|
9.3.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 81/24 |
Προσφυγή της 13ης Ιανουαρίου 2015 — Banco Santander και Santusa κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-12/15)
(2015/C 081/32)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Banco Santander, SA (Santander, Ισπανία) και Santusa Holding, SL (Boadilla del Monte, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, E. Abad Valdenebro, R. Calvo Salinero και J. Panero Rivas, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να κρίνει παραδεκτούς και βάσιμους τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως· |
|
— |
να ακυρώσει το άρθρο 1 της αποφάσεως, στο μέτρο που κρίνει ότι η νέα ερμηνεία του άρθρου 12 TRLIS [texto refundido de la Ley del Impuesto sobre Sociedades (ενοποιημένου κειμένου του νόμου περί φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων)] την οποία υιοθετούν οι ισπανικές διοικητικές αρχές πρέπει να θεωρηθεί ως ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά κρατική ενίσχυση· |
|
— |
να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως στο μέτρο που απαιτεί από το Βασίλειο της Ισπανίας να θέσει τέλος σε ό,τι θεωρεί η απόφαση ως καθεστώς ενισχύσεως, όπως αυτό περιγράφεται στο άρθρο 1· |
|
— |
να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφοι 2, 3, 4 και 5, της αποφάσεως στο μέτρο που οι διατάξεις αυτές υποχρεώνουν το Βασίλειο της Ισπανίας σε ανάκτηση των ποσών τα οποία θεωρούνται από την Επιτροπή ως κρατική ενίσχυση· |
|
— |
επικουρικώς, να περιορίσει την έκταση της υποχρεώσεως ανακτήσεως που επιβάλλεται στο Βασίλειο της Ισπανίας με το άρθρο 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως κατά τον ίδιο τρόπο που τούτο γίνεται στην πρώτη και στη δεύτερη απόφαση, και |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Οι λόγοι ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια προς τους λόγους και τα επιχειρήματα που προβάλλονται στην υπόθεση T-826/14, Ισπανία κατά Επιτροπής.
Προβάλλεται, ιδίως, πλάνη περί το δίκαιο σε ό,τι αφορά τον νομικό χαρακτηρισμό του μέτρου ως κρατικής ενισχύσεως, τον καθορισμό του ωφελούμενου από το μέτρο και τον χαρακτηρισμό της πραγματοποιούμενης από τις διοικητικές αρχές ερμηνείας ως ενισχύσεως διαφορετικής από εκείνη που εξετάστηκε στις αποφάσεις της Επιτροπής· ακόμη, παραβίαση των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, του estoppel και της ασφάλειας δικαίου.