Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 16ης Μαρτίου 2017 – Bimotor

(Υπόθεση C‑211/16) ( 1 )

«Προδικαστική παραπομπή – Φόρος προστιθέμενης αξίας – Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας – Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα σταθερό ανώτατο όριο το οποίο περιορίζει το ύψος του πιστωτικού υπολοίπου ή του υπερβάλλοντος ποσού του φόρου προστιθέμενης αξίας το οποίο δύναται να επιστραφεί ή συμψηφιστεί»

1. 

Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Έκπτωση του φόρου εισροών – Επιστροφή του υπερβάλλοντος ποσού – Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα σταθερό ανώτατο όριο το οποίο περιορίζει το ύψος του πιστωτικού υπολοίπου ή του υπερβάλλοντος ποσού του φόρου προστιθέμενης αξίας το οποίο δύναται να επιστραφεί ή συμψηφιστεί – Επιτρέπεται – Προϋπόθεση – Δυνατότητα του υποκείμενου στον φόρο να ανακτήσει το συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο του εν λόγω φόρου εντός εύλογης προθεσμίας

(Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρο 183)

(βλ. σκέψεις 20-22, 28, 31, 33 και διατακτ.)

2. 

Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Σκοποί και οικονομία του συστήματος – Πάταξη της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και των ενδεχόμενων καταχρήσεων – Τήρηση της αρχής της αναλογικότητας

(Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου)

(βλ. σκέψεις 26, 27)

Διατακτικό

Το άρθρο 183, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/45/ΕΕ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία περιορίζει τον συμψηφισμό ορισμένων φορολογικών οφειλών με πιστωτικά υπόλοιπα φόρου προστιθέμενης αξίας σε συγκεκριμένο ανώτατο ποσό, για κάθε φορολογική περίοδο, στον βαθμό που η εθνική έννομη τάξη προβλέπει ότι ο υποκείμενος στον φόρο έχει, σε κάθε περίπτωση, δυνατότητα ανακτήσεως του συνολικού πιστωτικού υπολοίπου του φόρου προστιθέμενης αξίας εντός εύλογης προθεσμίας.


( 1 ) EE C 251 της 11.7.2016.