|
16.4.2018 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 134/7 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Φεβρουαρίου 2018 [αίτηση του Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — T-2, družba za ustvarjanje, razvoj in trženje elektronskih komunikacij in opreme, d.o.o. (υπό πτώχευση) κατά Republika Slovenija
(Υπόθεση C-396/16) (1)
([Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 184 και 185 - Διακανονισμός της εκπτώσεως του φόρου εισροών - Μεταβολή των στοιχείων που ελήφθησαν υπόψη για τον καθορισμό της εκπτώσεως - Έννοια των «πράξεων για τις οποίες δεν έγινε ολική ή μερική πληρωμή» - Συνέπεια αποφάσεως περί εγκρίσεως πτωχευτικού συμβιβασμού, που έχει αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου])
(2018/C 134/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική
Αιτούν δικαστήριο
Vrhovno sodišče Republike Slovenije
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
T-2, družba za ustvarjanje, razvoj in trženje elektronskih komunikacij in opreme, d.o.o. (υπό πτώχευση)
κατά
Republika Slovenija
Διατακτικό
|
1) |
Το άρθρο 185, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι η μείωση των υποχρεώσεων ενός οφειλέτη, η οποία προκύπτει από οριστική έγκριση πτωχευτικού συμβιβασμού, συνιστά τροποποίηση των στοιχείων που ελήφθησαν υπόψη για τον καθορισμό του ποσού των εκπτώσεων, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής. |
|
2) |
Το άρθρο 185, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2006/112 έχει την έννοια ότι η μείωση των υποχρεώσεων ενός οφειλέτη που προκύπτει από την οριστική έγκριση πτωχευτικού συμβιβασμού δεν συνιστά πράξη για την οποία δεν έγινε ολική ή μερική πληρωμή και η οποία δεν οδηγεί σε διακανονισμό της αρχικώς πραγματοποιηθείσας εκπτώσεως όταν η εν λόγω μείωση είναι οριστική, πράγμα το οποίο εναπόκειται, ωστόσο, στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. |
|
3) |
Το άρθρο 185, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2006/112 έχει την έννοια ότι, προς άσκηση της δυνατότητας την οποία προβλέπει η διάταξη αυτή, τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να προβλέψουν ρητώς την υποχρέωση διακανονισμού εκπτώσεων σε περίπτωση πράξεων για τις οποίες δεν έγινε ολική ή μερική πληρωμή. |