Υπόθεση C-39/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 14ης Ιουνίου 2018 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lubrizol France SAS κατά Caisse nationale du Régime social des indépendants (RSI) participations extérieures (Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Άρθρα 28 και 30 ΣΛΕΕ — Επιβαρύνσεις ισοδυνάμου αποτελέσματος — Άρθρο 110 ΣΛΕΕ — Εσωτερικοί φόροι — Εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης εκ μέρους των εταιριών — Φορολογική επιβάρυνση — Βάση υπολογισμού — Συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών των εταιριών — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 17 — Μεταφορά αγαθού προς άλλο κράτος μέλος — Αξία του μεταφερομένου αγαθού — Συνυπολογισμός στον συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών)
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 14ης Ιουνίου 2018 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lubrizol France SAS κατά Caisse nationale du Régime social des indépendants (RSI) participations extérieures
(Υπόθεση C-39/17) ( 1 )
«(Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Άρθρα 28 και 30 ΣΛΕΕ — Επιβαρύνσεις ισοδυνάμου αποτελέσματος — Άρθρο 110 ΣΛΕΕ — Εσωτερικοί φόροι — Εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης εκ μέρους των εταιριών — Φορολογική επιβάρυνση — Βάση υπολογισμού — Συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών των εταιριών — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 17 — Μεταφορά αγαθού προς άλλο κράτος μέλος — Αξία του μεταφερομένου αγαθού — Συνυπολογισμός στον συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών)»
2018/C 276/07Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλικήΑιτούν δικαστήριο
Cour de cassation
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Lubrizol France SAS
κατά
Caisse nationale du Régime social des indépendants (RSI) participations extérieures
Διατακτικό
Τα άρθρα 28 και 30 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους η οποία προβλέπει ότι η βάση υπολογισμού εισφορών που εισπράττονται επί του ετησίου κύκλου εργασιών των εταιριών, εφόσον ο κύκλος εργασιών αυτός ανέρχεται σε ορισμένο ποσό ή το υπερβαίνει, καθορίζεται λαμβανομένης υπόψη της αντιπροσωπευτικής αξίας των αγαθών τα οποία μεταφέρονται από υποκείμενο στον φόρο ή για λογαριασμό του, για τις ανάγκες της επιχειρήσεώς του, από το κράτος μέλος αυτό προς άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η δε αξία αυτή λαμβάνεται υπόψη ήδη από του χρόνου της οικείας μεταφοράς, μολονότι, σε περίπτωση κατά την οποία τα ίδια αγαθά μεταφέρονται από τον υποκείμενο στον φόρο ή για λογαριασμό του, για τις ανάγκες της επιχειρήσεώς του, εντός του οικείου κράτους μέλους, η αξία τους λαμβάνεται υπόψη για την εν λόγω βάση υπολογισμού μόνον κατά τον χρόνο της μεταγενέστερης πωλήσεώς τους, υπό την προϋπόθεση ότι:
|
— |
πρώτον, η αξία των αγαθών αυτών δεν θα ληφθεί εκ νέου υπόψη για την εν λόγω βάση υπολογισμού κατά τη μεταγενέστερη πώλησή τους εντός του κράτους μέλους αυτού· |
|
— |
δεύτερον, η αξία τους αφαιρείται από την εν λόγω βάση υπολογισμού σε περίπτωση κατά την οποία τα αγαθά αυτά δεν προορίζονται να πωληθούν εντός του άλλου κράτους μέλους ή μεταφέρθηκαν εκ νέου στο κράτος μέλος προελεύσεως χωρίς να έχουν πωληθεί, και |
|
— |
τρίτον, τα πλειονεκτήματα που προκύπτουν από τη διάθεση των εσόδων εκ των εν λόγω εισφορών δεν αντισταθμίζουν πλήρως την επιβάρυνση που φέρει το εγχώριο προϊόν το οποίο διατίθεται στο εμπόριο εντός της εθνικής αγοράς κατά τη διάθεσή του στην αγορά, στοιχείο του οποίου η διακρίβωση απόκειται στο αιτούν δικαστήριο. |
( 1 ) ΕΕ C 112 της 10.4.2017.