12.11.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/12


Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 13ης Σεπτεμβρίου 2018 [αιτήσεις του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato κατά Wind Tre SpA, πρώην Wind Telecomunicazioni SpA (C-54/17), Vodafone Italia SpA, πρώην Vodafone Omnitel NV (C-55/17)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-54/17 και C-55/17) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 2005/29/ΕΚ - Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές - Άρθρο 3, παράγραφος 4 - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρα 5, 8 και 9 - Επιθετικές εμπορικές πρακτικές - Παράρτημα Ι, σημείο 29 - Επιθετικές εμπορικές πρακτικές υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις - Παροχή μη παραγγελθέντων - Οδηγία 2002/21/ΕΚ - Οδηγία 2002/22/ΕΚ - Υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών - Πώληση καρτών SIM (Subscriber Identity Module, δομοστοιχείο ταυτότητας συνδρομητή) που περιλαμβάνουν ορισμένες προεγκατεστημένες και εκ των προτέρων ενεργοποιημένες υπηρεσίες - Απουσία προηγούμενης παροχής πληροφοριών στους καταναλωτές])

(2018/C 408/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

κατά

Wind Tre SpA, πρώην Wind Telecomunicazioni SpA (C-54/17), Vodafone Italia SpA, πρώην Vodafone Omnitel NV (C-55/17)

παρισταμένων των: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni (C-54/17), Altroconsumo, Vito Rizzo (C-54/17), Telecom Italia SpA

Διατακτικό

1)

Ο όρος «παροχή μη παραγγελθέντων», κατά το παράρτημα I, σημείο 29, της οδηγίας 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ και 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές), πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, με την επιφύλαξη των στοιχείων που οφείλει να ελέγξει το αιτούν δικαστήριο, καταλαμβάνει συμπεριφορές, όπως οι επίμαχες στις υποθέσεις των κύριων δικών, συνιστάμενες στην εμπορία, από πάροχο υπηρεσιών τηλεπικοινωνιών, καρτών SIM (Subscriber Identity Module, δομοστοιχείο ταυτότητας συνδρομητή) με ορισμένες προεγκατεστημένες και εκ των προτέρων ενεργοποιημένες υπηρεσίες, όπως η υπηρεσία πλοηγήσεως στο διαδίκτυο και η υπηρεσία τηλεφωνητή, χωρίς προηγούμενη και κατάλληλη παροχή πληροφοριών στον καταναλωτή σχετικά με την προεγκατάσταση και εκ των προτέρων ενεργοποίηση αυτή, καθώς και με το κόστος των υπηρεσιών αυτών.

2)

Το άρθρο 3, παράγραφος 4, της οδηγίας 2005/29 έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας συμπεριφορά η οποία συνιστά παροχή μη παραγγελθέντων, κατά την έννοια του παραρτήματος I, σημείο 29, της οδηγίας 2005/29, όπως οι επίμαχες στις υποθέσεις των κύριων δικών συμπεριφορές, πρέπει να εκτιμάται με γνώμονα τις διατάξεις της οδηγίας αυτής, με συνέπεια, δυνάμει της εν λόγω ρυθμίσεως, η εθνική κανονιστική αρχή, κατά την έννοια της οδηγίας 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία-πλαίσιο), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, να μην είναι αρμόδια προς επιβολή κυρώσεων για μια τέτοια συμπεριφορά.


(1)  ΕΕ C 239 της 24.7.2017.