29.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 111/26

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Δεκεμβρίου 2015 ο DD κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 8 Οκτωβρίου 2015 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-106/13 και F-25/14 DD κατά FRA

(Υπόθεση T-742/15 P)

(2016/C 111/32)

Γλώσσα διαδικασίαςse: English

Διάδικοι

Αναιρεσείων: DD (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA)

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει εν μέρει την απόφαση στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-106/13 και F-25/14 της 8ης Οκτωβρίου 2015·

—

κατά συνέπεια:

—	να ακυρώσει αμφότερες τις αποφάσεις του FRA (την προσβαλλόμενη επίπληξη και την προσβαλλόμενη καταγγελία της συμβάσεως εργασίας) όχι μόνο για διαδικαστικούς λόγους, αλλά και για τους λοιπούς λόγους που προβλήθηκαν στην προσφυγή·

—	να επιδικάσει στον αναιρεσείοντα προσήκουσα χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που προκλήθηκε από την πρόδηλη παρανομία και παρατυπία της διοικητικής έρευνας και της αποφάσεως περί επιπλήξεως. Αυτή η ηθική βλάβη εκτιμάται ex aequo et bono σε 15 000 ευρώ·

—	να επιδικάσει στον αναιρεσείοντα προσήκουσα χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που προκλήθηκε από την παράτυπη διαδικασία και απόφαση περί καταγγελίας της συμβάσεως. Αυτή η ηθική βλάβη εκτιμάται ex aequo et bono σε 50 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει τον FRA στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της παρούσας κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο εξετάζοντας μόνον τον διαδικαστικό λόγο ακυρώσεως περί ελλείψεως ακροάσεως που είχε ως συνέπεια την ακύρωση τόσο της αποφάσεως περί επιπλήξεως όσο και της αποφάσεως περί καταγγελίας της συμβάσεως και αρνούμενο να εξετάσει όλους τους άλλους λόγους που προβλήθηκαν στην προσφυγή. Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και προέβη σε ελλιπή εξέταση των πραγματικών περιστατικών, υπέπεσε σε παράβαση του άρθρου 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, σε παραβίαση της αρχής της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, σε παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος περί μη υλικής ζημίας σε σχέση τόσο με την απόφαση περί επιπλήξεως όσο και με την απόφαση περί καταγγελίας της συμβάσεως.

—

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την απόρριψη του ισχυρισμού περί μη υλικής ζημίας προκληθείσας από τη διοικητική έρευνα, παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία, εξέτασε ελλιπώς τα πραγματικά περιστατικά, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, προσέβαλε την έννοια της αποδείξεως της υπάρξεως ζημίας ως προϋπόθεση για την εξωσυμβατική ευθύνη, εφάρμοσε εσφαλμένη την αρχή των δικαιωμάτων άμυνας και το άρθρο 86, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, παραβίασε την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και παρέβη το άρθρο 15 της οδηγίας 2000/43/ΕΚ (1).

—

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την απόρριψη του ισχυρισμού περί μη υλικής ζημίας προκληθείσας από την απόφαση περί επιπλήξεως, παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, εξέτασε ελλιπώς τα πραγματικά περιστατικά, υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την εκτίμηση της ζημίας, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως και το άρθρο 15 της οδηγίας 2000/43/ΕΚ.

—

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την απόρριψη του ισχυρισμού περί μη υλικής ζημίας προκληθείσας από την απόφαση περί καταγγελίας της συμβάσεως, παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία, εξέτασε ελλιπώς τα πραγματικά περιστατικά, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την εκτίμηση της ζημίας, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, παραβίασε την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και παρέβη το άρθρο 15 της οδηγίας 2000/43/ΕΚ.

(1) Οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (ΕΕ 2000, L 180, σ. 22).