31.10.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 402/12 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi — (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — JZ κατά Prokuratura Rejonowa Łódź — Śródmieście
(Υπόθεση C-294/16) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 26, παράγραφος 1 - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Αποτελέσματα της παραδόσεως - Αφαίρεση της χρονικής περιόδου της κρατήσεως στο κράτος μέλος εκτελέσεως του εντάλματος - Έννοια του όρου «κράτηση» - Περιοριστικά της ελευθερίας μέτρα πέραν της φυλακίσεως - Κατ’ οίκον περιορισμός σε συνδυασμό με επιτήρηση μέσω ηλεκτρονικής συσκευής - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 6 και 49))
(2016/C 402/15)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
JZ
κατά
Prokuratura Rejonowa Łódź — Śródmieście
Διατακτικό
Το άρθρο 26, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχει την έννοια ότι μέτρα όπως ο κατ’ οίκον περιορισμός επί εννέα ώρες κατά τη διάρκεια της νύκτας, σε συνδυασμό με την επιτήρηση του ενδιαφερόμενου προσώπου με χρήση ηλεκτρονικής συσκευής, με την υποχρέωση να παρουσιάζεται επί καθημερινής βάσεως ή πολλές φορές την εβδομάδα σε αστυνομικό τμήμα σε συγκεκριμένες ώρες καθώς και με την απαγόρευση να ζητήσει τη χορήγηση εγγράφων που καθιστούν δυνατή την αναχώρησή του στην αλλοδαπή, δεν έχουν, καταρχήν, λαμβανομένων υπόψη του είδους, της διάρκειας, των αποτελεσμάτων και των λεπτομερών κανόνων εκτελέσεως του συνόλου των μέτρων αυτών, τόσο καταναγκαστικό χαρακτήρα ώστε να συνεπάγονται στέρηση της ελευθερίας συγκρίσιμη προς εκείνη που απορρέει από τη φυλάκιση και να μπορούν, ως εκ τούτου, να χαρακτηριστούν ως «κράτηση» κατά την έννοια της προαναφερθείσας διατάξεως, πράγμα το οποίο εναπόκειται πάντως στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.