Υπόθεση C‑39/17

Lubrizol France SAS

κατά

Caisse nationale du Régime social des indépendants (RSI) participations extérieures

[αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή – Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Άρθρα 28 και 30 ΣΛΕΕ – Επιβαρύνσεις ισοδυνάμου αποτελέσματος – Άρθρο 110 ΣΛΕΕ – Εσωτερικοί φόροι – Εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης εκ μέρους των εταιριών – Φορολογική επιβάρυνση – Βάση υπολογισμού – Συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών των εταιριών – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 17 – Μεταφορά αγαθού προς άλλο κράτος μέλος – Αξία του μεταφερομένου αγαθού – Συνυπολογισμός στον συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 14ης Ιουνίου 2018

Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Δασμοί – Επιβαρύνσεις ισοδυνάμου αποτελέσματος – Εσωτερικοί φόροι – Εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης εκ μέρους των εταιριών – Υπολογισμός της βάσεως της εν λόγω εισφοράς – Εθνική ρύθμιση προβλέπουσα ότι η αντιπροσωπευτική αξία των αγαθών που μεταφέρονται προς κράτος μέλος λαμβάνεται υπόψη μόνον κατά τον χρόνο της πωλήσεώς τους – Συνυπολογισμός της αντιπροσωπευτικής αξίας των αγαθών που μεταφέρονται από το οικείο κράτος μέλος προς άλλο κράτος μέλος ήδη από του χρόνου της εν λόγω μεταφοράς – Επιτρεπτό – Προϋποθέσεις

(Άρθρα 28 ΣΛΕΕ και 30 ΣΛΕΕ)

Τα άρθρα 28 και 30 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους η οποία προβλέπει ότι η βάση υπολογισμού εισφορών που εισπράττονται επί του ετησίου κύκλου εργασιών των εταιριών, εφόσον ο κύκλος εργασιών αυτός ανέρχεται σε ορισμένο ποσό ή το υπερβαίνει, καθορίζεται λαμβανομένης υπόψη της αντιπροσωπευτικής αξίας των αγαθών τα οποία μεταφέρονται από υποκείμενο στον φόρο ή για λογαριασμό του, για τις ανάγκες της επιχειρήσεώς του, από το κράτος μέλος αυτό προς άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η δε αξία αυτή λαμβάνεται υπόψη ήδη από του χρόνου της οικείας μεταφοράς, μολονότι, σε περίπτωση κατά την οποία τα ίδια αγαθά μεταφέρονται από τον υποκείμενο στον φόρο ή για λογαριασμό του, για τις ανάγκες της επιχειρήσεώς του, εντός του οικείου κράτους μέλους, η αξία τους λαμβάνεται υπόψη για την εν λόγω βάση υπολογισμού μόνον κατά τον χρόνο της μεταγενέστερης πωλήσεώς τους, υπό την προϋπόθεση ότι:

–	πρώτον, η αξία των αγαθών αυτών δεν θα ληφθεί εκ νέου υπόψη για την εν λόγω βάση υπολογισμού κατά τη μεταγενέστερη πώλησή τους εντός του κράτους μέλους αυτού·

–	δεύτερον, η αξία τους αφαιρείται από την εν λόγω βάση υπολογισμού σε περίπτωση κατά την οποία τα αγαθά αυτά δεν προορίζονται να πωληθούν εντός του άλλου κράτους μέλους ή μεταφέρθηκαν εκ νέου στο κράτος μέλος προελεύσεως χωρίς να έχουν πωληθεί, και

–

τρίτον, τα πλεονεκτήματα που προκύπτουν από τη διάθεση των εσόδων εκ των εν λόγω εισφορών δεν αντισταθμίζουν πλήρως την επιβάρυνση που φέρει το εγχώριο προϊόν το οποίο διατίθεται στο εμπόριο εντός της εθνικής αγοράς κατά τη διάθεσή του στην αγορά, στοιχείο του οποίου η διακρίβωση απόκειται στο αιτούν δικαστήριο.

(βλ. σκέψη 51 και διατακτ.)