Αναίρεση που άσκησε στις 28 Σεπτεμβρίου 2016 ο HG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 19 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση F-149/15, HG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-693/16 P)

(2016/C 441/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: HG (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 19ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση F-149/15·

—

κατά συνέπεια, να δεχθεί τα αιτήματα που ο αναιρεσείων προέβαλε πρωτοδίκως και, ως εκ τούτου,

—	να ακυρώσει την απόφαση CMS 13-005 της τριμερούς ΑΔΑ κατά το μέρος που προβλέπει την αναστολή του προβιβασμού σε ανώτερο κλιμάκιο για διάστημα 18 μηνών και την αποκατάσταση της ζημίας που καθορίστηκε με την απόφαση σε 108 596,35 ευρώ·

—	στον βαθμό που είναι αναγκαίο, να ακυρώσει την απορριπτική απόφαση της ενστάσεως του αναιρεσείοντος·

—	επικουρικώς, να μειώσει τη χρηματική ποινή που προβλέπεται στην απόφαση CMS 13-005·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης και της προσβολής της φήμης του αναιρεσείοντος, η οποία εκτιμάται σε 20 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

—	να καταδικάσει την αντίδικο κατ’ αναίρεση στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος, περί της οικονομικής ευθύνης του αναιρεσείοντος, αντλείται από παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, στον βαθμό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) δεν αποφάνθηκε επί μίας εκ των αιτιάσεων του αναιρεσείοντος η οποία αφορούσε παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Περαιτέρω, υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο και προέβη σε παραμόρφωση του περιεχομένου της δικογραφίας.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από διαδικαστικές πλημμέλειες των προπαρασκευαστικών πράξεων για την έκδοση της επίδικης αποφάσεως και από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας του αναιρεσείοντος, καθώς και από παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και από πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το ΔΔΔ.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως εκ μέρους της Επιτροπής και του ΔΔΔ.

4.	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από νομική και πραγματική πλάνη στην οποία υπέπεσε το ΔΔΔ όσον αφορά την πρώτη αιτίαση που έγινε δεκτή εις βάρος του αναιρεσείοντος. Το ΔΔΔ παραγνώρισε, εξάλλου, την υποχρέωση αιτιολογήσεως την οποία φέρει.