11.1.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 7/29


Προσφυγή της 1ης Οκτωβρίου 2015 — VIK κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-576/15)

(2016/C 007/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: VIK Verband der Industriellen Energie- und Kraftwirtschaft e. V. (Essen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Kahle, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κηρύξει άκυρη, σύμφωνα με το άρθρο 264 ΣΛΕΕ, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 25ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με τη διαδικασία «Κρατική ενίσχυση SA.33995 (2013/C) (πρώην 2013/NN) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας» C(2014) 8786 τελικό, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα (ΕΕ L 250, σ. 122 της 25ης Σεπτεμβρίου 2015), καθόσον

η καθής χαρακτηρίζει στο άρθρο 1 και στο άρθρο 3, σημείο 1, της αποφάσεως τη στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και τη μειωμένη επιβάρυνση EEG, σύμφωνα με τον EEG 2012 (νόμο για την ανανεώσιμη ενέργεια του 2012), ως νέα ενίσχυση και

η καθής διαπιστώνει στο άρθρο 2, στο άρθρο 3, σημείο 2, στο άρθρο 6 και στο άρθρο 7 ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως δεν είναι συμβατό με την εσωτερική αγορά και διατάσσει την ανάκτηση της ενισχύσεως

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

1.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: Έλλειψη ευνοϊκής μεταχειρίσεως

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως δεν συνιστά ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι με τη μειωμένη επιβάρυνση EEG δεν παρέχεται πλεονέκτημα στις επιχειρήσεις που είναι καταναλωτές μεγάλων ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας.

2.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: Απουσία επιλεκτικού χαρακτήρα

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, περαιτέρω, ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως δεν συνιστά ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, διότι δεν πληροί την προϋπόθεση του επιλεκτικού χαρακτήρα. Οι επιχειρήσεις που είναι καταναλωτές μεγάλων ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας δεν ευνοούνται έναντι άλλων επιχειρήσεων που τελούν σε παρεμφερή πραγματική και νομική κατάσταση. Εξάλλου, η μειωμένη επιβάρυνση EEG είναι δικαιολογημένη από τη φύση και την εσωτερική δομή της ρυθμίσεως.

3.

Τρίτος λόγος ακυρώσεως: Απουσία κρατικών πόρων

Υποστηρίζεται συναφώς ότι ούτε το ομοσπονδιακό σύστημα αντισταθμίσεως ούτε το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως του EEG 2012 ενέχουν ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον δεν στηρίζονται σε κρατικούς πόρους.

4.

Τέταρτος λόγος ακυρώσεως: Απουσία περιορισμού του ανταγωνισμού

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι η μειωμένη επιβάρυνση EEG αποσκοπεί αποκλειστικά στην αντιστάθμιση του ανταγωνιστικού μειονεκτήματος που υφίστανται οι επιχειρήσεις που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικού ρεύματος/ενέργειας έναντι των επιχειρηματικών κλάδων άλλων χωρών, εξαιτίας της πληρωμής της επιβαρύνσεως EEG.

5.

Πέμπτος λόγος ακυρώσεως: Συμβατότητα της ενισχύσεως με την κοινή αγορά

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ακόμη και εάν η μειωμένη επιβάρυνση EEG έπρεπε να θεωρηθεί ενίσχυση, θα ήταν συμβατή με την κοινή αγορά. Η μειωμένη επιβάρυνση δεν συνεπάγεται νόθευση του ανταγωνισμού, αντιθέτως, με τον τρόπο αυτό αντισταθμίζεται το ανταγωνιστικό μειονέκτημα των οικείων επιχειρήσεων.

6.

Έκτος λόγος ακυρώσεως: Ανυπαρξία νέων ενισχύσεων

Η προσφεύγουσα προβάλλει, περαιτέρω, ότι στο μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο χαρακτηρίσει το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως ως ενίσχυση, συντρέχει περίπτωση υφισταμένης ενισχύσεως, στην οποία δεν εφαρμόζεται η διαδικασία του άρθρου 6 του κανονισμού (EΚ) 659/1999 (1).

7.

Έβδομος λόγος ακυρώσεως: Παραβίαση της γενικής αρχής του δικαίου περί προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και περί ασφάλειας του δικαίου.

Συναφώς, η προσφεύγουσα προβάλλει τον ισχυρισμό ότι με την έγκριση του EEG 2000 η καθής δημιούργησε δικαιολογημένη εμπιστοσύνη, την οποία προσέβαλε με την τελική απόφαση που εξέδωσε.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ L 83, σ. 1).