8.2.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 48/68


Προσφυγή της 13ης Νοεμβρίου 2015 — van der Parre κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-655/15)

(2016/C 048/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Hugo van der Parre (Huizen, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: N. Pirc Musar, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση A(2015)8334 C του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2015, με την οποία απορρίφθηκε η επιβεβαιωτική αίτηση του προσφεύγοντος για πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα που αφορούσαν πληροφορίες σχετικά με έξοδα ταξιδίου, ημερήσιες αποζημιώσεις, αποζημιώσεις γενικών εξόδων και δαπάνες για προσωπικό μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος σύμφωνα με τα άρθρα 134 και 140 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, περιλαμβανομένων και των εξόδων τυχόν παρεμβαινόντων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο, ο προσφεύγων επικαλείται παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 1049/2001 (1) σε συνδυασμό με το άρθρο 8, στοιχείο β', του κανονισμού 45/2001 (2), καθόσον τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που ζητήθηκαν δεν προστατεύονται βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο, ο προσφεύγων επικαλείται παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 1049/2001 σε συνδυασμό με το άρθρο 8, στοιχείο β', του κανονισμού 45/2001, καθόσον δεν επιτράπηκε η πρόσβαση στις πληροφορίες που ζητήθηκαν παρά το ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις δημοσιοποιήσεως.

3.

Με τον τρίτο λόγο, ο προσφεύγων επικαλείται παράβαση της γενικής υποχρεώσεως εξετάσεως καθενός εγγράφου ξεχωριστά, η οποία επιβάλλεται από τα άρθρα 2 και 4, του κανονισμού 1049/2001 σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001.

4.

Με τον τέταρτο λόγο, ο προσφεύγων επικαλείται παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001, καθόσον δεν ήταν δικαιολογημένη η άρνηση παροχής μερικής προσβάσεως στα αιτούμενα έγγραφα.

5.

Με τον πέμπτο λόγο, ο προσφεύγων επικαλείται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που επιβάλλουν τα άρθρα 7, παράγραφος 1, και 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 1049/2001, καθόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέλειψε να εξετάσει όλα τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145 της 31.5.2001, σ. 43).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (EE L 8 της 12.1.2001, σ. 1).