|
3.4.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 104/22 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 9ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του High Court of Justice, Family Division (England and Wales) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M. S. κατά P. S.
(Υπόθεση C-283/16) (1)
([Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 - Άρθρο 41, παράγραφος 1 - Αναγνώριση της εκτελέσεως αποφάσεων και της συνεργασίας σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής - Εκτέλεση αποφάσεως σε κράτος μέλος - Υποβολή της αιτήσεως απευθείας στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους εκτελέσεως - Εθνική νομοθεσία που απαιτεί την υποβολή στην κεντρική αρχή του κράτους μέλους εκτελέσεως])
(2017/C 104/32)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
High Court of Justice, Family Division (England and Wales)
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
M. S.
κατά
P. S.
Διατακτικό
|
1) |
Οι διατάξεις του κεφαλαίου IV του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, και ειδικότερα το άρθρο 41, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού έχουν την έννοια ότι ο δικαιούχος διατροφής που επέτυχε την έκδοση ευνοϊκής γι’ αυτόν αποφάσεως σε κράτος μέλος και επιδιώκει την εκτέλεσή της σε άλλο κράτος μέλος δύναται να υποβάλει αίτηση περί εκτελέσεως απευθείας στην αρμόδια αρχή του τελευταίου αυτού κράτους μέλους, όπως είναι ένα εξειδικευμένο δικαστήριο, και δεν μπορεί να υποχρεωθεί να υποβάλει την αίτησή του στο τελευταίο μέσω της κεντρικής αρχής του κράτους μέλους εκτελέσεως. |
|
2) |
Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να διασφαλίσουν την πλήρη αποτελεσματικότητα του δικαιώματος που προβλέπεται στο άρθρο 41, παράγραφος 1, του κανονισμού 4/2009 τροποποιώντας, ενδεχομένως, τους δικονομικούς κανόνες τους. Εν πάση περιπτώσει, στον εθνικό δικαστή απόκειται να εφαρμόσει τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου 41, παράγραφος 1, εν ανάγκη αφήνοντας ανεφάρμοστες τις αντίθετες διατάξεις του εθνικού δικαίου και, συνακόλουθα, να παράσχει στον δικαιούχο διατροφής τη δυνατότητα να υποβάλει αίτηση απευθείας στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους εκτελέσεως, ακόμη και αν αυτό δεν προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία. |