18.4.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 136/40


Προσφυγή-αγωγή της 26ης Φεβρουαρίου 2016 — Eurofast κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-87/16)

(2016/C 136/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Eurofast SARL (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: Σ. Α. Παππάς, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την περί συμψηφισμού απόφαση της Επιτροπής της 17ης Δεκεμβρίου 2015·

να αναγνωρίσει ότι η απαίτηση, την οποία η Επιτροπή υποστηρίζει ότι έχει έναντι της Eurofast δυνάμει της συμβάσεως ASSET, είναι αβάσιμη·

να αναγνωρίσει ότι όλες οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν όσον αφορά το έργο ASSET, δαπάνες οι οποίες ανέρχονται σε 507 574 ευρώ, είναι επιλέξιμες και να απευθύνει εντολή στην Επιτροπή να επικυρώσει τον σύννομο χαρακτήρα της ανερχόμενης σε 365 639 ευρώ χρηματοδοτήσεως, όπως αυτή προσδιορίσθηκε με την Grant Agreement·

να διατάξει την Επιτροπή να προβεί σε καταβολή του ποσού ύψους 69 923,68 ευρώ δυνάμει της συμβάσεως EKSISTENZ, πλέον τόκων υπερημερίας·

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει αποζημίωση λόγω συμβατικής ευθύνης·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει δύο λόγους, των οποίων έγινε επίκληση, αντιστοίχως, προς στήριξη του αιτήματός της να ακυρωθεί η απόφαση περί συμψηφισμού η οποία περιέχεται στο από 17 Δεκεμβρίου 2015 έγγραφο της Επιτροπής και του αιτήματός της να διαπιστωθεί ότι δεν υφίσταται η επίδικη απαίτηση που στηρίζεται σε σύμβαση.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 78 και 80 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, του άρθρου II.21 της FP7 Grant agreement, Annex II — General conditions, από παραβίαση της προβλεπόμενης από το άρθρο 1134 του Βελγικού Αστικού Κώδικα αρχής της καλής πίστεως καθώς και των αρχών της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση των συμβατικών κανόνων που προβλέπονται από τους γενικούς όρους της συμβάσεως επιχορηγήσεως ASSET και από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των κανόνων σχετικά με τις επιλέξιμες δαπάνες.