10.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/15

—

να ακυρώσει, κατά το μέτρο που αφορούν τις προσφεύγουσες, τα άρθρα 1, παράγραφος 2, 3, 4 και 5 της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 1ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση κρατικής ενισχύσεως SA.27339 με την οποία κρίθηκε ότι η Ryanair και η Airport Marketing Services έλαβαν από την Flugplatz GmbH Aeroville Zweibrücken («FGAZ»)/Flughafen Zweibrücken GmbH («FZG») και το Land Rhineland-Palatine παράνομη κρατική ενίσχυση, ασύμβατη με την εσωτερική αγορά· και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραβιάζει την αρχή της χρηστής διοικήσεως και προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών, καθόσον η Επιτροπή δεν επέτρεψε στις προσφεύγουσες την πρόσβαση στον φάκελο της έρευνας και δεν τους παρέσχε τη δυνατότητα να εκθέσουν λυσιτελώς τις απόψεις τους.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένα το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς (ΙΕΟΑ) προβαίνοντας σε από κοινού ανάλυση της συμφωνίας αερολιμενικών υπηρεσιών με τη Ryanair και της συμφωνίας υπηρεσιών μάρκετινγκ με την AMS. Περαιτέρω, η Επιτροπή κακώς αρνήθηκε να στηριχθεί σε συγκριτική ανάλυση. Επικουρικώς προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν αποτίμησε σωστά την αξία των υπηρεσιών μάρκετινγκ, ότι κακώς απέρριψε το σκεπτικό στο οποίο στηριζόταν η απόφαση του Land να αγοράσει τις υπηρεσίες αυτές, ότι κακώς απέρριψε το ενδεχόμενο κάποιο τμήμα των υπηρεσιών μάρκετινγκ να αγοράστηκε για σκοπούς γενικού συμφέροντος, ότι στήριξε τα συμπεράσματά της σε ανεπαρκή και ακατάλληλα στοιχεία για τον υπολογισμό της αποδοτικότητας, ότι έθεσε εξαιρετικά περιορισμένο χρονικό ορίζοντα, ότι κακώς στήριξε την κρίση της μόνο στα δρομολόγια που είχαν συμφωνηθεί και ότι δεν έλαβε υπόψη τις εξωτερικές επιπτώσεις δικτύου που θα μπορούσε να αναμένει ο αερολιμένας από τη σχέση του με τη Ryanair.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ καθόσον η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι το πλεονέκτημα ήταν επιλεκτικό.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται επικουρικώς παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η ενίσχυση που έλαβε η Ryanair και η Airport Marketing Services ήταν ίση με τις σωρευτικές οριακές απώλειες του αερολιμένα και όχι με το πραγματικό όφελος της Ryanair και της AMS. Η Επιτροπή όφειλε να εξετάσει κατά πόσον το υποτιθέμενο όφελος είχε στην πραγματικότητα μεταφερθεί στους επιβάτες της Ryanair. Περαιτέρω, η Επιτροπή δεν προσδιόρισε κανένα ποσοτικοποιημένο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που η Ryannair είχε λόγω των ροών πληρωμών (που υποτίθεται ότι ήταν) κάτω του κόστους για τον αερολιμένα. Τέλος, η Επιτροπή δεν εξήγησε επαρκώς τους λόγους για τους οποίους η ανάκτηση του ποσού της ενισχύσεως που καθορίζεται στην απόφαση ήταν αναγκαία για να εξασφαλιστεί η επαναφορά της καταστάσεως που υπήρχε πριν από τη χορήγηση της ενισχύσεως.