύνου σύγχυσης θεωρήθηκαν ως δεδομένα ορισμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία δεν ήταν κοινώς γνωστά ενώ δεν ελήφθησαν υπόψη κρίσιμες περιστάσεις οι οποίες ήταν παγκοίνως γνωστές, με αποτέλεσμα την παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και αποδεικτικών στοιχείων, και ειδικότερα:

α)

θεωρήθηκε ως παγκοίνως γνωστό το γεγονός ότι ο μέσος Γερμανός καταναλωτής δεν γνωρίζει τη σημασία της ονομασίας Lubeca, μη λαμβανομένου υπόψη ότι ο βαθμός γνώσης των λατινικών ονομάτων των πόλεων (δηλαδή της λέξης Lubeca) δεν συναρτάται με το επίπεδο γνώσης της λατινικής αυτής καθαυτήν καθώς και ότι οι καταναλωτές οινοπνευματωδών ποτών αποδίδουν ουσιαστική σημασία στη γεωγραφική προέλευση των ποτών αυτών,

β)

θεωρήθηκε ως παγκοίνως γνωστό το γεγονός ότι το εικονιστικό στοιχείο σε σχήμα κορώνας εμφανίζεται συχνά στην επισήμανση των οινοπνευματωδών ποτών.

4.

Παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης στο πλαίσιο εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, καθόσον:

α)

το Γενικό Δικαστήριο δεν επισήμανε το στοιχείο του σημείου το οποίο είναι κατά τη γνώμη του κυρίαρχο,

β)

δεν προσδιορίστηκαν οι περιστάσεις που δικαιολογούν τη θέση ότι η σημασία της λέξης «Lubeca» δεν είναι γνωστή στον μέσο Γερμανό καταναλωτή.


(1)  ΕΕ L 78, σ. 1.